"SAM" (NEDERLANDS)

DERTIEN

Eleanor is nog steeds op het toilet. Wat duurt het lang. Ik weet waar ze mee bezig is. Ze probeert zo lang mogelijk weg te blijven zodat wij alleen achter blijven. That's my bestfriend!

Achraf schraapt zijn keel. Ik draai me naar hem om. Hij staart me nietsvermoedend aan.
'Dusss.. op vakantie naar Ibiza' zegt hij.
'Ja' antwoord ik droog terug. Dat zie je toch denk ik in mezelf.
'Gaat je vriend dit keer niet mee?' Ik verstijf.
'Wat? Vriend? Wie? Nee. Ik heb geen vriend. Absoluut niet' stamel ik absurd. Hij kijkt me quasi lachend aan. Jij mag mijn vriend zijn als je wilt denkt mijn innerlijke godin.
'Ik dacht dat die Samuel je vriend was. Je weet wel, die jongen van Marrakech.' Ik strijk een pluk haar achter mijn oor.
'Die Samuel' zeg ik bespottelijk met de nadruk op "die" 'is niet mijn vriend maar mijn tweelingbroer.' Ik geef hem een schuine glimlach. Hij verzit en spert zijn ogen open. Het lijkt alsof hij nu oplettender is dan tevoren. Dan is het stil en praten we even niet.
'En jij? Ook op vakantie?' Vraag ik uiteindelijk om de stilte te verbreken.
'Ja' antwoord hij en lacht. 'Ik had niet genoeg aan Marrakech' zegt hij dan.
'En je gaat helemaal alleen' vraag ik.
'Nee. Een aantal vrienden van mij zijn daar.' Hmm interessant. Ik knik naar hem en kijk dan voor me uit. Wat mankeert me toch. Ik droom letterlijk over hem en nu zit ik hier naast hem en kan ik geen enkel woord uitbrengen. Ik merk dat hij me nog steeds aankijkt.
'Je bent niet zo spraakzaam he' merkt hij op. Ik draai me naar hem om en kijk hem niet begrijpend aan. Hij glimlacht.
'In vergelijking met Eleanor.' Ik grinnik. Eleanor. Nu hij het zegt, waar is zij eigenlijk...
'Waar is ze eigenlijk' vraagt hij dan, alsof hij mijn gedachte kan lezen. Ik haal mijn schouders op en dan komt ze tevoorschijn.
'Hier ben ik. Even een praatje gemaakt met een knappe steward.' Ze wenkt naar een steward. 'Hij is gay' zegt ze tenslotte. Achraf en ik beginnen te lachen en dan onderbreekt Eleanor me.
'Mag ik nu weer op mijn plek zitten? Ik hou niet van het midden.' Ik schuif terug naar mijn stoel en zit weer naast Achraf. Hij glimlacht naar me. Jezus. Zijn glimlach. Die volle lippen. Die mooie ogen. Ik krijg het al warm als ik naar hem kijk.

We raken in gesprek over welk hotel we in logeren, hoe lang we verblijven en wat er allemaal te doen valt in Ibiza. We verblijven in hetzelfde hotel.
Voor Eleanor is het de eerste keer. Achraf en ik zijn er vaker geweest. In het verleden was ik hier bijna elke zomer. Mijn familie heeft er een vakantiehuis en mijn vader doet hier veel zaken.
Er word tussendoor omgeroepen hoe laat het is en dat we over een klein half uur zullen landen.
'Hoe laat zei hij dat het was' vraag ik. Achraf pakt zijn telefoon erbij om te checken. Als de telefoon oplicht zie ik zijn achtergrond. Het is een quasi vrolijke foto van hem een een blond meisje. Ik staar ernaar. Dit moet zijn vriendin zijn. Hij merkt me op en stopt zijn telefoon snel weg. Het lijkt erop alsof hij helemaal niet wilde dat ik de foto zou zien. Anyhow, het zal wel.

Eleanor ligt inmiddels te slapen en Achraf heeft zijn koptelefoon opgedaan en tuurt uit het raam. Na die achtergrond voorval heeft hij geen woord meer uitgesproken. Ik besluit mijn oordoppen in te doen en ga onderuitgezakt in mijn stoel zitten.

Na nog geen half uur later word ik gewekt. Ik voel een warme hand over mijn hoofd.
'Sophia' hoor ik. Een prachtige stem spreekt mijn naam uit. Ik open mijn ogen. Gedesoriënteerd kijk ik om me heen. Ik lig tegen iemand aan. Ik til me hoofd op en kom oog in oog te staan met tweepaar prachtige, groen-grijze ogen. Achraf gaapt me aan.
'Uitstappen' zegt hij dan rustig. Ik bloos. Wat? Heb ik tegen hem aan geslapen? Hij glimlacht lief. Ik voel me in de zevende hemel. Ik betrap mezelf. Ik vind hem echt heel erg leuk.

Ondertussen zitten we in de auto, onderweg naar het hotel. Achraf heeft aangeboden met hem mee te rijden. Zijn vriend die hier al was is hem komen ophalen. Scheelt ons weer een taxi.
Ik loer uit het raam en geniet van de mooie staten van het eiland Ibiza. Ik kan op mijn gemak naar buiten koekeloeren. Niemand die mij ziet door de geblindeerde ramen. Ze hebben de auto expres gehuurd. Op deze manier wordt Achraf minder vaak herkent/lastiggevallen. Ik snap het initiatief wel. Hij werd net op de luchthaven ook al staande gehouden door fans. Iedereen wilt met hem op de foto.

In het hotel aangekomen checken we in. De kamer van mij en Eleanor is twee verdiepingen boven die van Achraf en zijn vrienden.
De piccolo neemt onze koffers en brengt ze naar de kamers. Wij krijgen ondertussen een rondleiding door het hotel. Ook voor het eerst. Doen ze normaal gesproken nooit... zeker om indruk te maken op Achraf. Ze denken vast dat we bij hem horen. Pffgh.

Na de rondleiding eindigen we weer in de lobby.
'Bedankt voor de fijne vliegreis' zegt Achraf opeens. Oh. Is dit afscheid?
'Geen dank' reageert Eleanor. 'Het was hartstikke gezellig.' Ze geeft hem een neppe stomp tegen zijn arm en kijkt mij dan aan. Wat? Is het nu mijn beurt om iets te zeggen? Ik haal mijn schouders op. Ik weet niet wat te zeggen. Ik klap altijd meteen dicht met hem in de buurt.
'Dag Sophia. Misschien zien we elkaar nog eens' zegt Achraf dan plotseling. Ik schrik op en kijk hem bescheiden aan. Hij knipoogt. Wat gebeurd hier... ik weet niet wat te doen dus ik glimlach en loop dan richting de lift.
'Dag' schreeuwt Eleanor dan nog eens. 'En nog bedankt voor de rit' roept ze naar de vriend en loopt dan achter me aan.
'Waaat... zag je dat? Hij knipoogde naar je' zegt Eleanor terwijl we de lift instappen. Ik negeer haar. Ik denk namelijk nog steeds terug aan wat zij opnoemt. Hij knipoogde gewoon naar me...

In de kamer aangekomen dumpen wij al onze spullen en bellen naar huis. We laten weten dat we zijn aangekomen en dat het goed gaat, Alhamdoulillah. We vragen nog even naar oma en dan zit ons gesprek erop.
Het is behoorlijk vroeg, we hebben nog de hele dag. We nemen een douche en kleden ons om. Daarna lopen we naar het restaurant van het hotel om wat te eten.
Tijdens het eten overwegen we meteen wat we zullen doen vandaag.
'Laten we het eiland verkennen' stelt Eleanor voor. Ik kijkt haar afwegend aan.
'Of we kunnen naar de spa en relaxen' antwoord ik. Eleanor rolt met haar ogen. 'Zijn we hier voor plezier of om te luieren?'
'Allebei' zeg ik flauw en begin te grinniken.
'Haha' lacht Eleanor sarcastisch. Ze doet me bespottelijk na en trekt dan een pruillip. Ik besluit haar haar zin te geven. We gaan het eiland verkennen. Tenminste.. dat is wat we denken.