"SAM" (NEDERLANDS)

NEGENTIEN

Als we buiten komen laat Achraf mijn hand abrupt los. Wat mankeert hem toch?!
Het weer is in de tussentijd net zo erg als Achraf's humeur omgeslagen. Er drijven grijze wolken en het lijkt alsof het elk moment kan gaan regenen/stormen.
Ik heb de auto geopend. Achraf stapt in en gooit de deur achter zich dicht. Waarom is hij zo boos?

Voor ik de auto start kijk ik Achraf aan. Hij draait zich dan naar me om. Zijn ogen spuwen vuur.
'Wat is er?' vraag ik en kijk snel weg. Volgens mij had ik dit beter niet kunnen vragen.
Ik voel dat hij me nog steeds aankijkt.
'Die flikker naait de boel.'
Ik staar hem niet-begrijpend aan maar blijf verder stil.
'Toen ik hier dus aankwam heb ik die kut auto gehuurd en heb ik meteen voor 7 dagen vooruitbetaald. Door die aanrijding heb ik er maar twee dagen in kunnen rijden. Ik dacht dus dat ik het resterende geld van de huur terug zou krijgen of dat ik voor dat geld op z'n minst een andere auto kon huren, snap je?' Hij kijkt me vragend aan. 'Dus niet. Ze willen juist alleen maar meer.' Achraf wrijft minachtend met zijn duim en wijsvinger, doelend op geld. 'Ik krijg dus niets terug en zelfs de nieuwe huurauto moet ik uit eigen zak betalen.' Hij haalt een hand door zijn haar.
'Het is me helemaal niet te doen om het geld weet je. Ik kan zulke bedragen missen.' Ik snuif. Ik kan het weten..
'Het gaat me gewoon om die vieze streken.' Gaat hij verder en dan slaakt hij een diepe zucht. Ik kijk hem verwarrend aan. Ik wou dat ik hem kon helpen.

Ik start de auto om weg te rijden. Het begint dan hard te donderen en te regenen. Plotseling schiet me iets te binnen. De andere zijn nog in het zwembad..
'Hey Siri. Bel Eleanor' roep ik. Ik heb mijn telefoon automatisch verbonden met de Bluetooth van de auto. Op deze manier kan ik handsfree bellen achter het stuur.
De telefoon gaat een aantal keer over en dan neemt Eleanor op.
'Zineeee, ik wilde je net bellen. We zijn weg uit het zwembad. Het was plotseling zo slecht weer.' Ik lach bij het horen van haar stem. We voelen elkaar aan.
'Ik belde om dat te vragen' zeg ik. 'Waar meeten we jullie?'
'We zitten in de taxi, onderweg naar het hotel. We gaan daar na de spa om onze dag af te maken. Daar zitten we tenminste binnen.'
'Oké dan zien we jullie daar. Wil je me trouwens even het nummer van Ronald opsturen' vraagt ik.
'Tuurlijk. Stuur hem nu op' antwoord ze lief. 'Gaat het goed daar?'
'Ja prima' zeg ik kortaf. 'Ik zie je zo!'
'Keee a zine. Tot zo.'
Ik hang op en Achraf kijkt me niet-begrijpend aan.
'Dat nummer van Ronald is niet voor mij mag ik hopen?' vraagt hij dan.
'Uhu!' knik ik droog. 'Hij kan je vast helpen aan een auto.'
Achraf kijkt me gestrest aan en dan wrijft hij over zijn voorhoofd.
'Het hoeft niet' fronst hij. 'Ik regel 't wel. Rij maar gewoon naar het hotel.'
'Het is een kleine moeite.' Ik schenk hem een neppe glimlach. 'Bovendien heb ik het een en ander goed te maken.' Ik knipoog.
Er verschijnt een berichtje op mijn telefoon. Eleanor heeft het nummer gestuurd. Ik open het en hou de telefoon op voor Achraf.
'Bel' zeg ik strikt. Achraf kijkt me beduusd aan.

Achraf heeft Ronald gebeld en die lieve Ronald is bereid hem te helpen. We mochten nu meteen langskomen.

We komen aan en Ronald en Achraf zijn vrijwel meteen druk in gesprek. Achraf heeft uitgelegd wat er is gebeurd en nu zijn ze samen opzoek naar een oplossing. Waarschijnlijk regelt Ronald dat Achraf het resterende geld terugkrijgt. Hij heeft veel connecties hier.

'Bedankt voor al uw moeite' hoor ik Achraf vriendelijk zeggen. Ook hij heeft een auto aangeboden gekregen die hij mag lenen.
We nemen afscheid van Ronald en dan lopen we terug naar de auto's.

'Bedankt Sophia' zegt Achraf ineens voor ik in mijn auto stap. Ik draai me naar hem om en glimlach.
'Je hoef me niet te bedanken, ik heb niets gedaan.' Ik haal mijn schouders op en stap de auto in.
Ik zie hoe Achraf verbaast achterblijft. Dan lacht hij hoofdschuddend en stapt ook zijn auto in.
Hij rijdt voorop richting het hotel. Ik volg hem.

—

Ik stap uit de auto en pak mijn tas. Ik loop richting de ingang en Achraf loopt achter me aan. Dan pakt hij mijn pols zodat ik abrupt stilsta.
'Sophia..' zegt hij schor. Ik kijk naar hem op en kijk dan naar zijn hand waarmee hij me weer vastpakt. Hij laat me dan snel los.
'Nogmaals bedankt voor al je hulp en moeite vandaag en sorry dat ik je dagje zwemmen heb verpest. Je houdt iets van me te goed.' Ik glimlach enkel, niet zo goed wetend wat te zeggen.
'Zijn we cool?' vervolgt hij dan. Ik knik vriendelijk. Hij geeft me een simpele knipoog en dan lopen we door naar de spa.

Bij de ingang van de spa laten we onze toegangspasjes van het hotel zien.
De lieve medewerkster overhandigt ons dan een baddoekenset, badslippers en een boekje met huisregels.

Terwijl ik doorloop richting een kleedhokje, lees ik de huisregels door. Ik schrik meteen op als ik de eerste huisregel lees.
Ze attenderen ons erop dat badkleding verboden is in de sauna's, hamam, massageruimte en ontspanningsruimte. Je mag enkel een baddoek om je heen wikkelen. Behalve in de zwembaden natuurlijk, daar is (alleen) zwemkleding toegestaan. Daarnaast mogen we gebruik maken van alle wellnessfaciliteiten, scrubzout, shampoo en showergel. Verder mogen we hier ook gratis dineren. Dit zit allemaal bij het verblijf in het hotel inbegrepen. Hmm.. eindelijk heerlijk relaxen.

'Saunatje pakken?' Onderbreekt Achraf mijn lezen. Ik kijk hem schouderophalend aan.
'Goed' zeg ik kalmpjes en loop een kleedhokje in. Ik schaam me bij de gedachte dat ik zo dalijk enkel een baddoek om me heen heb, alweer, net als gister. Ik wordt rood als ik eraan terugdenk. Ik schud de gedachte van me af. Nergens aan denken SAM. Je bent hier tenslotte om te ontspannen.

Zodra ik klaar ben open ik het kleedhokje.
Voor de deur staat Achraf al te wachten. Hij heeft enkel een baddoek om zijn heupen heen gewikkeld. Zijn prachtige, afgetrainde bovenlichaam ontbloot. Die torso..
Ik bekijk hem letterlijk van boven naar beneden en mijn mond valt haast open bij het aanzicht. Adembenemend!