"SAM" (NEDERLANDS)

ACHTENDERTIG

Een lange, slanke, blonde dame in een weinig verhullende outfit loopt onze richting op en begint nep te klappen. Het is Achraf's ex Catalina. Ik herken haar meteen.

(Mind you: gesprekken verlopen weer in het Spaans.)

'Wauw wauw wauw, wat een speech.' Grinnikt ze cynisch terwijl ze op haar hakken wiggelt. Volgens mij is ze dronken.

'Ik wil jullie nogmaals bedanken voor jullie komst, jullie lieve berichten en al jullie cadeaus.' Imiteert Catalina Achraf dan overdreven gemaakt.
'Wat doe jij hier?' Vraagt hij haar op zijn beurt kalm terwijl hij quasi beschermend voor me gaat staan.
'Wat ik hier doe? Duhhh, ik kom je feliciteren. Het is toch jouw verjaardag.' Ze rolt met haar ogen en speelt met een pluk haar.
'Catalina ga weg alsjeblieft. Je bent niet welkom.'
'Ik heb het gemerkt aan al die blikken ja.' Ze duid op mijn blik, en die van de rest die haar nog steeds beduusd aanstaren. 'Kunnen jullie niet lachen of zo??? Jullie zijn toch op een feestje.' Zegt ze spottend.
'Feestje was voorbij toen jij binnenkwam. Wat wil je?' Bitst Achraf nu quasi boos.

'Mariah Inés, vertaal even dat iedereen mee moet naar buiten.' Hoor ik Eleanor tegen Mariah Inés zeggen.
'Uhh Soof.. wij allemaal gaan even een luchtje scheppen.' Piept Eleanor vervolgens tegen mij. 'Samuel blijft hier bij jullie, voor het geval dat.'
'Dat hoeft niet. Catalina gaat namelijk nu weg.' Sist Achraf en geeft zijn ex een schuine blik en gebaart haar te vertrekken. Zij op haar beurt trekt hier echter niets van aan.

Ik knik naar Elea en samen met AMY neemt ze het gezelschap mee naar buiten.

'Ikkkk willll jeee eeen cadeau gevennnn.' Joelt Catalina quasi zingend en zoekt toenadering tot Achraf, terwijl ik nota bene toekijk. Achraf zet haar meteen van zich af.
Mijn God, ze is echt dronken.
Even graait ze in haar tas om er vervolgens een stapeltje -volgens mij foto's- uit te pakken. Ze hand deze onderste boven over aan Achraf maar die pakt ze niet aan.
'Ik zou het maar aanpakken als ik jou was.' Zegt ze terwijl ze ons een raadselachtige, sneaky blik geeft.
'Catalina je bent dronken en weet niet wat je zegt of doet. Ik wil dat je nu vertrekt voordat ik je naar buiten help.' Achraf gaat over de rooie maar Catalina staart hem enkel nonchalant aan.
'GA!' Herhaalt hij weer als ze nog steeds geen gehoor geeft. Ze rolt met haar ogen en zucht. Ze lijkt niet geïntimideerd..
Achraf stapt nu op haar af en wilt haar naar buiten "begeleiden".

'¡No me toques!' Sist ze terwijl ze haar arm weg trekt en een vinger ophoudt. 'Waag het niet om me weer aan te raken of ik vertel je schatje' ze kijkt naar mij, 'dat je laatst bij me was.'
W wwat..
'Oh oeps, heb ik me nou versproken...' lacht ze nep-geschrokken terwijl ze haar hand voor haar mond slaat.
'Catalina.' Brult Achraf.

Samuel haast zich naar me toe en slaat zijn arm beschermend om me heen.
'Trek je niets van haar aan zus. Ze is stom-dronken en lult maar wat.' Hij staart minachtend naar Catalina.
'Achraf zorg er alsjeblieft voor dat ze nu vertrekt voor dit escaleert.' Sist Samuel.
Achraf grijpt Catalina bij haar arm. Ze stribbelt tegen en gooit dan alle foto's die ze zonet in haar hand had, door de lucht.

Oh my God....

Alle foto's liggen verspreid over de grond en God.. wat voor een foto's. Het zijn foto's van Achraf en Catalina samen. Foto's van hen op vakantie, in de auto en zelfs intieme foto's.. zoenend en in bed.
Ik voel dat ik wit wegneem en dat de grond onder mijn voeten vandaan zakt.

'Ik zei toch "waag het niet me aan te raken"... eigen schuld' snauwt Catalina.
Achraf laat Catalina onmiddellijk los. Zijn houding verandert subtiel. Zijn intense, vuurspuwende ogen verraden zijn woede, of is het schaamte? Ik heb hem nog nooit zo gezien.
'Catalina vete, ahora.' Zijn stem is kil, plechtig.. ijskoud.
Catalina gooit haar haar naar achter en voor het eerst vanavond doet ze wat er van haar wordt gevraagd; ze vertrekt.

Geshockeerd en tegelijkertijd verlamt blijf ik achter en staar naar de foto's. Ik weet niet meer wat te zeggen of te doen.

Achraf wendt zich naar de grond om de foto's op te rapen terwijl Samuel me nog steeds strak vastheeft. Hij strijkt met zijn hand over mijn haar.
'Laten we gaan.' Fluistert hij zacht. Op dat moment keert Achraf zich richting ons. Zijn gezicht spreekt boekdelen.

'Sophia..' probeert hij heel voorzichtig, mijn reactie peilend. Ik negeer hem volkomen. Achraf knikt naar Samuel waarop Samuel me los laat en op een afstand gaat staan.
'Soph...'
'Zeg maar even niets meer.' Val ik hem met trillende stem in de rede.
'Sophia het is absoluut niet wat je denkt. Cat..'
'Nee Achraf.' Stotter ik terwijl ik mijn hand ophoudt. Mijn stem breekt.
Achraf trekt me voorzichtig naar zich toe en houdt me strak vast terwijl mijn ogen beginnen te tranen. Niet omdat ik verdrietig of geschrokken ben, maar omdat ik kook. Ik ben pissig, woedend, woest.

Ik maak me los van Achraf en kijk hem koel aan.
'Achraf..' prevel ik terwijl ik door mijn betraande ogen naar mijn vingers staar. 'Ik wil dit niet meer. Voor mij is het nu over.'
Achraf zet grote ogen op. Ik zie hoe het bloed uit zijn gezicht trekt.
'Nee Sophia.' Antwoord hij meteen. Zijn stem is verontrustend kalm. Ik slik maar houd stil.
Achraf zoekt toenadering maar dan houd ik mijn beide handen op als stopteken.
'Nee.' Bits ik en draai me dan naar Samuel. Ik gebaar dat we gaan.
'Sophia. Sophia kijk me aan.' Commandeert Achraf. Ik draai me naar hem en zucht hoorbaar.
'Sorry... ik moet nadenken.' Piep ik zo beheerst mogelijk en wend me naar hem toe om hem een laatste kus -op zijn wang- te geven. Ik hoor hoe hij een brok wegslikt.
Snel wend ik me weer richting Samuel. Ik wil hier zo snel mogelijk weg. Weg uit deze omgeving, weg uit Spanje.

Als ik me nog een keer omdraai zie ik hoe Achraf alle foto's verscheurt.
Hij heeft pijn.. het is zichtbaar. Maar dat heb ik ook.