"SAM" (NEDERLANDS)

VIJF

'NAAR MARRAKECH JA!' Schreeuwt Eleanor door de FaceTime. Ik ben er absoluut niet bij met mijn gedachte. Ik lig namelijk heerlijk van de zon te genieten totdat er plotseling ijskoud water over me heen wordt gegooid. Ik zie Mariah Inés keihard wegrenden.
'VUILE BITCHHH!' Ik krijs. Volgens mij heeft heel het huis het gehoord.
'Lag je lekker te roddelen? Heb ik je uit je gesprek gehaald' roept ze vanaf een afstand. 'Lekker afkoelen zus.' Ze heeft me een stiekeme grijs. Ik kan haar wel wurgen.

Rillend grijp ik naar mijn handdoek als mijn moeder naar buiten komt aangesneld. Ze geeft me een geschrokken blik.
'Que pasa?'
'Que pasa' herhaal ik terwijl ik haar stompzinnig aankijk. Ik wijs naar mijn natte telefoon. Gelukkig is hij waterbestendig.
'Jouw jongste dochter is een...' ik bijt op m'n tong. Niet schelden Sophia, het is je moeder.
'Je hebt een kreng gebaard, dat is er aan de hand' stotter ik van de kou. Ze kijkt me grinnikend aan. Waarom wordt zij nooit boos op die heks? Waarschijnlijk omdat zij de jongste is?! Ik geef het op.

Kletsnat en klappertandend loop ik door het huis naar boven. Samuel staat bovenaan de trap en kijkt me scheef aan.
'AMY?' Vraagt hij. Ik knik.
'Trek je er niets van aan' glimlacht hij naar me en kust me op m'n wang! Ik hou van hem!

Ik loop de badkamer in en kijk mezelf aan in de spiegel. Mijn lippen zijn paars. Koukleum! Ondanks de hitte van de stad heb ik het stervenskoud. De heks heeft per slot van rekening een emmer ijskoud water over me heen gegooid. Ik wordt pissig als ik eraan denk. Ik stap snel in bad om tot bedaren te komen. Vervolgens neem ik een vlugge douche!

De vooravond is aangebroken! Aangekleed en wel sta ik voor de spiegel te wachten totdat iedereen klaar is. Ik zie er zo goed uit denk ik bij mezelf. Ik zou zo mijn grootste vijand tegen het lijf kunnen lopen! Ik lach. Ik voel me goed!

Vanavond zijn we uitgenodigd door een of andere rijke compagnon van mijn vader. Hij heeft iets te vieren en daarvoor heeft hij een elegant diner + afterparty gearrangeerd in het luxe Amanjena resort net buiten Marrakech.

Ik draag een lange, witte pantalon met bijbehorende blazer. Ik heb hem dicht en de mouwen opgestroopt. Gelukkig koelt het hier in de avond af zodat ik niet stik van de hitte! Bovendien heb ik niets aan onder de blazer. Hierdoor is mijn decolleté half zichtbaar. Ik draag mijn Christian Louboutin - So Kate Patent - 120mm Red Sole Pumps, Nude - die ik match met mijn Christian Louboutin - So Kate Clutch - Nude Patent calfskin. Tenslotte heb ik mijn lange gestylde haren in een strakke staart zodat mijn oorbellen zichtbaar zijn die ik weer match met een mooie diamanten ring. Afgezien van een clear lipgloss heb ik geen make-up op. Het mooie bruine tintje en de gloed zijn mijn maquillage!

Ik ben intussen naar het balkon gelopen om te zien of mijn familie zich beneden heeft verzameld maar er is niemand te zien. Ik staar voor me uit. Ik geniet echt van dit uitzicht. Marrakech is adembenemend mooi! Het is alweer onze laatste bestemming hier ik Marokko. Onze vakantie zit er bijna op en morgenavond laat vertrekken wij weer naar Nederland. Ik heb een aantal geweldige weken achter de rug.
Plotseling denk ik terug aan mijn gesprek met Eleanor. Ze vertelde me iets over Marrakech toen onze gesprek werd verstoord door de heks. Shit. Ik moet haar terugbellen. Zodra ik thuis ben bel ik haar meteen terug zeg ik tegen mezelf.

We rijden door de poort de oprit op. Prachtige auto's staan geparkeerd. Dit moet inderdaad een héél chique feestje zijn denk ik bij mezelf. De chauffeur stopt precies voor de uitgerolde rode loper. Zijn handlanger snelt naar buiten om de deur van de Range voor ons te openen. De paparazzi komt onze kant op en fotografeert ons terwijl we uitstappen. Ik snap niet eens waarom hier paparazzi is. Is die rijke compagnon zo beroemd?!

We lopen over de rode loper richting de grote deur. Achter de afzetpaaltjes met koord staat nog meer paparazzi. Jeetje, ze kieken letterlijk elke stap die we zetten!
Papa en mama lopen voorop en zwaaien geliefkoosd naar de fotografen. Mariah Inés loopt achter hen. Ze stopt letterlijk om de haverklap om voor de camera te posen. Samuel en ik lopen achteraan. Hij heeft zijn hand tegen mijn rug en lijdt me over de loper. De mensen die ons niet zouden kennen die zouden denken dat we een stel zijn! Ik lach verlegen.

Voor de grote deur staan twee bodyguards. Ze houden in hun hand een gastenlijst. Oh, ze checken of men daadwerkelijk is uitgenodigd. Op het moment dat mijn vader de uitnodigingskaart wilt overhandigen, komt er een goed uitziende man onze richting op hollen.

'Familia Almeida Zaragón! Bienvenido.' Hij heet ons van harte welkom. Hij pakt mijn vader bij de schouders en begint hem stevig te knuffelen.
'Gabriel (lees Jibril)! ¡Qué bueno que viniste!' Hij vindt het leuk dat mijn vader is gekomen. Ze knuffelen elkaar innig. Ik staar ze aan. Dit moet de rijke compagnon zijn!
De man maakt zich los van de knuffel en draait zich om naar mijn moeder.
'Hola Zara!' Hij schud haar de hand en kijkt haar van top tot teen aan. '¡Qué te ves bien!' Mijn moeder lacht lief.
'Gracias Javier.'
Hij vindt dat mijn moeder er goed uitziet en complimenteert haar. Zij bedankt hem op haar beurt. Mama kent hem dus ook. Plotseling bedenk ik me iets. Javier.. hij is dus DE Javier Díaz waar mijn vader het altijd over heeft. Een of andere jeugdvriend uit Spanje! En ik maar denken dat het een compagnon is. Verder ken ik hem niet! Voor zover ik me kan herinneren heb ik hem ook nooit ontmoet.
Javier draait zich om en kijkt blijhartig onze kant op en draait zich dan weer om naar mijn vader.
'¡Qué hermosa familia tienes Gabriel! Tus hijos se han vuelto tan grandes. La última vez que recuerdo, ¡los mellizos tenían alrededor de tres años y el más pequeño acaba de nacer!'
Oh. Hij kent óns blijkbaar wel! Ik heb hem dus ontmoet toen ik 3 jaar was. Hij kwam op kraamvisite toen Mariah Inés net was geboren.
Mijn vader lacht naar hem. 'Gracias amigo! Ellos son mi felicidad.' Papa lacht naar ons. Ik smelt! Ik hou van mijn vader!

Een aantal fotografen komt naar ons toegelopen. We gaan met zijn alle gereedstaan om een gezamenlijke foto te maken. Daarna maken papa en Javier er nog een samen. Ze praten samen nog even tegen een van de journalisten. Wat lief. Ze hebben het over hun vriendschap. Dit doet me denken aan Eleanor. Ik mis haar! Ik stuur haar meteen een berichtje.
"FaceTime zodra ik thuis ben. Niet inslaap vallen! Hou van jou. X SAM."