"SAM" (NEDERLANDS)

DRIE

Ik ben zo gelukkig. Ik straal. Ik mag eindelijk alleen op reis. Dit moet gevierd worden!
'TUUUUT'. Ik schrik op. Het stoplicht is al op groen gesprongen en ik had niets door.
'Doorrijden treuzelaar' roept Samuel 'je houdt de auto's op'. Ik trek een lelijke kop naar hem. Hij zit naast me op de bijrijdersstoel. We zijn onderweg naar huis. Mama stuurde ons voor een boodschap.

Ik rij de poort door naar onze straat en ik parkeer de auto op de oprit. Samuel en ik tillen de boodschappen uit de auto en lopen naar de voordeur. Wat gek. Hij staat open.
Samuel loopt voor me de gang door. Plotseling staat hij stil. Het lijkt alsof hij schrikt. Ik schrik weer door zijn reactie. Wat is hier aan de hand. Zodra ik doorloop zie ook ik wat er gaande is.

Mijn opa's, oma's, ooms, tantes, nichten, neven. Het huis staat bomvol familie en vrienden.
'SURPRISE.' Eleanor rent als eerst op me af en overrompelt me met kusjes. Dan komt iedereen onze richting op om ons te feliciteren. Zo overweldigend!
Dit is de zoveelste verassing vandaag!

Mama heeft een tuinfeest georganiseerd. Overal statafels, zitzakken en stoelen. Mijn aandacht gaat uit naar het grote scherm dat er hangt en de beamer.
'Voor de voetbalwedstrijd' schreeuwt Mariah Inés als ze ziet waar ik naartoe kijk. Mama loopt op me af.
'Mama dit had echt niet gehoeven' zeg ik terwijl ik haar knuffel.
'Ik weet dat jullie geen verjaardagsfeest wilde maar..'
'En wat is dit dan' antwoord ik terwijl ik naar de menigte gebaar.
Mijn moeder geeft me een stiekeme lach.
'Dit noem ik "ons Marokkaans elftal gezamenlijk supporten onder het genot van een barbecue."' Ze knuffelt me stevig. Ik hou van haar!

Iedereen zit klaar voor de wedstrijd.
Ze zingen het volkslied en zoomen in op de spelers als Mariah Inés plotseling opspringt.
'JONGENS DAT IS SOPHIA HAAR VR...' ik knijp haar, trek haar terug op haar stoel en doe een hand voor haar mond zodat ze haar zin niet kan afmaken.
'Dat is niet mijn vriendje' fluister ik naar haar. Iedereen schiet in de lach. Maar goed dat mijn opa's de Nederlandse taal niet vloeiend beheersen.

Het feest en de wedstrijd zijn in volle gang. 1-0 voorsprong voor Marokko.
'Je hebt gelijk. Hij is echt heel knap' fluistert Eleanor in mijn oor. Ze zit naast me.
'Wie' zeg ik onattent. Ik ben gefocust op de wedstrijd, of nou ja, op nummer 7.
'Je crush.' Ik kijk haar aanstotelijk aan.
'Je weet wel wie ik bedoel. Die knapperd. Nummer 7.'
'Hij heet Achraf Haddaoui' reageer ik bot.
'Research gedaan he' zegt ze sluw. Ik knipoog.
Ze heeft gelijk. Hij is ontzettend knap. Lang, breed, afgetraind én voetballer... Mijn type man, mijn droomman!

De wedstrijd is voorbij. Marokko heeft gewonnen. Dubbel feest in huis.
'Tijd voor taart' wordt er geschreeuwd. Iedereen stemt toe! We feesten door tot in de late uren.

Het huis is leeg. Alles is opgeruimd. Het was me een avondje wel zeg!
Uitgeput ga ik in de tuin zitten. Eleanor ploft naast me neer. Ze heeft besloten te blijven slapen.
'Serieus, ik moet een voetballer aan de haak slaan' zucht ze. Ik lach!
'SAMMM! Stel je eens voor, een van die Marokkaanse spelers als je man. Ahh ik zie het al voor me.' Ik begin steeds harder te lachen.
'Lach niet' snauwt ze. 'Geef nou maar toe dat jij die Haddadi leuk vindt.'
'Haddaoui' verbeter ik haar.
'Ja die Hamdaoui.'
Ik rol met mijn ogen. 'Jij en je fantasieën.'
'Geef toe.' Snauwt ze.
'Oké, het is een leuke speler. Ik zou misschien best op de foto willen met hem. En nu? Waar denk je zo een voetballer te vinden als ik vragen mag?' Ze verzit en haalt haar wenkbrauwen op en neer. Ik ken dit. Ze heeft een plan.
'Een foto' zegt ze achterbaks en ze slaat me op mijn arm. 'Ik weet dat ze na het WK allemaal op vakantie gaan. Ze rusten dan uit en maken zich ready voor het volgende seizoen' zegt ze met een sluwe blik. Logisch, denk ik bij mezelf. Ze hebben dan zomerstop. Ik betrap mezelf. Ik heb echt teveel research gedaan.
'En hoe weet mevrouwtje dat ze op vakantie gaan' antwoord ik onbenullig. Jezus, mijn beste vriendin en ik zijn écht stalkers.
'Ik heb zo mijn bronnen.'
'Kappen hoor, stalker.'
Plotseling schiet ze overeind. Ze gaat kaarsrecht tegenover me staan.
'Ik heb het, ik heb het' roept ze enthousiast. 'Het cadeau is onze ultieme kans. We gebruiken jouw reis.' Ik vat hem niet en kijk haar vragend aan.
'We gebruiken de reis voor wat?'
Ze grijpt me bij mijn hoofd en schud hem heen en weer.
'Om Hamdaoui van de zomer achterna te reizen natuurlijk. Slimbo.' Ik begrijp waar ze naartoe wilt. Dit is haar sneaky plan.
'Nou dan heb ik slecht nieuws voor je. Dit plan gaat niet werken. Van de zomer gaan wij met z'n alle naar Marokko, weet je nog. En mijn cadeau mag ik erna pas gebruiken.' Ik geef haar een nep-verdrietige blik. Ze kijkt me grimmig aan.
'Oh ja, is me ontgaan. Hoe dan ook. Jouw wens wordt realiteit, daar ga ik voor zorgen. Ik verzeker je, jij ontmoet deze Amine Haddadi.' Ze buigt haar vingers als aanhalingstekens. 'Je krijgt jouw "zogenaamde foto."'
'Achraf Haddaoui' zeg ik op mijn beurt weer met mijn vingers als aanhalingstekens.

Ik zie hoe Eleanor voor me staat te ijsberen. Hoe wilt ze dit nou weer regelen denk ik bij mezelf. Ze kan zijn naam niet eens fatsoenlijk uitspreken. Ik glimlach. Eleanor komt achter me zitten en trekt me achterover zodat ik met mijn hoofd op haar schoot lig. Ze friemelt wat door mijn haren. Ze weet dat ik daar van hou.
Ik staar naar de heldere hemel en slaak een diepe zucht. Mijn gestoorde Eleanor!