"SAM" (NEDERLANDS)

ZES

We lopen achter Javier en papa naar binnen. Bij binnenkomst sta ik perplex. Alles is zo adembenemend mooi gedecoreerd. Een erg lange tafel, prachtig gedekt. Magnifieke gouden kroonluchters. Overal mooie witte bloemen en pom poms! Letterlijk alles in de kleuren wit en goud.

Een mooie blonde vrouw gekleed in het rood komt onze richting op huppelen. Ze pakt Javier's hand.
'Puedo presentarte, mi prometida Andrea Fernández, pronto Díaz.' Javier stelt ons voor aan zijn verloofde Andrea Fernández. Binnenkort trouwen ze en dan wordt haar achternaam Díaz. Hij lacht terwijl hij dit zegt.
Andrea kijkt hem verlegen grinnikend aan en groet ons dan. We stellen ons aan elkaar voor en dan komt er een ober aangelopen die ons naar onze zitplaatsen lijdt.

Op elke bord ligt een gepersonaliseerd plaatskaartje. Oh wauw, table seats! We nemen plaats. Links van mij zit Samuel. Rechts van mij zit papa. Naast hem zit Mariah Inés en naast haar zit mama. Tegenover ons zit de familie Díaz. En zo zitten er nog meer gasten aan de lange tafel.

'Ik heb dus gehoord dat Javier mooie zonen heeft' fluistert Mariah Inés achter mijn vader lang. Ik negeer haar. Sinds dat waterincident van vanmiddag praat ik niet meer tegen haar maar ik ben op dit moment te benieuwd.
'Van wie' mompel ik terug.
'Van wie wat?'
'Van wie heb je dat gehoord sukkel' prevel ik.
'Van papa. Duh.' Ik trek een wenkbrauw op.
'Oh, dus papa heeft jou verteld dat zijn jeugdvriend mooie zonen heeft?'
'Nee tuurlijk niet idioot.' Ze geeft me een blik alsof ik dom ben terwijl zij juist degene is die zich niet correct verwoord. Ze zucht.
'Voordat wij hiernaartoe kwamen heeft papa me het een en ander verteld over Javier, waaronder dat hij zonen heeft. Daarna heb ik hem meteen opgezocht op facebook. Toen vondt ik de namen van zijn zonen en toen heb ik hen weer opgezocht op Instagram.' Ik staar haar met open mond aan. Mijn zusje is echt gestoord. Stalker. Ze is nog erger dan Eleanor.
'Jij wist dus al wie Javier was?'
'Uh ja?'
'En waarom heb je niets gezegd?'
'Waarom zou ik? Vertel jij me alles?' Snauwt ze naar me. Ik kijk haar onbegrepen aan. Bitch!
'Wat lopen jullie te smoezen' vraagt mijn vader. Ik kijk naar hem op.
'Waarom weten wij, of naja ik, eigenlijk zo weinig van Javier pap?'
'Lang verhaal schat. Maar om het kort te maken: Javier is als kleine jongen, na de scheiding van zijn ouders ontvoerd door zijn vader. Hij heeft hem in stilte opgevoed ergens hier ver vandaan. Daardoor zijn hij en ik elkaar uit het oog verloren. Daarna is zijn vader overleden en is hij teruggekeerd naar onze geboortedorp in Spanje. Daar heeft hij mij nagevraagd en sindsdien hebben we weer contact, tot een aantal jaar geleden. Hij werd opgepakt en vastgezet. Ik heb hem toen, zodra het mocht, een aantal keer opgezocht. Uiteindelijk bleek het allemaal doorgestoken kaart. Zijn stiefbroer van vaderskant heeft hem opgezet en dat allemaal door jaloezie. Nu is hij sinds kort vrij en dat vieren wij vandaag!' Ik staar mijn vader aan. WTF.. Wat een verhaal.
'Dios mío.' Ik ben lichtelijk gechoqueerd. Ik kan niets anders uitbrengen. Mijn vader grinnikt. 'Ja.. dat was mijn reactie dus ook al.' Hij haalt zijn schouders op.

Papa en ik zijn nog ijverig in gesprek, net als alle andere aan tafel. Het wordt in de tussentijd steeds drukker!
Mariah Inés komt weer tevoorschijn.
'Uh wanneer gaan we eten? Ik begin honger te krijgen.' Daar is ze weer hoor denk ik bij mezelf.
'Kun jij geen seconde je mond dicht houden? Je onderbreekt ons gesprek' snauw ik geïrriteerd naar haar.
'Lekker boeienddd.' Ze rolt met haar ogen.
'Meiden!' Mijn vader kijkt me onbeweeglijk aan. Ik weet wat hij bedoeld. Ik moet die heks negeren. Hij heeft gelijk.
'AMY, volgens mij wachten wij alleen nog op Javier's zonen. Ze kunnen hier elk moment zijn!'
Op datzelfde moment komen twee mooie, goedgeklede jongens binnengelopen. De een is wat ouder als de ander, dat is te zien. Ze zijn erg leuk, maar niet mijn type.
De jongens staan aan tafel en groeten het gezelschap. Daarna lopen ze naar Javier en Andrea. Zij stellen de jongens aan ons voor.
'Nuestros hijos Manuel y Rafaël!' Javier kijkt trots. Oh dit zijn zijn zonen!
De jongens komen onze richting op en groeten ons, daarna lopen ze terug naar hun zitplaats. De oudste, Manuel gaat naast zijn moeder zitten en de ander naast zijn vader.

Javier staat op en tikt met zijn mes tegen zijn glas. Hij wilt wat zeggen. Hij kucht expres overdreven en iedereen begint te lachen. Hij begint te praten en het is weer muisstil.
'Dearest family and friends. I speak in English for a moment so that everyone understands me. I want to thank you all for coming. I'm so blessed to have the opportunity to celebrate my freedom with you all! I'm happy beyond words! Once again, welcome and I hope you all enjoy!'
Javier heft zijn glas en iedereen begint te klappen en te juichen! Wat een mooie woorden! Ik zie dat Andrea tranen wegpinkt. Arme vrouw! Javier neemt weer plaats en de obers beginnen meteen met het serveren van het eten!

Inmiddels nuttigen we de tweede gang. Het eten is verrukkelijk! Er staat een muziekje aan op de achtergrond en het valt me op dat het best stil is aan tafel. Iedereen is echt aan het genieten. Plotseling verbreekt een van de zonen de stilte.
'Trouwens pa, ik hoop dat je het niet erg vindt maar wij hebben net een aantal jongens ontmoet bij het zwembad. We hebben ze uitgenodigd voor de afterparty!' Wat leuk! Zij praten in tegenstelling tot hun vader wel vloeiend Nederlands!
Javier kijkt op en glimlacht. '¡Todos son bienvenidos, hijo!' Hij duidt erop dat iedereen welkom is.

Na het toetje staat iedereen op om naar de andere salon te verhuizen. Deze is nóg mooier gedecoreerd en heeft een uitzicht op een adembenemend mooi versierde tuin met zwembad en al. De deuren staan open dus de gasten kunnen zowel binnen als buiten feesten!

Het feest is in volle gang. Er staat keiharde muziek aan en er is eten en drinken in overvloed. Er hangt een gezellig sfeer in de lucht. Iedereen heeft het naar zijn zin!

Samuel, Mariah Inés, Manuel & Rafaël, nog een aantal en ik hebben ons buiten verenigd. We hebben een praatje gemaakt en lachen om elkaars grappen en verhalen. We kunnen het goed met elkaar vinden!
Een bediende komt langs en bied ons wat te drinken aan. We toasten op gezelligheid en dan gaat meer dan de helft van het gezelschap, inclusies Mariah Inés de dansvloer op om te dansen. Mij niet gezien!

Ik zit onderuitgezakt op een van de loungebanken en Samuel zit naast me. We kijken hoe AMY ons maar vooral ook zichzelf voor paal zet. Ze danst met een groepje meiden maar ze is gefocust op haar telefoon. Samuel en ik kijken elkaar aan en schieten in de lach!
Tegenover ons zitten Rafaël en Manuel. De een zit op zijn telefoon en tikt zijn broer aan om hem iets te laten lezen.
'Sorry, wij zijn zo terug.' De broers staan tegelijk op en verdwijnen richting de deur.

Samuel en ik praten en lachen wat als Mariah Inés plotseling onze kant op komt aanrennen. Ze heeft haar telefoon in haar hand en kijkt me verstomd aan. Ze is bijna lijkbleek. Ik schrik op.
'WAT???' Schreeuw ik tegen haar over de muziek heen. Ze opent haar mond om wat te zeggen maar ze kan geen woord uitbrengen. Ze houdt haar telefoon op en duwt hem zo goed als in mijn gezicht. O my God. Ik ben in shock. Niet door wat ik op de telefoon zie maar door Rafaël & Manuel en hun gezelschap die ons richting op komt lopen. Ik wordt ligt in mijn hoofd. Ik zie alles wazig. Ik voel Samuel zijn warme hand op mijn been. Hij voelt me aan denk ik. Door onze reactie draait Mariah Inés zich ook om. Ze reageert min of meer hetzelfde of nog wel erger.
We. Kunnen. Onze. Ogen. Niet. Geloven.