به سختي پاهاشو بسته بود و حالا تو تراس ايستاده بود...
مثل هميشه بعد از مدت كوتاهي دردشو فراموش كرده بود و با بي خيالي نصف پاكت سيگارشو خالي كرده بود.
انگاري ديگه پوستش گيرنده درد نداشت...!
_يونگي هيونگ!
صداي بيحال و خسته جيمين توجهشو جلب كرد...حدس ميزد كه گشنه باشه!
لنگون لنگون وارد آشپزخونه شد و سيني غذارو برداشت
_هيونگ؟!
+الان ميام!
به سمت پاه ها رفت و سعي كرد سوزشي كه حالا كفش پاشو عذاب ميدادو ناديده بگيره...اينبار سوزشش با هرقدم بيشتر ميشد و باعث ميشد جگرش آتيش بگيره...
+چطوري خوش خواب؟!
جيمين كه حالا به نظر بهتر ميومد خنديد و نشست
_خوب حدس زدي گشنمه...چرا ميلنگي هيونگ؟! چرا...چرا پاتو بستي؟!
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
يونگي لبه تخت جيمين نشست و سيني رو روپاش گذاشت
+شيشه شكست رفت تو پام...نگران نباش چيمي...الان خوبم...
جيمين نگاه مشكوكي به يونگي انداخت و تا متوجه نگاه يونگي شد، نگاهشو گرفت تا يه وقت ناراحتش نكنه...
+هي...اگه بهم اعتماد نداري ميتوني بري تيكه هاي شيشه رو ببيني!
_بهت اعتماد دارم هيونگ.
+دارم ميبينم...!
جيمين دربرار عصبانيت يونگي سرخم كرد و بي سروصدا مشغول خوردن هرقاشقي شد كه يونگي بهش ميداد
_سيگار كشيدي...؟!
يونگي نگاهشو از پياله روبه روش گرفت و به جيمين دوخت
+نه!
_يونگيا! چرا دروغ ميگي؟!
يونگي چيزي نگفت و قاشق بعديو جلوي جيمين گرفت
_تا راستشو نگي نميخورم...! چندتا كشيدي؟!
أنت تقرأ
⚜️А моиsтея саггеd АgusТ D⚜️
أدب الهواة•[تجربه یک زندگی با دوران کودکی جنجال برانگیز قطعا چیزی نیست که همه ازش لذت ببرن!🃏 هیچوقت اون انتظاری که از زندگی داریم رو شاهد نمیشیم چون زندگی در عین ساده به نظر رسیدنش پیچیدس، مثل منطقه هزاره میمونه که درگیرش شدی و برای خلاص شدن ازش باید اونقدر...
