" Biz dördüz, başa bin, anne başına bir bela! Sonsuza dek Efsane Tayfa!"
Grup adı:4×4 adlı hikayenin 2. kitabıdır.
- Kemerlerinizi daha sıkı bağlayın çünkü bu defa gülmekten kırılabilirsiniz!
- Eğlenceye son gaz devam!
Whatsaptallar WhatsApp grubu
A...
( Bak Allah'ın selamı, almadan burayı okuyorsun demiii?😂😛🙃)
***
Mehtap teyze gülümsedi kocaman. " Hiç kimsenin haberi yok Başak'cığım. Şimdi açıklayacağım, sakin olun."
" E hadi söyle anne!" dedi Defne sabırsız bir şekilde.
" AĞABEYİN DORUK ASKERLİĞİNİ TAMAMLAMIŞ, EVE DÖNÜYOR!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Evdeydim. Bir kaç günün bütün kargaşası odamın kapısını kapatmamla arkada kalmıştı sanki. Bu sessizlik iyiydi. Her şeyi düşünmek ve bir o kadar da düşünmemek istiyordum. Düşünmek yoruyordu beni ve yaşadığımız ağır durumlar bu durumu daha da güç bir hale sokuyordu.
Annemin rengini pek beğendiği parkelere bir baktım şöyle. " Naber lan, görüşmeyeli?" ses vermedi yine. İç sesimin sesi duyuldu derinlerden. " Başak iyice kafayı yiyorsun." bu cümleye sinirlendim.
" Sana ne ya, sen annem misin benim?"
" Yok sadece iç sesinim ama sence kaç kişi bu şekilde iç sesiyle konuşuyor?"
" Valla sen ısrarla benle konuşuyorsun Huriye!"
" Huriye ne Başak'cığım?"
" Senin adın, beğenmedin mi? Bence baya müko bir isim dinime imanıma."
" Öf git de yat."
" Sen git ben nereye gideyim?"
" Doğru, pardon..."
Ayağa kalkarak okul çantama doğru ilerledim ve onu ellerimle kavrayarak yatağın ortasına kuruldum. " Naber lan çanta?" ondan da ses yok. Fermuarını açarak ezbere bildiğim ders programını ayarladım. Yarın erken kalkabileceğimi düşünmüyordum çünkü. Çantayı ayarladıktan sonra yatağıma kendimi bıraktım ve ayaklarım ile tepikleyerek çantayı yere düşürdüm. Kendimi yormadan yatağın diğer ucundaki telefonuma yani evdeki boş, kimsenin kullanmadığı telefona ayağımla uzanıp yukarı doğru ittirdim. Telefon elimin yakınlarına gelince kavrayarak yüzümün yakınlarına getirdim. Herhangi bir bildirimim var mı diye kontrol edip battaniye dürümü halinde uykuya dalmaktı amacım.
Uzun zamandır yani neredeyse iki aydır girmediğim, şifresi unutulmaya yüz tutmuş instagramıma girdim. Açar açmaz gelen dm'ler, takip istekleri, beğeniler, yorumlar yüzünden neredeyse telefon çöktü. Yatağımda aniden doğrularak gördüklerimin gerçek olup olamama ihtimalini kontrol ettim kolumu çimdikleyerek. Canımın acımasından başka durumun gerçekliğini kanıtlayan bu çimdikten sonra yüzümü buruşturdum.
" Yuh teyzesinin ebesinin ablasının oğlunun yengesinin kızı! Bu kadar bildiri mi olur kurban olduklarım bir yavaş, çöktü çökecek külüstür!"
