STOLEN MEMORIES

Twenty-Three : CALEB and ELLE

Caleb's POV

Dahil walang pasok si Elle inaya ko syang lumabas at mamasyal. Ayaw pa nga nya pumayag noong una, pero nung sinabi kong pupuntahan namin si Chloe, pumayag naman sya agad.

Pero may isang lugar kami na pupuntahan, na alam kong sobrang espesyal sa puso at buhay nya.

Hindi pa sumisikat ang araw noong umalis kami. This will be a long drive for me, pero okay lang. Kase alam ko nasa tabi ko lang ang babaeng napaka-importante sa akin.

Nagpapasalamat din ako ng marami sa mga kaibigan namin dahil tinanggap pa rin nila ako. Sa ngayon makikiayon lang ako sa plano nila. Pero gagawin ko pa rin ang plano namin. Para iligtas silang lahat.

Di ko maiwasang tignan si Elle, sa passenger seat ng kotse ko. She's sleeping. Sabi ko kase matulog muna sya dahil malayo layo ang byahe namin. Di ko napigilang mapangiti, nang maalala ko kung paano kami nagkakilala.

*FLASHBACK*

Utos ni L na kilalanin ang mga taong nasa files na binigay nya. Mabilis na lumipas ang mga araw at linggo, isang tao na lang ang hindi ko pa nakikilala. BRIELLE. A future educator. She's now on her last year on college. Sadyang sya ang nilagay ko sa huli, kase ako mismo gusto ko ung field na napili nya. I want to take Education as well, pero my parents wont allow me.

I enrolled on the same class with her, I make sure that all our schedules are same. Para wala syang kawala sa akin. Nang dumating yung time na we were officially announced as "STUDENT TEACHERS". Start na pala ng practicum namin. This will last for one sem. As usual dahil na rin sa connections nagawa kong makasama sa iisang school si Brielle.

That's when I started to feel something weird. Alam mo yung di ka makuntento sa isang araw na di mo sya nakikita. Magkatapat lang ang rooms na tinuturuan namin. Kapag break time lagi ko syang tinitignan. I can't help myself. Nakakatulala yung ganda nya.

Gusto ko makipagkilala sa kanya formally pero nahihiya ako. Di ko alam kung bakit. Di ko rin alam kung paano sya iapproach. Until one time pinagpartner kami sa isang school event. Nilapitan ko sya and dahil di ko alam kung paano sya kakausapin I tried to tease her.

"Hey Brielle, tumingin ka na sa salamin?" I asked her

"Ah? Hindi bakit?" she said

"Magsalamin ka nga mukha kang mangkukulam! Hahaha" I said while laughing

"WT !! (Agad naman syang tumingin sa salamin) Oh come on Caleb. Napaka mo talaga! psss" she said and left me.

She's so cute when angry. Simula noong araw na yun, halos araw-arawin ko na ang pang-aasar sa kanya. Yun lang kase ang way ko para kausapin at pansinin nya ako. Days went so fast, mas lalong lumalalim yung nararamdaman ko para sa kanya. Pero hindi ko pa rin alam kung paano sasabihin, nang bigla ako asarin ng mga students ko na lage ko raw tinitignan si Brielle. Lagi nila ako kinukulit if nililigawan ko raw sya. Doon ko naisipan na padalhan sya ng red roses every morning. I can sse her smile everytime na nakikita nya yun.

Katatapos ng lunch break at naisipan ko lumabas at maghugas ng kamay. Busy ako sa pag-iisip ng bigla ko syang nakita sa tabi ko.

"Oy Elle ikaw pala" gulat na sabi ko

"Namumutla ka! Natakot ka ba? Grabe ahh. Nakakatakot ba ko. O baka naman?" I saw her smile widely.

"Baka ano Elle?" I asked her again

"Baka naman bakla ka?" and she bursted on laughters

"Really? Naisip mo yan? Baka gusto mo halikan kita dito." takot ko sa kanya.