Kookmin feat. Taehyung presents: Inside my heart is YOU

Roses

"Babe! Kausapin mo naman ako!"
Marahas niyang tulak sa gate ng harapan ng bahay ni Taehyung.

Halos buong maghapon kasi siya nitong pinagtaguan. Nanggaling na siya sa hospital na pinagtatrabauhan nito,hindi niya ito nahagilap. He knows he fucked up big time for forgetting about Taehyung. Oo mali kasi na hindi man lang niya ito naalalang tawagan or i-text man lang para ipaalam na babalik na siya dito sa Seoul.

Masyado lang talaga siya na-guilty sa nagawa niya sa asawa niyang si Jimin kagabi. Speaking about Jimin,iniisip pa din niya kung pa'no hihingi ng sorry dito at ang nakita niyang hubad nitong katawan,tila permanente ng nakatatak sa utak niya.

"Ano ba?! Nakakahiya ka nambubulahaw ka ng mga kapitbahay ko"

"S-sorry kasi Taehyung. Babe,let's talk please"

"Ayoko. Dun ka nalang sa artista mong asawa tsk"

"Babe"

Hindi siya nito pinansin at tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng bahay. Todo sunod naman siya not forgetting to close the gate.

"How dare you Jungkook? Iniwan mo'ko dun sa jeju island ng nag-iisa! Tayo paba talaga? O nagayuma ka na ng Jimin na yun?!"

"Hayy~ ano bang sinasabi mo Taehyung? Ikaw ang mahal ko okay? Sorry biglaan kasi ang nangyaring pag-uwi namin ni Jimin dito sa Seoul. Actually, siya lang dapat ang uuwi eh...p-pero kasi pag nalaman yun ng Papa niya,magagalit sila saken.. Si Daddy? Papatayin ako nun.. Kaya babe intindihin mo naman ang sitwasyon ko"

"Iniintindi kita Jungkook! Pero ako? Iniintindi mo din ba'ko? You're being unfair! Ang laki ng takot mo sa Daddy mo pero sayo okay lang na may mangyaring masama saken? Wow,ang sarap mo namang maging boyfriend"

He sighed and guiltily took Taehyung's hands. Naiintindihan naman niya ang hinanakit nito at aminado siyang kasalanan niya talaga 'to lahat. Tama naman din ito sa lahat ng sinabi nito. Malaki talaga ang takot niya sa Daddy niya. Higit kanino man,nirerespeto niya ang mga magulang niya kaya ang sumuway sa mga ito ang hinding-hindi niya magagawa.

"B-baby please wag ka ng magtampo hm? Sorry na"

"Ewan ko sayo Jungkook. Minsan napapagod na din ako sa sitwasyon natin. Mula nang dumating sa buhay mo yang si Jimin? Nagkagulo na lahat. Ikaw at ako,nasisira tayo ng dahil sa kanya. Makipaghiwalay ka na sa kanya"

"Hindi pwede!"

"Bakit hinde?!"

Natigilan siya can't find the answer on that simple yet heavy question.

"Ahh~ k-kasi papatayin ka ng Daddy mo tama? Oo nga,ganun yun diba? Hindi mo naman isasagot saken na nagugustuhan mo na si Jimin..ako yung mahal mo eh"

"Tae"

Umiiyak na binawi ni Taehyung ang mga kamay nito na hawak niya,creating some distances far away from him.

"Sige,kakalimutan ko na lang ang nagawa mong pang-iiwan saken. Basta ako lang ang m-mahal mo maliwanag? You're mine Jungkook. Hindi kita isusuko sa mang-aagaw na yun!"

Lumapit siya dito at ikinulong sa mga bisig niya,kissing Taehyung's forehead.

"Ikaw ang mahal ko Taehyung.. I'm sorry, di na'to mauulit"

Taehyung did the first move,closing the gap and kissed him on the lips. He gladly kissed his boyfriend back,letting Taehyung carelessly pushing him on the near sofa. The kiss were simple yet so passionate at first but eventually became more intense and hungrier. The kiss became needy,sloppy and sinful.