Kookmin feat. Taehyung presents: Inside my heart is YOU

great show

*still Jimin's pov*

Naligo na'ko, sinadya ko ng magtagal sa bathroom pero lalo lang umiinit ang pakiramdam ko. Mas lalo lang tumitindi ang pananakit ng katawan ko partikular sa may private parts ko where Jungkook hurt me badly.

"Oh anak saluhan mo na kami ni Jungkook dito"

"Opo Pa"

Di pa man ako tuluyang nakakalapit sa kanila,sinalubong pa'ko ni Jungkook na sobrang galing sa pag-arte habang inaalalayan ako.

Ganito kaya talaga siya ka-gentleman in real life? Ganito kaya niya pagsilbihan si Taehyung? Kung ganun nga,napakaswerte naman pala ni Taehyung sa kanya. He's really an ideal type. Pero kasi meant to be na siya sa iba. Haa~~ just because I've always thought na I'll get what I want,eto tuloy ako ngayon. Nakakarma na'ko. Nasasaktan tuloy ako kasi pinilit ko lang naman yung gusto ko. Akala ko,mapapasaken siya..Hindi pala. Malabong mangyari kasi may iba na siya.

Ang tanga-tanga mo Park Jimin! Such a stupid spoiled brat!

Totoo naman na stupid ako eh. I put myself in to this. Wala naman akong sisisihin kundi ang sarili ko.

"Kanina namumutla ka Hon,ngayon naman namumula ka.. You're sick Jimin. Don't try to deny"

Yeah Jungkook,I'm so sick of your acting. Mas okay na saktan mo'ko ng harap-harapan kesa dinadaan mo sa aktingan..mas masakit kasi umaasa na'ko at natatakot akong baka masanay ako.

"I'm fine.. Kumain na tayo"

"Anak kung may masakit sayo sabihin mo naman. Nag-aalala ako..kami ng asawa mo"

Alam ko naman Papa na nag-aalala ka kaya ayokong ipaalam sayo kung ano talaga ang mga nararamdaman ko ngayon. Pero si Jungkook? Umaarte lang siya at kailanman hindi siya mag-aalala saken.

"P-Papa,ayos lang po talaga ako. Wag ka ng mag-worry hmm? Iinom na lang ako ng gamot at pahinga lang ang katapat nito. Kumain na po tayo"

Hindi na siya sumagot,alam kong gets na ng Papa ko na ayoko ng kinukulit ako. Tumango na lang siya at pinaghain pa'ko na dapat ang asawa ko ang gumawa pero hindi. Mukhang enjoy na enjoy siya sa pagkain.

"Kumain ka ng madami anak para mas magka-nutrition ang katawan mo. Teka lang,Jungkook pinapagod mo ba'tong anak ko?"

"P-po? Hindi naman po"

"Sigurado ka? Baka mamaya,gabi-gabi mo siyang sinisipingan kaya mabilis na humina ang stamina niy--

"Papa! Ugh,n-nakakahiya. Tama ba na mag-open up ka ng topic na ganyan? Tch"

Muntik akong mabulunan sa sinabi niya. Buti na lang may kontrol pa din ako kahit papa'no at di ko nasabing pinwersa ako ng asawa ko.

"B-baka lang naman yun anak kaya ka nanghihina"

"H-hindi naman po ako ganun sa asawa ko Pa"

Mag-usap silang dalawa,aynako. Ang sama na nga ng pakiramdam ko,dadagdag pa sila?

"Uy anak naman sorry na.. Maupo ka na ulit,di ka pa nga nakakarami ng kain aalis ka na"

Tinanggal ko ang kamay ni Papa na pumigil saken na umalis.

"Ayoko na pong kumain,wala na'kong gana. I want to take some rest,excuse me"

"Samahan na kita Hon..excuse lang po Papa"

Hindi pa man ako nakaka-angal,hinawakan na ni Jungkook ang kamay ko saka ako inalalayan hanggang sa makarating sa room.

Mabilis kong binawi ang kamay kong hawak niya after niyang maisara ang pintuan. Tatalikuran ko na sana siya but he forcefully turned my body to face him eye to eye..eto na naman siya. Bakit ba ang hilig ng lalaking 'to na saktan ako? Nasisiyahan ba siyang makita na nahihirapan ako?