Mission Not-So Accomplished!

PROLOGUE

Dahan-dahan niyang hinuhubaran ang lasing na si Monjover. Hindi na niya alintana ang bigat nito dahil ang importante’y magawa niya ng maayos ang misyon niyang rape’in ang lalaki upang mapakasalan siya nito!
Oo! Desprada na kung isa nga siyang Desperada! But she badly wan’t Monjover to her life! Tawagin na siya ng kung ano-anong salitang naglalarawan sa baliw ay wala siyang pakialam! Gusto niyang makapaghiganti sa ginawa ng lalaki noong koleheyo palang sila. At magagawa niya ang bagay na iyon kapag na Corner niya ito at napapayag niya itong pakasalan siya.
Iniangat niya ang dalawang mabibigat nitong braso upang tuluyang mahubad ang T-shirt nitong suot.

“Ang bigat!” angal niya.
Nang matapos niyang hubarin ang damit nito ay sinunod naman niyang punteryahin ang suot nitong pantalon!

Alam niyang mas mahihirapan siya sa susunod na gagawin ngunit hindi naman pwedeng sumuko siya! Ngayon paba? Ang tagal niyang pinag-planuhan ang bagay na iyon. Tatlong taon din mahigit niyang plinano ang ginagawa niya ngayon! At sa isang iglap  lang ay susuko siya?!

“Nagbibiro ba naman kayo? Never give up!” bulong niya sa sarili.

Sinimulan ng buksan ang zipper ng pantalon nito at dahan-dahan niya iyong binababa. Nang matapos sa ginawa’y akala niya hayahay na! ngunit….

“Nak ng putakti naman oh!” mahina niyang usal. “Ano ba naman at marami palang salawal ang taong ‘to,” mahinan niyang angal ng makita ang short nitong hanggang tuhod at sa ilalim no'n ay may boxer pa sa loob saka niya nakapa ang brief nito.

Napapagod na talaga siyang hubaran pa ito, napagod na nga siya sa ginawa niyang pagpanhik dito. Hanggang dito ba naman pahihirapan parin siya nito?

“Umalis kana kung hindi mo kaya ang ginagawa mo!” Galit na sambit ng sarili niyang utak.

Kailangan niyang tapusin kung anoman ang nasimulan niya. Kailangan niyang mahubaran ito ng bongga upang mas  effective at kapani-paniwala  ang gagawin niyang pagsisinungaling. Paano ito maniniwala na talagang may nangyari sa kanila kung hindi niya naman nahubad ang lahat ng damit na suot nito. Naiinis man ay wala siyang pagpipilian. Ginusto niya ito at wala siyang balak umatras.

Dahan-dahan at hirap na hirap niyang inisa-isang tanggalin ang short nito saka niya isinunod ang boxer kasama ang brief. Kailangan niyang gawin ang bagay na iyon upang pakasalan siya ni Monjover, nang biglang—

“What are you doing?” nagising ang biktima niya.
Hindi ito maaaring magising dahil papalpak ang plano niya.

Naku patay na! mahina niyang usal. Mukhang palpak yata ang nabili niyang sleeping capsule sa Quiapo. Sinungaling ang tinderang napagbilhan niya. Ang sabi nito’y bente kwatro oras makakatulog ang taong iinum ng sleeping capsule na iyon at may isinama pa itong Gayuma daw kuno. Package daw kasi ang dalawang iyon para sa mga sawing pag-ibig. Nais niyang mainsulto sa sinabi ng tindera kanena. Ngunit naisip niyang hindi naman epektibo ang gayuma na sinasabi nito, kaya naman tinawanan nalang niya ito.

Ngunit ang Sleeping Capsule— iyon ang pinaka-importante at mukhang papalpak pa yata.

“Don’t tell me? Peke din ito?” kausap niya sa sarili.

Natataranta na ang buo niyang pagkatao. Hindi na niya alam kung ano ang una niyang gagawin. Napatingin siya sa may pintuan ng motel, lalabas nalang kaya siya doon at magkukunwaring walang nangyari.

"Boset ang matandang iyon!"  aniya sa sarili.

Bente kwatro oras makakatulog? Eh, wala pa nga yatang tatlong oras ay nagising na ang kanyang biktima.  Babalikan niya ang tindera ng pinagbilhan niya sa Quiapo, pagagalitan niya ito at manghihingi siya ng refund. Ang laki na ng nagastos niya tapos ito lang ang mangyayari!