- Jennie -
Lisa denen kızı arabama doğru götürürken ellerini ellerime kenetlediğinde elimi hızla çektim.
J: Bana dokunma hakkını sana kim verdi?
L: Sen bana neden dokunuyorsun?
J: Sana ne?
L: Ne demek sana ne? Gelmiyorum seninle bırak beni.
J: Peki. Kal burada. Sabah kendini çıplak bulursan bil ki 9 ay sonra doğuracaksındır. Ah ya da çoktan sabah bültenine başlık olmuşsundur.
L: Ne saçmalıyorsun?
J: Kal burada da bir güzel becersinler seni diyorum.
L: Terbiyesizleşme! Taksiye binerim. Eve gid-
Ayağımın dibine doğru kustuğunda ona bakmaya devam ediyordum.
J: İyi kolaysa git hadi. Yürü bekliyorum.
L: P-peçeten var mı? Of iğrenç!! Kusucam şimdi.
J: Kustun ya zaten?
L: Kusmama kusucam zaten sus bi ya!!
Çantamdan çıkardığım peçeteyi ona uzattığımda sarhoşluğu ilerlemiş gibi peçeteyi doğru yere bile ulaştıramıyordu. Kendi kendine iğrenç demesi komiğime gitmişti fakat bunu ona çaktırmadan izlemeye devam ettim.
Çenesinden tutup kafasını hızla kaldırdım. Elinden aldığım peçeteyle dudaklarının kenarını ve çenesini silerken gözüm dudaklarına kayıyordu. Dolgun ve biçimli dudakları vardı. Sanki hayatımda böylesine güzel bir dudak görmemişim gibi uzun bir süre dudaklarını izledim.
L: Yüzüne kusmamı mı bekliyorsun bıraksana yüzümü??
Söylediği cümleyle kendime gelip yüzünü ellerimin arasından bıraktım.
J: Evin nerde? Evine bırakayım.
L: Ev mi? Bilmiyorum evim nerede?
J: Al işte elime kaldın... bin şu arabaya hadi.
Lisa'yı arabaya bindirip kendi evime doğru sürdüğümde camdaki yansımasına bakarak kendi kendine konuşmaya başlamıştı.
L: Seni kovarım. Sen kimsin ki beni kovuyorsun? Ben çalışkan bir elemanım.
J: Ne?
L: Kovarım seni. Duydun mu beni?
J: Delirdin galiba.
L: Kovuldun.
J: Ya da deli taklidi yapıyorsun.
L: Muhasebeden alırsın çıkışını.
J: İyi misin?
L: Lisa kovulmaz! Lisa özenle seçilmiş bir insan kimse kovamaz onu! Sen kimsin be?
J: Hey sana diyorum, deli misin?
L: Lisa'yı kovduğun bu dünyada seni yaşatmasınlar da gör. Aç kalırsın sokaklarda aç!
J: Anladım, delisin ve işten kovulmuşsun.
L: Arkadaşıma yardım etmek zorundayım, beni kovamazsınız!
Kendi kendine konuşmaları devam ederken bir süre sonra uyumuştu.
Eve geldiğimde onu kucağıma alıp arabadan indirdim. Burnunu boynumda hissedince içimde bir kıpırtı hissettim.
Gözlerini aralayıp konuşmaya başladı.
L: Ne bu koku?
Boynumdaki burnundan çıkan her nefes için beynimden vurulmuşa dönüyordum ve bu kız inadıma kokumu sanki bağımlı olmak istermiş gibi içine çekiyordu.
L: Vanilya mı?
Sorduğu soruya cevap vermediğimde tekrar koklayıp derin bir nefes verdi.
L: Çok güzel kokuyorsun.
J: Sus.
Kapıyı açıp içeri girdim. Kulağıma çarpan nefesi içimi titretiyordu. Dudağını boynumda hissedince hızla kucağımdaki bedene bakmaya başladım.
J: Ne yaptığını sanıyorsun?
L: Vanilyalı şeyler yemeyi severim.
J: Saçma-
L: Çok severim.
Dudaklarını tekrar boynuma bastırdığında onu yere indirip kızacaktım ki tekrar kustuğunu gördüm.
Kustuğu için üstü başı batmıştı. Yanına gidip üzerindekileri çıkardım.
L: Özür dilerim ben-
J: Günlerden Pazar olsa seni şu an şuracıkta becerirdim.
L: Neymiş? Nerde? Kovuldum mu yine?
Fiziği gerçekten güzeldi. Sütyeninin üzerinden taşan göğüsleri aklımı çeliyordu ne kadar bakmamaya çalışsam da gözlerim sürekli dudaklarına ve boynuna kayıyordu. Baştan aşağıya onu incelemeye başladım. Beni kendine o kadar çekiyordu ki, yanlış bir şey yapmamak için direniyordum.
"Yapamazsın Jennie. Kuralı unutma. Yoksa canın çok yanar."
Kucağıma düşüyor gibi olunca onu kollarımın üzerinde yakaladım, suratına baktığımda gülümsüyordu.
L: Kovulmadım değil mi?
Dudaklarını diliyle ısladığında belinde olan elim kasılmıştı.
J: Sikerim kuralını.
L: Hm?
J: Seni istiyorum.
....
Bismillah
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TELL ME YOU LOVE ME // ~JenLisa ~ (M)
Fanfiction"Bana bir kez olsun gerçekten beni sevdiğini söylemeni istedim."
