~15~

2.9K 125 80
                                    

- Jennie -

Lisa evden koşarak çıkınca ne yaptığımı yeni anlamıştım. Kıskandırmak mıydı amacım yoksa başka bir şey miydi bilmiyorum? Fakat yanlış bir şey yaptığımı hissediyordum. Ona kendini değersiz hissettirmiştim. Değerli miydi? Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Kafam çok karışık.

Kızı kolundan tutup evden attığımda Lisa'nın peşinden koşmuştum. Arkasından bağırmadan onu takip ettiğimde yere oturup ağlamaya başladı. Bir süre uzaktan izlesem de daha fazla dayanamayıp yanına gittim. Kolundan tutup onu kaldırdığımda bana bağırmaya başladı.

L: Bırak! Dokunma bana.

Kolunu tutan ellerimi vurmaya başlayınca onu sıkıca tutup kendime çektim ve kafasını göğüsüme bastırıp sakinleşmesini sağladım. Ellerim kafasındayken elleri gevşemişti.

Sıkıca sardığım bedeninden ayrılınca gözyaşları tek tek dökülmeye devam ediyordu.

J: Ağlama.

Ellerim gözyaşlarını sildiğinde bana bakıp kafasını tekrar yere eğdi.

J: Lisa bana bak.

Çenesini tutup kafasını kaldırdım ve gözlerimizi kenetledim.

J: Ağlama.

Ellerini tutup onu yürütmeye başladım.

L: Ben gelmek istemiyor-

J: Öyle bir hakkın yok.

Eve geldiğimizde onu kendi odama çıkarıp yatağa uzandırdım.

J: Uyu. Sabah konuşuruz.

Gözlerini kapatıp uyumaya çalıştığında onu izlemeye başladım.

Değişik bir şey vardı bu kızda. Anlam veremiyordum.

İlk öpücüğümü aldı. İlk kez odamda başka birisi yatıyor. Hemde bu kıza kendi odamda sahip oldum. Bana aitti. Ona kızınca kendimi suçlu hissediyorum. Ayrıca kokusu çok hoşuma gidiyor. Etrafımda olmadığında dahi kokusunu arar oldum. Kimse ona yan gözle baksın istemiyorum.

Resmen saçmalık. Oldu bir de sevişirken zevk al da tam olsun derdim ama.. diyemiyorum çünkü ona dokununca belki de ondan daha çok zevk alıyordum.

Uyuduğunu görünce yanına yaklaşıp fısıldadım.

J: Seni ağlattığım için özür dilerim küçük. Gözyaşlarının yuvasından ayrılmasını istememiştim. Tıpkı senin de benim yanımdan ayrılmanı istemediğim gibi.

Odadan çıkıp başka odada uyumaya çalıştım.

Belki başka bir durumda olsaydım, annem yaşadaydı veya aşka inansaydım ya da aşık olabilseydim sanırım Lisa'ya aşık olurdum. Evet.

Lisa aşık olunasıydı.

Fakat aşk tamamen bir saçmalık. Şu an Lisa'yı düşünmem kadar saçmalık. Hayatıma bir anda girmesi zaten saçmalık. Her şey saçmalık.

Ama işte ya değilse?

- Lisa -

Sabah kalktığımda gözlerimin ağrıdığını hissettim. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve aşağıya inip eşyalarımı topladım.

Ceketimi giyip çıkacakken arkamdan seslenen Jennie yüzünden durdum.

J: Nereye?

L: Benim bir evim var. Evime gidiyorum.

"Evimin kalbin olmasını isterdim."

J: Buraya geleceksin öyle değil mi?

L: Bilmiyorum.

J: Lis-

L: Görüşürüz.

Kapıyı kapatıp evden çıktım. Rosé eve geleceğimi biliyordu. Beraber okula geçecektik.

Eve geldiğimde Rosé ağladığımı anlamıştı. İçeriye girdiğimde beni kendine çekip sıkıca sarılmaya başladı. Hıçkırıklarım omuzlarında daha da güçlenmişti.

R: Lisa bana bak.

Kafamı kaldırıp ona baktığımda ellerini yanaklarıma koyup konuşmaya devam etti.

R: Ne olduğunu bilmiyorum. Fakat o kadın yüzünden ağladığına eminim. Bunu yapmak zorunda değilsin. Duydun mu beni? Ayrıl o işten. Ben hallediyorum her şeyi.

L: Bilmiyorum.

R: Akşam ara söyle. Bir daha gitmiyorsun o eve. Duydun mu beni?

L: Duydum.

R: Şimdi otur şuraya ve bana neler olduğunu anlat.

...

R: Tanrım inanamıyorum. Lisa bunu nasıl kabul edersin ki? Ne demek onunla yatıyorum? Delirdin mi sen?

L: Ben nedenini bilmiyorum. İyi hissettiriyordu. Ailem yaşasa benden nefret ederlerdi öyle değil mi?

R. Saçmalıyorsun. Nefret etmezlerdi ama bilmiyorum Lisa. Bu çok saçma. Aşık mısın yoksa? Tanrım...

Kafamı yere eğip konuşmaya devam edemedim.

R: İnanamıyorum. Aşıksın.

L: Saçma öyle değil mi?

R: Çok saçma.

L: Ayaklarımı yerden kesiyor. Aklım çalışmıyor yanındayken.

Gözlerimden damlalar yere düşerken Rosé tekrar ağladığımı anlamıştı.

R: Ağlama Lisa. Belki de aşık değilsin. Öyle sanıyorsun. Olamaz mı?

L: Bilmiyorum.

R: Anlamanın bir yolu var.

L: Ne?

R: Okulda peşinde koşan onca erkek var. Dene. Başkasıyla dene. Belki mutlu olursun. Belki aşık olmadığını anlarsın. Denemeden bilemezsin.

L: Haklısın. Denemeliyim. Hem kafam dağılır.

R: Hadi elini yüzünü yıka. Kahvaltı yapıp okula geçelim.

L: Tamam.

Elimi yüzümüzü yıkayıp kahvaltı yapmaya başladım. Okula geçip derse girdiğimde burayı hiç özlemediğimin farkına varmam uzun sürmemişti.

Dersler bitince yanıma gelen kız akşam olacak doğum gününe beni davet etti. Kabul etmeyeceğimi düşünmüştü. Kabul ettiğimi duyunca şaşırmıştı. Çünkü insanlarla pek vakit geçirmediğimi biliyordu.

Eve geçip partiye hazırlanmaya başladım. Rosé'nin çalışması gerektiği için gelemeyecekti. Hazırlanmama yardım ettikten sonra evden çıktı.

Tamamen hazır olunca evden çıktım ve partiye gitmeye başladım.

Kafamı dağıtmam gerekiyordu. Evet buna ihtiyacım vardı.

....

Umarım kafanı dağıtırsın başkasının kafası dağılmasın da...

TELL ME YOU LOVE ME // ~JenLisa ~ (M)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin