Jennie'den;
Sokağın ortasından öylece kaldığımda Lisa'nın gidişiyle birlikte başlayan yağmur bedenimi üşütmeye başlamıştı. Arkasından bakakaldığımda dediklerini düşünüp haklı olup olmadığına karar vermeye çalışıyordum.
Ve sanırım haklıydı.
Daha önce kimseyle kendi odamda birlikte olmayıp Lisa'yla olmam, ilk kez onunla öpüşmem, onu umursamam, etrafımda olmasını istemem, onun zevk aldığını görünce benim zevk almam, onu düşünerek kendimi tatmin etmem, kokusunun cezbediciliği, ses tonu, fiziği, masumiyeti ama bir o kadar da vahşiliği her şeyi benim dengemi bozmuştu.
Yağmurun etkisi azaldığında eve girip odaya çıktım. Odama girip sakladığım yerden çıkardığım kutuyu yatağın üstüne koydum.
Kutuyu yavaşça açıp içindeki fotoğrafı çıkardım.
J; Seni çok özledim anne.
Fotoğrafı öpüp gözlerimden akan yaşları sildim.
J; Bunca zamandır kuralımı hiç bozmadım.
Gözümden akan yaşlar artarken boğazım düğümlenmişti.
J; A-ama bu kız bana kendimi hatırlatıyor. Bana değişik duyguları tattırıyor. Ona bunu yapmaya hakkım yokmuş gibi hissediyorum.
Diğerlerine benzemiyor. Kafam karışık anne. Bana yardım et nolur. Sana çok ihtiyacım var. Kokuna, sesine, sevgine, sıcak kollarınla beni sarıp sarmalamana çok ihtiyacım var.Belki bunu gelip sana diyorum ama onun tarafından da ihtiyaçlarım bunlar.
"Sevilmeye çok ihtiyacım var."
~~~~~
Bunun körlük beni benden alıyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TELL ME YOU LOVE ME // ~JenLisa ~ (M)
Fanfiction"Bana bir kez olsun gerçekten beni sevdiğini söylemeni istedim."