TELL ME YOU LOVE ME // ~JenLisa ~ (M)

~21~

Jennie'den;

Jisoo'nun söylediği mekana girip onun oturduğu masaya doğru yürüdüm. Arkası dönük oturan kız bana döndüğünde şok olmuştum.

Kalbimde hissettiğim bu hız da neyin nesi? Nefesim mi daraldı yok bana mı öyle geliyor? Neden hala bu kadar güzel ki? Neden öyle bakıyor bana?

J; Manoban?

L; Kim?

Js; Siz nereden tanışıyorsunuz?

J; Tanışıyoruz işte bir yerden.

L; Ben gitsem iyi olacak. Rosé'ye söyler misin çıktığımı?

Lisa hızla masadan kalkıp yanımdan geçti. Kokusu burnuma tekrar dolduğunda gözlerimi kapatıp saniyeliğine kokusuyla yaşadım.

Js; Söylerim de kalsaydın neden gidiyorsun?

L; İşim var.

Arkamı dönüp gözlerine bakarak konuştum.

J; Ne işi?

L; Pardon da, sana ne?

Js; İşin önemli değilse biraz daha otur.

L; Önemli.

Ne işi olduğunu deli gibi merak ediyordum. 3 ay sonra bir anda onu görmek bana iyi gelmemişti. Tam eskiye dönmüşken dengemi bozmasına izin veremezdim. Bu yüzden her şeyi oluruna bırakacaktım.

Js; Peki. Görüşürüz umarım. Tanıştığıma çok memnum oldum.

L; Ben de öyle. Rosé seni çok seviyor buna eminim, onu üzme olur mu? Senden tek isteğim bu. Bazılarına göre aşk 'saçmalık' bile olsa siz aşkın en güzeline layıksınız. Umarım mutlu olursunuz. Saçmalıklardan uzak kalmak istersen önce çevrene bak derim. Görüşürüz Jisoo.

Bana yaptığı göndermenin ardından gitmek için yol aldı.

Js; İnan bana çok mutlu olacağız.

L; Umarım. Görüşürüz.

Js; Görüşürüz.

Bana görüşürüz dememesini normal karşılıyordum. Kapıdan çıkarken kalbim onu durdurmamı söylese de bunu yapmadım. Gitmesine izin verdim. En son olduğu gibi..

Js; Çok tatlı kız.

J; Sen nereden tanıyorsun? Rosé kim? Neden hiçbir şeyden haberim yok?

Js; Jendukie.. seni şeker şey.

J; Kıvırma. Tatlı değilsin.

Js; Anlatacaktım.

J; Öyle mi?

Js; Ehehe öyle ^^

J; Şirin değilsin yapma şu suratı.

Js; Çok mutluyum ama. Sen mutlu olmamı istemez misin?

J; İsterim tabii ki.

Yanımıza gelen kıza baktığımda kızın Lisa'nın arkadaşı olduğunu öğrendiğim için sürekli Lisa'yı görüp görmeyeceğimi düşünmeye başlamıştım. Sanırım birbirimizi Jisoo ve Rosé sayesinde görecektik.

Js; Bebeğim bu Jennie. Jennie Kim.

R; İnanamıyorum.

Js; Ne oldu?

J; Beni tanıyor kesin.

R; Jisoo arkadaşının bu kadın olduğunu neden hiç söylemedin?

Js; Neden ne oldu?

R; Lisa aylarca bunun yüzünden acı çekti. Üzgünüm ama senden ben bile iğreniyorum.

Aylarca mı? Benim için mi?

J; Ne alaka? Ben ne yaptım da?

R; Körsün. İğrençsin. Acımasızsın. Kendinden başkasını düşünmezsin. Yeterli oldu mu?

J: İyi de neden acı çeksin?

R: Gerçekten hem salak hem körmüşsün.

Kız koşarak yanımdan ayrılınca Jisoo'da arkasından gitti. Orada yalnız kaldığımda kafamdaki düşünceler beynimi istila etmişti. Kafeden çıkıp arabama bindim ve hızlıca sürmeye başladım.

Arabaya ani fren yaptırıp geldiğim boş arazide oturmaya başladım. Yanıma aldığım içkiyi açıp bir yudum içmeye başladım.

Kör değilim. Sadece görmek istemiyorum.
İğrenç değilim. Sadece her şey saçma geliyor.
Acımasız değilim. Hatta acı nedir biliyorum. Çünkü en çok acıyı ben çekiyorum.

Biten içki ardından içtiğim sigarayı söndürüp havanın karardığını görmüştüm.

"Kalbi kırılacak bir tip değilim
Üzülüp ağlayacak bir tip değilim
Çünkü kalbimi hiç kimse için açık bırakmadım
Hoşçakal demek hiç incitmedi beni
Gerçekten bir aşka sahip olmadım
Hatta bazıları bana, beni gerçekten sevdiğini söyledi. İnanmadım.
Çünkü hiçbir şey ifade etmedi.
Şimdiyse aklım gidip geliyor.
Kafam karışıyor.
Kontrolümü kaybediyorum.
Belki de içten içe gözyaşlarımda boğulacağım."

"Bu sefer farklı olan bir şey var.
Sanki ben kurbanım o katilim.
Bakışı bile kalbimi öldürmeye yetiyor.
İlk öpüştüğümüzde mi oldu bu?
Yoksa onu ilk gördüğümde mi?
Ona kalbimi açmamıştım bile.
Kalbimi nasıl çaldığını anlamam lazım. "

"Onca denediğim şeyden sonra, onu sevmekten uzak durmayı denemek beni yordu. Uzak duramadım ya da durmak istemedim."

"Hatta bazen bakışlarım kalbimin gerçek yüzünü gösterir, hislerimi açığa çıkarır, beni ele verir diye korkuyorum. Gözlerine bakamıyorum bile. Nefesim kesiliyor."

"Hayatımdan çıktığında
Anlamsızca bu hale geldim.
Sanki kalbi kırık bir kız gibiyim.
Hatta tüm belirtilerine sahip bile olabilirim.
Kalbim kırık ufaklık.
Yanımda sen yoksun çünkü.. "

"Ama bir önemi yok biliyor musun?
Çünkü beni hiçbir zaman ağlarken göremeyeceksin."

Gözümden düşen yaşı silip derin bir nefes aldım.

Yanında ağlayamam belki ama bu yalnızken ağlamayacağım anlamına gelmez öyle değil mi?

Bu zamana kadar çektiğim acı, döktüğüm göz yaşı yetmez mi?

Gözümden akan yaşı tekrar silip arabaya bindim.

"İstesen de istemesen de yanına geleceğim."

"Geleceğim ve konuşacağız."

Gerekirse bu işin sonunda artık gerçekten

"Biz" olacağız.

~~~~~