EPILOGUE

2.1K 49 9
                                    





KAYLEE GONZALES POV

Time goes by, naging masaya kami ni Zean. Walang hadlang, walang problema at alam ko namang imposibleng di kami magkaproblema. After that contest, Zean explained to me na nagsinungaling sa kanya si Fatima. He even beg to me for forgiveness. At hindi namn ako nagdalawang isip na patawarin siya. Kung ang Diyos nga nagpapatawad ako pa kaya?

Marami akong narealize sa mga nangyari. Hindi natin kailangang itago ang sarili natin. Let's try to be ourself. Kahit alam natin na imposibleng mapantayan natin yung mga matatataas na tao, at least we try. At ang pinakaimportanteng natutunan ko sa lahat, TAKE RISK. Ganito lang yan eh, take a risk, or lose a chance?. Walang masama kung susubukan. Yeah I know, maraming consequence . Maraming what ifs. Maraming doubts. But ano bang magagawa ng mga negative thoughts? Don't think about the future, think about the present. Wag tayo advance magisip. If our trials failed, just try and try. Just wait before you regret it. Kung mali yung una nating desisyon, bakit hindi natin itama?

Sabi nila ang love parang math and I agreed. Hindi natin alam ang magiging sagot, kung hindi natin hahanapin, kung hindi natin isosolve. In my case, Sa umpisa hindi ko alam kung bakit parang may kulang? Masaya ako na ganito ako, pero bakit may nararamdaman akong kulang sa pagkatao ko? Tanong na di ko masagot but now, I've just found out that Zean is the answer to those questions.

"Babe tulala ka jan, mukha kang baboy na di pinakain ng tatlong araw. Hahahahahah" pangaasar niya sakin. Bwiset toh, nagsesenti ako dito eh.

"Happy ka?"sarcastic kong tanong.

"Syempre naman, ngayong maayos na ang lahat. Bakit hindi ako magiging masaya?"

"Tch, ikaw lang naman tong magulo jan eh" sagot ko sa kanya.

"San ka ba naiinis, sa "baboy" o sa "di nakakakain ng tatlong araw"?" natatawa niyang tanong. Hinampas ko naman siya sa braso. Matatapos na yung kwento nagawa pa niya magbiro? Wtf lang ha. Bigla naman niya akong niyakap sa likod. Wow biglang kumana ng back hug ha.

"Ang saya ko ngayon dahil okay na ang lahat. Matagal ko na hinihintay tong pagkakataon na toh. Ok na kami ng mga kapatid ko. Ok na tayo nila Fatima and most of all, ok na tayong dalawa. " Nagusap na kami ni Fatima. Humingi siya ng tawad sa lahat ng nagawa niya, and now he's happy with Blake. Pati ang magkakapatid nagkausap na din at sana maibalik yung dati nilang samahan. Hindi naman malabong mangyari yon, after all magkakapatid parin sila. Hindi nila kayang tiisin ang isa't isa"Ang tagal kong hiniling na mayakap kita ng ganito kahigpit" mas lalo naman niyang hinigpitan ng yakap niya sakin. "Ayoko ng pakawalan ka Kaykay. Nadala na ko eh. Baka kapag iniwan kita ulit, wala na kong balikan."

"Aba subukan mo lang talaga. Subukan mo lang iwan ako, ipapakulam ko kayo ng pamilya------" and yeah, he just kissed me

"Kung hahalikan mo ko i-inform mo naman ako------" at sa pangalawang pagkakataon, hinalikan nanaman niya ako.

"Ayaw mo kase manahimik eh. I will never leave you Kaylee. Sabi ko nga diba, wala ng babaeng papantay pa sayo. Nagiisa ka lang Kaylee. At hinding hindi ko susubuking palitan ka. I'm blessed and contented that I have you. I'll give all my love to you, kahit wala ng matira sa sarili ko, because you deserve that kind of love. Thank you Kaylee, salamat dahil nakilala kita. Salamat dahil pinark mo yung motor mo sa tabi ng daan. Salamat dahil ipinahiya mo ko sa harap ng maraming estudyante. Salamat at nakilala kita"

"No Zean, ako ang dapat magpasalamat sayo. Salamt, salamat dahil ikaw si Zean Olivio. Yung Zean na almost perfect pero masama ang ugali. Yung Zean na hindi marunong magpatalo. At yung Zean na mapagmahal at marunong magpahalaga sa mga taong importante sa kanya. And no one can ever replace you. Thank you for loving me. Salamat dahil napansin mo ko. Salamat dahil pinagtripan mo ko. And mostly thank you for being Campus Heartthrob. I love you Zean"

"I love you too Kaylee" hinalikan niya ko sa labi kasabay ng pagtulo ng luha ko.

Learn to enjoy every minute of your life. Don't wait for something outside of yourself to make you happy in the future. Hindi pwedeng bigay lang tayo ng bigay. Hindi pwedeng paraya ng paraya, minsan kailangan din nating unahin ang pangsariling kaligayahan.

Sabi nga ni George Sand "There is only one happiness in this life, to love and to be loved". Lahat tayo nagmamahal, lahat tayo nasasaktan. But now, I'm satisfied. Sinong magaakala na ang lalaking katulad ni Zean, mamahalin ang babaeng katulad ko? Kahit na ilang beses kaming pinaglaruan ng tadhana, sa huli kami parin talaga.

Don't mess with the campus heartthrob?

Why should I obey that rule? Kung sa ganitong paraan ko din naman pala mararamdaman ang pagmamahal at kasiyahan na matagal ko ng hinihintay.

I'm a hardheaded woman, a rule breaker at walang sino mang pwedeng magutos kung ano and dapat kong gawin at kung sino ang dapat kong sundin.

That's how I've messed with the campus heartthrob, my soon to be husband .


~~END~~


Don't Mess with the Campus Heartthrob- EDITINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon