İYİ KIZLAR KÖTÜ ÇOCUKLARI SEVER -1

KURTULMAM GEREK!

Gürültü çıkarmamaya çalışan fısıltılar bilincimi yerine getirdi ama hala gözlerim kapalıydı. Namjoon'u duyuyordum. Şimdi Taehyung'u...

Çok uykun olmasına rağmen uyanmalısın Arya. Hadi gözlerini arala.

Zorlanarak araladığım kirpiklerim gördüğümle kaşıma kadar ulaşmıştı. Mini bir şaşırma ses tonuyla arkaya doğru irkildim ama gidebilecek bir yerim yoktu.

Dün gece onunla uyumuştum doğru. Bunu nasıl unuttum? Hala uyuyordu. Uykudan olsa gerek sanki daha çok yaklaştı bana. Yüzlerimiz fazlasıyla yakındı.

Bir bebek gibi görünüyordu. Evet, o gözlerinin altı şişmiş morluklar olan, saçları hep dağınık olan çocuk gözüme bir bebek gibi görünüyordu.

"Arya da uyandı. Günaydın." Dedi Jungkook başımda dikilip gülümserken.

"Günaydın." Ben de tüm sıcaklığımla karşıladım.

"Üşümemek için güzel yöntem."

"Anlamadım." Yandan gülümseyip omuzunu kaldırarak geçip gitti. Neyden bahsediyordu?

"Bana sarılmadan bahsediyor." Uyanan Jimin beni fazlasıyla ürkütmüştü.

"Uyandı.. Ne?" Vücuduma doğru bakmamla Jimin'in üstüne attığım kolumu ve bacağımı görmüştüm. Ya inanmıyorum!

Hızlıca çektim ve toparlandım. Ah çok utanıyordum! Resmen çocuğa koala gibi yapışmışım.

"Gerçekten çok mu üşüdün yoksa krizi fırsata mı çevirdin?" Uykulu şiş gözleri, hafif kıvrılan dudaklarıyla bana bakıyordu. Konuşmamı daha zorlaştırıyorsun Park Jimin.

"Neyden bahsediyorsun?" Mutlaka üşümüş olmalıydım. Hem zaten benim yatış tarzım oydu. Neden sana sarılmak isteyeyim ki?

Koltuğun kenarından destek alarak yan bir şekilde doğruldum. Kollarını iki yana açıp rahatça gerneşti o da.

"Kalkmayacak mısın?"

"Tamam ya kalkıyorum,sakin." Bacaklarını çekmesiyle apar topar banyoya yöneldim. Eminim çok kızarmışımdır.

"Bu kadar utanmana gerek yok." Arkamdan seslenişlerini duyuyordum.

Kapıyı kapatmamla dağılan saçlarımla,kaymış tipimle karşılaştım. Ben neden prensesler gibi uyanamıyordum?

Acaba uyurken salyam akmış mıdır? Ya da minik bir gaz kaçağı... Ah Allah'ım! Bunları düşünmek bile inanılmaz utanç vericiydi. Gerçek olması korkunç!

Bir de sarılmışım çocuğa...Şaka gibi!

Saçma sapan olan saçlarımı tekrardan toparladım ve yüzümü yıkayıp çıktım banyodan.

Namjoon ve Hoseok herkese yetecek kadar sandviç yapmış meyve sularla birlikte evin önündeki kamelya da bekliyorlardı bizi. Jin ve Ha Eun'un da gelmesiyle ekip tamamlandı.

Ha Eun'un üzerinde Jin'in kıyafetlerinin olması eminim herkese benim düşündüklerimi düşündürtmüştür. Neler olmuştu hepsini sormalıydım.

Eski bir araya gelmelere bakılırsa daha sessiz bir kahvaltı olmuştu. Çünkü hala birileri birilerine kızgındı. Ben ise hemen eve gitmek istiyordum.

Kendimi onların planlarını ve aralarını bozmuş gibi hissediyordum. Eminim biz olmasaydık yedisi birlikte daha eğlenceli zamanlar geçirebilirdi.

Hızlıca yapılan kahvaltı sonrası herkes dağıldı ve gitmek için hazırlanmaya başladı. Masanın başında bir ben kalmıştım bir de Jimin. Her zamanki gibi yine hiç konuşmamıştı. Hep böyle sessiz miydi?