İYİ KIZLAR KÖTÜ ÇOCUKLARI SEVER -1

HER ŞEYİN BAŞLADIĞI YER!

"Buraya gitmek istediğinizden emin misiniz?"

"Evet." Taksicinin sorusuna cevap verdikten sonra yola devam ettik. Eun'un amacı neydi merak ediyordum. Yeni planında neler vardı acaba? Tuzak mıydı yoksa gerçek miydi bunu sadece gidince öğrenebilirdim.

Parasını verip taksici amcanın değişik bakışları eşliğinde arabadan indim ve tünele doğru yürümeye başladım. Burası hiç kullanılmazdı. Adından da anlaşılacağı üzere çıkmaz bir tüneldi. Bir çökme sonucunda yol tamamen kapanmıştı. Geriye fotoğraf çekmek isteyenler için bir ortam, evsizler için yuva olmuştu. Bu yüzden de çok iyi bir yer değildi. Kimse böylesi, akşam saatlerinde buraya gelmezdi. Tehlikeli insanlar dışında!

Jimin yüksek sesi yankılanarak geliyordu kulağıma. Eun'un ağlaması da öyle. Gerçekten doğruydu! Eun ilk defa yalan söylememişti. Ama neden? Jimin neden ona böyle bir şey yapıyordu?

"Duydun beni değil mi? Bir daha sakın! Ona zarar vermeyi bırak seni onun etrafında bile görmeyeceğim!" Ayağının dibinde düz çökmüş olan Eun'a deli gibi bağırıyordu Jimin! Eun ise yalvarır pozisyonda ağlayarak yere bakıyordu.

Bu aynı kişi miydi? Benim tanıdığım ve şu an ki olan Jimin aynı kişiler miydi? Bağırınca ses tonu bile değişiyordu. Evet, onu şu an tanımakta zorluk çekiyordum.

"Eğer bunu bir daha yaparsan.." yakasından tuttu ve bir anda onu ayağa kaldırdı.

"Jimin!" Ne yapıyordu bu çocuk böyle?

"Arya!" Eminim ki daha önce beni gördüğüne hiç bu kadar mutlu olmamıştı Eun. Düşe kalka bana doğru koştu ve sıkıca sarıldı.

"Teşekkür ederim. Teşekkür ederim. Arya! Arya! Bu çocuk deli! Sana yemin ederim bu..bu göründüğü gibi biri değil. Arya bu çocuk çok tehlikeli! Sakın ona yaklaşma! Kurtul ondan! Yemin ediyorum doğru söylüyorum! Bana neler söyledi bir bilsen..Arya sana da zarar verir. Birazcık bile bana inanıyorsan kurtar kendini!" Ellerime sarılmış deli gibi yalvarıyordu. Jimin ona ne yapmıştı ki?

"Gitmen gerekiyor sanırım." Jimin'in arkadan gelmesiyle çabucak toparlandı.

"Evet gidiyorum."

"Bekle. Bir şey unuttun!" Göz ucuyla beni gösterdi Jimin. Ve Eun'da hatırlarcasına gözlerini açtı.

"Şimdiye kadar yaptığım her şey için özür dilerim Arya. Bunların hepsini seni...kıskandığım için yaptım. Sen her zaman sevildin, ben de bunu istedim." Bir yandan da Jimin'i kontrol ediyordu.

"Kesinlikle bir daha karşına bile çıkmayacağım. Yaptığım her şey için beni affet ve hayatını kurtar." Ayaklarıma kadar eğildi ve sonrasında koşarak uzaklaştı.

"Ha şöyle.." dedi ve ellerini ceplerine koyarak karşıma dikildi Jimin.

"Ona ne yaptın? Ben gelmeden önce burada ne oldu?"

"Hiçbir şey."

"Jimin, o deli gibi korkmuştu."

"Evet, çünkü korkuttum." Her zamankinden daha ciddiydi! Onunla ilk tanıştığım zamanki halleri gibi!

"Neden?" Hala anlayamıyordum.

"Çünkü o neredeyse seni öldürüyordu. Ona birilerinin haddini bildirmesi gerekiyordu. Bir daha sana zarar vermeyi düşünmeye bile cesaret etmemesi gerekiyordu!" Benim için yapmış! Beni düşündüğü için! Ama bu yine de bir kıza şiddet uyguladığı gerçeğini yumuşatmıyordu gözümde.

"Şimdi bana zarar vermeyecek yani."

"Okuldan ayrılmazsa iyi." Kendinden fazla emindi.

"Buna hiç gerek yoktu Jimin!" Arkamı döndüm ve hızlıca tünelden çıkmayı istedim. Gerçekten onun dediği gibi bir psikopat mıydı?