My Beautiful Mistake

Chapter 1

- AVERY's POV -

After 1week na Sembreak balik school ulit ako di ako makatulog ng maayos kakaisip sa nangyari sakin nung gabi nayun wala akong mapagsabihan, kahit na si Elise diko masabi sakanya dahil nahihiya na sabihin niya sakin na anong klase akong babae, ibinigay ko ang sarili ko sa diko kilalang tao.
Ako pala si Isabelle Avery Smith..

"Avery Anak, Your friend Elise is already here, sabay daw kayo papasuk"

Sabi sakin ni Mommy pagkalabas ko ng kwarto.

"Are you alright Anak?"

Tanong parin Mommy, napansin ata na matamlay ako.

"Yeah! I'm Fine Mom, I'II go ahead na Mom"

"Okay, bye mag aral ng mabuti anak"

Ganun naman lagi ang bilin niya mag aral ng mabuti since I was in Elementary until now na 3rd college nako diko naman sila binibigo.

Pag labas ko ng bahay naka abang sakin si Elise sa Labas.

"Your so tagal naman Isabelle Avery ah, kanina pa kaya ko dito"

Pag tataray naman ng Kaibigan ko.

"So! Who said naman kasi sayo na antayin moko diba"

Pumasok naku sa Car niya, Oo buti pa siya may Sariling Car samantalang ako hatid sundo ng Family Driver namin so ayon nga susunduin ako mamaya.

"Nag mamagandang loob na nga ako sayo parang ayo mo pa"

Natingin siya sakin habang naka taas ang isang kilay, taray talaga ng babaing ito.

"Tsk! Alright,sorry if you've been waiting for me, Okay na?"

"Yeah! So let's go"

Tumango na lang ako para sumang ayon, medyo naiinis kasi ako sakanya dahil sa pag hatak niya sakin sa Bar nakagawa ako ng mali at alam kong pag nalaman nila mommy diko alam kung anong magagawa nila sakin baka mapatay nila ko.

"Bakit ganyan ang mukha mo? Are you not happy to be back in school?"

Napatingin ako sakanya dahil sa tanong niya, nakarating narin kami sa University.

"Nothing, may iniisip lang ako and I'm happy na balik paaralan na uli tayo"

"Alright sabi mo eh, So tara na "

Naglalakad kami pa puntang Cafeteria dahil medyo maaga pa naman. At talaga naman lutang ang isip ko 6 days nakung lagi nag iisip sa pweding mga mang yari at wala akong malabasan ng nararamdaman ko.

"Bhest, I know you, If something is bothering you, So tell me, what is that?"

Naka upo kami ng magkaharap, diko alam pero tumulo na lang ang luha ko kaya nataranta siyang lumipat sa tabi ko at niyakap ako.

"Bhest I'm okay, same problem gaya ng dati"

Pilit akong ngumite sakanya alam kong diko pa kaya ishare yun sakanya, ayaw kong husgahan ako saka kakalimutan ko na lang yun.

"Tahan na, You know naman Tita diba? She want a good Future for you, so that why Tita always Reminding you."

"Yeah, But that's too much Elise, I'm not a child anymore, and I know what good for me I'm already 20 not a 2 year old baby"

Nakayakap parin ako sakanya habang hinahaplos ang likod ko. Kaya diko masabi sakanya kasi parang si Mommy din siya eh..

"But you're still a baby for them, You are the only daughter"