[un-EDITED]
A woman who grew up in a whole and rich family, she is happy even if her parents control whatever she does, the important thing is that they are happy.
Pero isang pag kakamali ang magbabago sa buhay niya. Hindi niya maisip na kaya siyang...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Dito nakami nag stay muna kagabi ng mga anak ko at ayon nga hinilot ako ni nanay, napilayan ako pero okay naman na ngayon pero medyo masakit pa, tumawag nalang ako kay Manager Lou na di ako makaka pasuk kasi Emergency nga wala naman na siya nagawa pa.
Bukas RD ko narin naman at ngayon kasama ko ang mga anak ko magkakasama kami sa kwarto.
"Mommy, Okay na po ba ang balikat mo?" Tanong ni Blaze habang nakahiga pa nakatingin sakin, ang kambal niya naka upo sa tabi niya.
"Okay na po baby, pero medyo masakit ng kunti pag nabibigla " Hinaplos ko ang mukha niya gamit ang isa kong kamay.
"Mommy, May sasabihin po kami ni Blake sayo" Tiningnan ko naman sila pariho.
"Ano naman yun?"
Tumingin si Blaze sa kambal niya tila sinasabi niya na ito na ang mag sabi. "Yesterday, Namasyal kami nila Papa T saka nila Josh at Pinky, and nakarating kami doon po sa malapit sa work mo, tapos po ibibili kami ni Papa T ng Food kaya iniwan niya kami saglit then, nakakita kami ng mga Bata po na nag So-Swimming at nag lalaro, kaya po pumonta kaming apat sa dagat" Saka ito yumoko, hinawakan naman ni Blaze ang kamay ng kakambal niya.
"Pumonta kayo sa tubig? Buti di kaya na pahamak?" Yayakapin ko nasana sila ng mag salita ulit si Blake.
"I'm sorry Mom,Diko po nabantayan si Blaze"
"What are you talking about Baby?" Bigla naman akong kinabahan.
"Kasi po Muntik na po siyang malunod—"
"What!? What did you say? Your twin almost drowned?" Gulat na gulat naman ako.
"Yes, kasi po the girl push her, pero niligtas po siya nung mama dun" Niyakap ko sila ng mahigpit ng bumangon si Blaze, ininda ko ang sakit ng Balikat ko..
Bakit diko to nalaman? Kaya ba bigla na lang sakin nag Pop out ang mga anak ko kahapon na tila naramdaman kong nasa kapahamakan sila? Diko namalayan umiiyak na pala ako.. Diko kakayanin pag may nawala sa kahit sino man sakanila, sila ang buhay ko.
"Mom,Don't Cry, I'm Okay na man na po dahil niligtas po ako nung Mama doon, at dinala naman po ako sa Hospital ni Papa T"
Pinunasan ko ang Luha sa mga mata ko. "Pano kung wala doon yung nag ligtas sayo baby? Wag niyo ng uulitin yun ah? Mamatay din si Mommy pag nangyari yon, Remember kayo ang buhay ko? Blake pag wala ako sa tabi niyo o kahit sino saamin, lagi mong babantayan ang kambal mo okay?"
