The Right Kind of Wrong

Public Impact

Jel's POV

Im on my way papuntang Valenzuela. Its 5pm and tonight is the airing of our exclusive interview last week sa KMJS. We want to watch it with our family kaya napagdesisyonan na sa Valenzuela kami matutulog ni Glaiza.

Ako lang mag isa ang umuwi ngayon kasi pinauna ko na si Glaiza dahil may importanteng pag uusapan pa sila ng kanyang management. Sa mga magazine features yata at interviews din. They need to sort those things dahil marami2 ang gusto kami mainterview.

Dumaan muna ako sa isang flower shop to buy roses for G. I bought 4 red roses. Lumevel up nanaman from 3 pcs. Hehehe.

As i pulled inside the garage, nakita kong naghihintay na sa pinto ang mahal ko. Napapangiti ako dahil halatang miss na niya ako.

Malapad na ngiti niya akong sinalubong habang pababa na ako ng sasakyan.

"Hi wifey.." Lambing niya habang binigyan ako ng mabilis na halik sa labi at mahigpit na yakap. Hmmmm. Her vanilla scent are all over kaya napapikit na lang ako as i hugged her back. Pawi talaga ang pagod ko sa araw na to.

"Hello too my wife.. I miss you babe.." Bulong ko at humalik sa gilid ng ulo neto.

"Aww. Same here baby. I miss you.." Malapad na ngiti niya sakin habang kumalas na sa pagyakap. Napapangiti na lang rin ako. "Tara na sa loob." Aya na niya sakin.

"Lets. But wait babe." Pigil ko at inabot ang 4 na rosas passenger seat. "For you my love." She was surprised nung makita niya na 4 na ang binigay ko.

"Wow. Umuunlad na talaga ang baby ko. Naging apat na. Haha." Halong biro niya sakin habang tinanggap ang mga rosas ko.

"Oo naman. Asawa na kita eh." Sagot ko at hinapit ang bewang niya habang naglalakad na kami papasok ng bahay.

"Asus. Wag mong sabihin na may ibig sabihin nanaman ang apat na to??" She asked as she leaned on my shoulder while sniffing the flowers. I giggled.

"Meron nga." Simpleng sagot ko habang hinalikan ang noo neto. She stopped walking and faced me.

"What is it??" Parang bata niya na tanong. Excitement in her eyes. Malapad akong ngumiti sa kanya.

"Mahal. Kita. Asawa. Ko." Ngiti kong sagot habang tinuro isa isa ang mga bulaklak. Mas nawala ang mga mata niya sa pagngiti. Hays. Ang ganda talaga.

"Aaayyyy naku naman love. Andami mong alam ha. Hihi." Sabi niya na pinipigilang makilig at piningot ang ilong ko. Ouch ha. Di pa amining kinilig ih. May pingot pa talaga. Napailing na lang ako habang pumasok na kami ng bahay.

Nagmano naman ako kila nanay pagkapasok at bati sa mga tao na naroon. Medyo marami2 na rin sila dun dahil pumunta rin ang mga ate ni G at mga pamangkin.

After i settled down, nagsimula na rin ako kausapin ni Tito Joel sa mga schedules ng mga interview at shoot na gagawin. Oh man. Halos araw2 starting monday. Imagining the stress again. How can i balance these things sa current status ng trabaho ko sa Runners. I told the management also kung ano yung schedules ko sa Runners para naman mamanage namin ng maigi ang oras at availability.

I just sighed after we finalize our appointments. Isang malaking HECTIC lang ang masasabi ko lalo nat uuwi pa kaming Aklan sa pasko.

"Hey love. Dont worry that much, ngayon lang yan okay? This wont last forever. For sure by end of january, makakafocus na tayo sa Runners 4." Pag assure sakin ni Glaiza habang hinahagod ang likod ko. Nahalata na niya siguro ang stress ko sa mga sandaling ito.