The Right Kind of Wrong

Milestones

"Wha-what? what?" Naalimpungatan ako sa mahimbing na pagtulog nung narinig ko ang iyak ni GJ sa baby monitor. 3 months na siya kaya nasa kabilang kwarto na siya namin pinapatulog. May baby monitor lang para marinig namin kung umiiyak.

"Hmm love can you go and check up on her?" Inaantok na sambit ni Glaiza sakin habang yakap yakap ko siya.

"Sure thing babe.." I sleepily replied. I kissed her head first before standing up.

Parang zombie akong naglakad papuntang kwarto ni GJ, ugh, parenting at its finest talaga. We havent get enough sleep for almost 2 weeks now dahil lagi lagi ang pag iyak ng anak namin kada gabi. The doctor said she has a colic, most baby have this kind of episodes. Yung grabe at matagalang iyak at hindi basta tatahan. And there is nothing much we can do, mawawala lang maman daw kusa after 6 months. So yeah, mas nahirapan kami sa pag aalaga sa aming prinsesa.

"Hey there princess.." Lambing ko habang kinuha si GJ sa loob ng crib. Parang may kaaway sa sobrang sipa ng kanyang mga paa at namumula na sa kakaiyak. Ganito naman daw talaga ang mga colicky babies.

"Shhh.. momy is here na." Pagpapatahan ko habang hinahaplos haplos ang likod niya. Pero panay pa din ang likot niya at iyak. Ugh, maybe shes hungry.

I warmed the preserved milk while i hold her in one hand. Glaiza have a breast pump to extract milk and such a big help yun kasi di na kailangan na gisingin siya or di siya maistorbo sa mga ginagawa para lang kumarga kay GJ para lang ibreast feed.

I sat in a rocking chair na andun to feed her the milk but she just swiped the bottle and cried some more. She didn't want to be fed.

"Oh my goodness." I mumbled. Tumayo ako uli at hinileh siya hanggang manahimik. And as expected sa mga colicky babies, matagalan yung pag iyak.

Dahil sa pagod at antok, naupo ako uli sa rocking chair at patuloy sa paghile sa anak ko. Di ko na namalayan na nakatulog na rin ako sa upuan habang mahimbing na rin nakatulog si GJ sa balikat ko. Naramdaman ko na lang ang pagkuha ng asawa ko sa kanya para maibalik sa crib.

"Hey babe. Ang cute niyo tingnan diyan sa rocking chair." Pabulong na sambit ni Glaiza habang inaayus na niya sa paghiga ang anak namin.

I smirked at her habang tinatanggal ang mga muta ko. "Naku cute pa din kahit sumakit ang leeg ko dito." Natatawa kong sambit habang minasahe ang batok ko. "She cant stop crying again." I added.

"I heard. Nagtaka lang ako bat di ka pa nakabalik kahit natahimik na siya, nakatulog ka na pala." Turan naman niya habang inabot ang kamay niya sakin para tumayo na, but instead na tumayo ako i pulled her towards me to sit on my lap. Pigil naman ang tili niya sa pagkabigla.

"Sarap lang kasi sa feeling na karga karga mo ang anak mo kahit nabibingi ka na sa kakaiyak niya." Halong biro ko. She chuckled as she wrap her arms on my neck.

"Good job baby." She said as she tap my nose while smiling widely.

"Mas good job sayo love, assistant mo lang ako pagdating kay GJ noh. You do all the hard work. So thank you. You are an amazing mother." Compliment ko naman sa kanya at hinalikan ang ilong neto. Nawawala nanaman ang mga mata niya sa pagngiti. And still she took my breath away with that kind of smile.

"Annnddd, you are an amazing wife too." I grinned as i wiggle my brows. Napahagikhik siya sa sinabi ko nung nabasa niya ang ibig kong sabihin.

She immediately kissed me on the lips. Her soft lips intensely brushing with mine. I kissed her deep and firm. "Hmmm." She moaned as i pull her closer, and instantly our body react.

"I. Miss. You." I said between kisses.

"Me too." Sagot niya habang lumalalim ang kanyang mga halik. Ramdam ko ang sabik at gigil sa aming paghahalikan. We never kissed each other like this for a long time. And we both know what we want for tonight.