The Right Kind of Wrong

Glaiel J

Glaiza was asleep as the nurses roll her in into our room. She was very exhausted because she delivered normally. It's her first time to undergo birth so it was very difficult for her.

"So anyway Miss Jel, your baby girl came out a week early but she is all healthy. She must stay first in the nursery for further clearance, then in a few hours she will be with you. You guys dont have to worry okay? Miss G did a good job during delivery but got pretty exhausted after the final push so hayaan muna natin siya magpahinga." Mahabang paliwanag ni Dr. Mendez pagpasok niya sa kwarto.

"Thank you so much doc." Naginhawan namang sabi ko sa doktor. Grabe kasi ang pag alala namin dahil napaaga ang pagdating ni Glaiel. And again, the blame is all on me. Di na siguro nakaya ni Glaiza ang stress kaya napaaga ang panganganak.

"Oh you are very much welcome Miss Jel. Congratulatons by the way." Bati naman ni Dr. Mendez sa amin habang binigyan niya ako ng yakap.

"Maraming salamat po uli." Ngiting sagot ko naman habang yumakap na rin sa kanya.

"So i leave you all be, Ill be back here later to check on Glaiza, okay?" Pamamaalam naman ng babaeng doktor.

"Okay po doc, We'll see you later." Sagot naman ni nanay C.

Paglabas ng doktor, lumapit ako kaagad kay Glaiza na mahibing na natutulog. Aww. Kawawa naman ang asawa ko, napagod. Dahil knock out, ngayon lang ako nagkaroon ng chance na mahawakan uli ang kamay niya. Man, how i miss to hold her hand. May mumunting pawis pa sa kanyang noo, i wiped them and kissed her forehead gently. "I love you baby, good job today." Bulong ko sa kanya as i caress her rosy cheeks.

"Jel anak, labas lang kami saglit ni Boy, bibili ng mga kakailanganin dito. May bilin ka ba iha?" Tanong ni nanay.

"Ah wala po nay. Ikaw Alcris?" Tanong ko sa kapatid ni Glaiza na nakapwesto na sa maliit na couch na naroon.

"Bili na lang po kayo ng dinner natin nay, isang bucket po ng Chicken joy ha? Hehe." Request naman ng lalaki. Natawa naman kaming lahat sa gusto niyang kainin. Classic Alcris talaga.

Habang naghihintay na magising si Glaiza, i busied myself on updating our family and friends. I called them in Aklan, and they will book a flight as soon as possible. They were all excited to see our little angel. Tatay Boy invited me to take a peek through the window of the nursery kasi pwede naman makita but i refused. Babantayan ko muna ang asawa ko at gusto ko sabay namin makita ang anak namin.

Di ko na namalayan na nakatulog pala ako sa tabi ni Glaiza na hawak hawak ang kamay neto. Naramdaman ko na lang ang pagbitaw niya sa kamay ko dahilan para magising ako at napaangat ng tingin.

"Hey.." Sambit ko habang napangiwi dahil sa sakit ng likod. The chair wasnt that comfortable.

"Hey." Sagot naman niya na nanghihina pa.

"Are you okay? May masakit ba? Gutom? Uhaw?" Pag alala ko as i move closer to her.

She weakly smiled as she try to sit on the bed. Nagdadalawang isip ako if tutulungan ko siya kasi baka ayaw pa niya na mahawakan ko. Nakontento na lang ako na ayusin ang mga kumot at unan para di sya mahirapan sa paggalaw.

"Ahmm. I am quite thirsty." Halos pabulong niya na sambit dahil sa panghihina. Mabilis naman akong tumalima para kumuha ng tubig.

"Here, Dahan dahan lang sa pag inom love." I said gently as i hand her the glass of water. Tahimik lang akong nakatingin sa kanya habang umiinom.

"Do you have any pain?" Concern ko uli na tanong habang inabot na ang baso na wala ng laman.

"Not that much. Im fine. What time is it?" Tanong niya habang inuunat ang likod, nangalay talaga siguro.