Hey Neighbour [k.th]

two

Καθόλου άσχημος.
Αν και έτσι όπως τον έκοψα, μου φάνηκε από αυτά τα αγόρια με τις 12 επαφές που έχουν το όνομα "Μωράκι".
Ίδιο όνομα, διαφορετικά άτομα.

Ειχα τελειώσει τις δουλειές μου και είχα αράξει στον καναπέ περιμένοντας την φίλη μου να έρθει.

Ειδοποίηση.
Μήνυμα.

Zoe
Τελικά δεν μπορώ να έρθω, με πεθαίνουν οι κράμπες:(

Μπορεί να φανεί κακό, αλλά ένα μέρος του εαυτού μου ένιωσε ανακούφιση που θα μείνω μόνη.

Ήμουν κουρασμένη και η μουρμούρα της Zoe δε θα βοηθούσε, όσο και να την αγαπώ.

Έβαλα γρήγορα μια φόρμα και μια ζακέτα και ετοιμάστηκα για το βραδινό τρέξιμο μου.

Ναι, χίλια κομμάτια και θα τρέξω.
Ήταν μια ρουτίνα που δεν ήθελα πλέον να κόψω.

Έβαλα τα ακουστικά μου και βγήκα γρήγορα από το σπίτι μου.

Με την αγαπημένη μου μουσική να παίζει στα ακουστικά, άρχισα να τρέχω για καμιά ώρα στους άδειους δρόμους.

Συνηθίζω να το κανω με ένα σημαντικό πρόσωπο για εμένα αλλά για μια ακόμη φορά δεν σήκωνε το τηλέφωνο.

Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο.

Κατά φωνή.

"Αποφάσισες να πάρεις τηλέφωνο;" ρώτησα μεταξύ σοβαρού και αστείου.

Έβγαλε ένα χαχανητο.

"Συγνώμη, συγνώμη, έτυχε κάτι."

Η γνωστή δικαιολογία.

"Που είσαι; Έχουμε βραδινό τρέξιμο." συνέχισε, με την βαριά φωνή του, που κάποτε μου δημιουργούσε πεταλούδες, να ρωτάει γεμάτη περιέργεια.

"Είμαι ήδη έξω, δεν χρειάζεται να έρθεις-"

"Σε 5 είμαι εκεί. Που ακριβώς είσαι;"

"Ξες κάτι, απλά θα πάω σπίτι. Τρέχω εδώ και αρκετή ώρα. Αν θες έλα." είπα και αφού μου είπε ότι σε λίγο θα είναι εκεί, το κλείσαμε.

Τον τελευταίο καιρό ήταν αρκετά απόμακρος, συνέχεια έλεγε ότι είχε δουλειές και καθόλου χρόνο, θα με έπαιρνε σπάνια τηλέφωνο, θα θυμωνε με το παραμικρό αν του έλεγα ότι ήθελα να βγω έξω με τις φίλες μου.

Η συμπεριφορά του ήταν διαφορετική. Καμία σχέση με όταν πρωτοξεκινησε όλος αυτός ο "έρωτας".

Ίσως επειδή δεν του έδινα ότι πραγματικά ήθελε;
Εννοώ, ήθελε να προχωρήσει την σχέση και εγώ απλα θα άλλαζα θέμα ή θα χάλαγα εντελώς την ατμόσφαιρα.