Το μαξιλάρι πάνω στο κεφάλι μου και τα χέρια μου να πιέζουν τα αυτιά μου, με την ελπίδα ότι η ενοχλητική μουσική δε θα χτυπάει δυνατά στα αυτιά μου, και ο ενοχλητικός γείτονας θα την έσβηνε.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι, εσμιξα τα φρύδια μου και ένιωσα ότι από στιγμή σε στιγμή, θα ξεσπαγα σε δάκρυα από τα νεύρα.
Κοίταξα την ώρα από το κινητό μου.2 τα μεσάνυχτα.
Είναι τρελός ή χαζός που δεν κατάλαβε λέξη από όσα του είπα.
Μάλλον και τα δύο.Σηκώθηκα από το κρεβάτι, και αυτή την φορά έβαλα από πάνω μου μια μακριά ζακέτα,οποια βρήκα μπροστά μου.
Βγήκα από το σπίτι και κατευθύνθηκα προς το δικό του.
Έμεινα έξω και άρχισα να φωνάζω.
"Taehyung;!"
Πως να σε ακούσει με αυτή την μουσική-
Τον είδα να βγαίνει τυχαία από την πόρτα του σπιτιού του. Με είδε και χαμογέλασε ξανά πλατιά.
Παραλίγο να χαμογελασω και εγώ.
Παραλίγο."Πως θα μπορούσα να σε βοηθήσω πάλι;" ρώτησε ενώ με πλησίασε.
"Μπες εάν θες. Δεν δαγκωνω." είπε και τον έπιασα να μου κλείνει το μάτι.
Στριφογυρισα τα μάτια μου.
Εάν και ρίχνει τρελό πάρτι, δεν φαινόταν μεθυσμένος όπως τον περίμενα.
"Δεν θέλω να είμαι χαλάστρα αλλά πραγματικά είναι 2 τα μεσάνυχτα, πόσο ακόμα θα διαρκέσει το πάρτι;" ρώτησα απελπισμένη και εκείνος ανασηκωσε τους ώμους του αθώα.
"Δεν φαίνεται να θέλουν να φύγουν." είπε ως δικαιολογία και μου ήρθε να τον χτυπήσω.
"Σε παρακαλώ χαμήλωσε την φωνή στην μουσική τουλάχιστον." είπα υψωνοντας ελάχιστα την φωνή μου, αλλά παρέμεινε ευγενικός ο τρόπος μου.
"Μάλιστα!" είπε και έβαλε το χέρι του στο κεφάλι του σαν στρατιώτης.
Του χαμογέλασα και έφυγα ξανά για το σπίτι μου.
Ελπίζω αυτη την φορά να το κλείσει αυτό το ριμαδι, ντάμπα ντουμπα όλη την νύχτα.
[...]
4 τα μεσάνυχτα
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, τυλιχτηκα με την κουβέρτα μου σαν ένα μπουριτο, και έκλεισα τα μάτια μου να βυθιστω στον ύπνο.
Ήταν μια τεράστια κουραστική μέρα. Ο ύπνος είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να μου έχει συμβεί.
Χασμουρηθηκα για μια ακόμη φορά, όταν ξαφνικά ο δυνατός ήχος της μουσικής - που έπαψε να υπάρχει για λίγο-, άρχισε να ηχεί δυνατά σε ολη την γειτονιά ξανά.Όχι πάλι, όχι πάλι, όχι πάλι.
Εάν μπορούσα να βγάλω καπνούς από τα νεύρα, θα το έκανα στανταρακι.
Ο τύπος δεν έχει προλάβει να έρθει και ρίχνει πάρτι.Την πρώτη φορά του την άφησα, την δεύτερη πάλι την άφησα.
Ε όχι ρε φιλαράκι, θέλουμε να κοιμηθούμε και εμείς.
Σηκώθηκα από το κρεβάτι, με τα μαλλιά αφάνα, και βάζοντας μόνο μια άσπρη μακριά ζακέτα πάνω από τις ροζ-με μικρά cupcakes-πιτζάμες μου, βγηκα από το δικό μου ζεστό σπίτι, και κατευθύνθηκα προς το δικό του.
"Θα τον στειλω πίσω από εκεί που ήρθε.." μουρμούρισα στον εαυτό μου.
Δεν σκέφτηκα καν να περιμένω στην αυλή, ή κάτι, μπήκα κατευθείαν μέσα.
Στάθηκα μπροστά στην πόρτα του και άρχισα να την χτυπάω δυνατά και συνεχόμενα.Δεν άργησε να ανοίξει την πόρτα
Αλλά όταν την άνοιξε,
άνοιξε ασυναίσθητα και το στόμα μου.Αυτός ο σεξυ τυπάς της γειτονιάς, στεκόταν μπροστά μου, φορώντας ημίγυμνος, φορώντας μόνο την φόρμα του.
Μου χαμογέλασε, με αυτό το χαριτωμένο, πλατύ - σχεδόν κουτισιο- χαμόγελο του.
"Γειά σου γειτόνισσα"
_______________________
Μικρό κεφάλαιο το σημερινό, ετοιμαστείτε για το αυριανο όμως!
Ο λόγος που δεν άργησα να ανεβάσω, ήταν επειδή ήθελα να δω αν οι προβολές στα τελευταία δύο κεφάλαια έχουν αυξηθεί αλλά δυστυχώς παραμένουν κάτω από 100.
Κοινοποιήστε εάν θέλετε την ιστορία με όσους παραπάνω Taehyung biased και γενικά bts fans μπορείτε, ώστε να αυξηθούν οι προβολές γιατί μου φαίνονται να έχουν παγώσει.
Λαβ γιου ολ❤️
YOU ARE READING
Hey Neighbour [k.th]
Fanfiction"Θα τον στειλω πίσω από εκεί που ήρθε.." μουρμούρισα στον εαυτό μου. Στάθηκα μπροστά στην πόρτα του και άρχισα να την χτυπάω δυνατά και συνεχόμενα. Δεν άργησε να ανοίξει την πόρτα Αλλά όταν την άνοιξε, άνοιξε ασυναίσθητα και το στόμα μου. Αυτός ο...