Hey Neighbour [k.th]

twenty one

"Είσαι τρελός;! Γιατί να πεις κάτι τέτοιο;" τον ρώτησα απίστευτη με όλα όσα έκανε και ξεστόμισε ο Taehyung.

Σταύρωσε τα χέρια του μπροστά στο στήθος του ενώ με κοίταζε που πήγαινα πέρα δώθε σκεπτική μέσα στο σπίτι του.

Συνήθως, όταν βρίσκομαι σε ξένο σπίτι, νιώθω άβολα, και ντροπή.

Αλλά εκείνη την στιγμή.

Ω εκείνη την στιγμή δεν με ένοιαζε τίποτα.

"Τι;Ειχες σκεφτεί κάτι καλύτερο;" ρώτησε προσπαθώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Ακούμπησε την πλάτη του στον πάγκο της κουζίνας πίσω του.

"Ειδες όμως την φάτσα του;" ρώτησε γελώντας.

Πήγα να μιλήσω αλλά σταμάτησα όταν τον είδα να με κοιτάει με την ίδια έκφραση που μας κοιτούσε ο Matt αλά Taehyung στυλ.

Οσο και να ήθελα να κρατήσω την θυμωμένη έκφραση μου, δεν μπορούσα.

"Σταμάτα! Τον λυπήθηκα λίγο η αλήθεια είναι." ειπα και του έδωσα μια μικρή σφαλιάρα στο μπράτσο.

Εκείνος στριφογυρισε τα μάτια του.

"Οταν σε χτυπούσε και σε έβριζε δεν νομίζω να σε λυποταν αυτός." σχολίασε και εσμιξα τα χείλη μου.

Είχε δίκιο.
Δεν υπήρχε λόγος να νιώθω τύψεις.

Ο Taehyung από τον πάγκο της κουζίνας, κατευθύνθηκε στο ψυγείο.
Το άνοιξε και πήρε 2 κουτάκια Pepsi.

Μου πέταξε το ένα και ευτυχώς το έπιασα.

"Παρεμπιπτόντως, εχεις δει τον Hoseok, τον Jungkook και τον Jimin αυτές τις μέρες;" τον ρώτησα και εκείνος πήρε την αρχική του θέση στον πάγκο μπροστά μου.

"Σήμερα είδα τον Jimin. Τους υπόλοιπους έχω να τους δω σχεδόν μια εβδομάδα." μου απάντησε και άνοιξε την Pepsi του.

"Έχετε μιλήσει;"τον ρώτησα ξανά.

Εμένα δεν μου μιλούσαν, φαίνεται ότι είχαν μπλοκάρει και τον αριθμό μου και δεν είχα κανέναν τρόπο επικοινωνίας μαζί τους.

Πρώτα ο Hoseok, μετά ο Jungkook, και σήμερα ο Jimin.

Με είχε φάει η απορία.

"Ναι." είπε απλα και έκανε μια γουλιά. "Γιατί;" με ρώτησε, και κοίταξε τα κουρασμένα ματιά μου, τα οποία κοιτούσαν το κενό δίπλα του.

Άνοιξα την Pepsi μου, κοιτώντας ακόμα το κενό μπροστά μου.

Είχα την αίσθηση ότι άρχισα να τον τρομάζω.