Hey Neighbour [k.th]

thirty three

Ένιωσα την πλάτη μου να χτυπάει στον τοίχο πίσω μου όταν τα χείλη του επιτεθηκαν για μια ακόμα φορά στα δικά μου, κάνοντας με να ξεχάσω πως να αναπνέω.

"Δε ξες πόσο καιρό περίμενα να το κάνω αυτό." είπε ανάμεσα στα φιλιά μας και τον έσπρωξα για να τον κοιτάξω, με το χαμόγελο μου να πέφτει λίγο.

Αρα, είμαι έτοιμη να τον αφήσω πίσω;

Ήταν γελοίο το γεγονός ότι έκανα τέτοιου τύπου σκέψεις για έναν άνθρωπο που γνώριζα ένα μικρό χρονικό διάστημα. Σα να μην ήμουν εγώ.
Η Eunae που ήξερα, είχε παρατηρήσει όλη τη ζωή της και άφησε πίσω την πατρίδα της για να ζήσει στα ξένα.
Η Eunae που φαινόταν να ήμουν εγώ, έζησε και - αν και όχι ολοκληρωτικά--κατάφερε να ξεπεράσει το τραύμα που της άφησε ο χαμός της μητέρας της και η απαξίωση του πατέρα της, αφήνοντας την ορφανό.
Η Eunae που άφησε πίσω τα όνειρα της και έπεσε με τα μούτρα στην δουλειά γιατί ποτέ κανείς δεν προσπάθησε να την βοηθήσει.

Είμαι η ίδια Eunae άραγε;

Ο Taehyung σταμάτησε και με κοιταξε. Με τα χέρια του ακούμπησε απαλά το σαγόνι και μου και σήκωσε το κεφαλι μου ωστε τα μάτια του να παγώσουν στα δικά μου.
"Συμβαίνει κάτι;"

Άφησα τον εαυτό μου να θαυμάσει τον άνδρα μπροστά μου, αποφεύγοντας να κάνω άλλες ίδιες σκέψεις.

O Taehyung θα καταλάβει. Θα με καταλάβει.
Γιατί αυτή την φορά πρέπει να σκεφτώ τον εαυτό μου. Πρέπει.

"Απλά φίλα με."

Αυτό ήταν το μόνο πραγμα που κατάφερα να πω. Κι εκείνος υπάκουσε.

Και το φιλί εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω και αυτό το παραπάνω σε μια νύχτα που θα μείνει χαραγμένη, όχι μόνο στο μυαλό ως μια ανάμνηση, αλλά και στη καρδιά.

~*~*~*~*~*

Εάν πω πως ευχαριστήθηκα τον ύπνο μου, θα είναι ψέμματα. Ζήτημα είναι να κοιμήθηκα 2 ώρες.
Εάν όμως πω πως δεν ευχαριστήθηκα την ζεστασιά του άνδρα στο κρεβάτι μου, πάλι θα είναι ψέμματα.

Η συντροφιά του Taehyung ήταν ο λόγος που δε τα έχασα. Ο ίδιος κατάλαβε ότι ήμουν ανήσυχη, αλλά δε ρώτησε περαιτέρω και απλά μου χαϊδευε τα μαλλιά, άλλες φορές σιγο-τραγουδώντας άλλες φορές λέγοντας μου διάφορες ντροπιαστικές του στιγμές μέχρι που τον πήρε ο ύπνος.

Αυτή η συντροφιά μου ήταν δύσκολο να αποχαιρετήσω.

Γι αυτό και σηκώθηκα πολλές ώρες πριν την πτήση μου.