Parting Ways

Kabanata 50-1

Kabanata 50-1

Escape

We grew happier while embracing the night sky. The new hangout spot of Ilonggo's are very impressive in my eyes. Hawak-kamay kaming naglakad ni Dannsen palapit sa mga umiilaw na bulaklak.

The blue light illuminated our way through the sign City Time Square. Agad na inangat ni Dannsen ang kanyang DSLR na dala at tinutok sa akin. Nasisilaw akong ngumiti sa kanya tsaka nag-click 'yon.

"Sigurado ka bang hihiwalay tayo sa kanila? Baka pagalitan tayo ni Tita-"

"Don't mind them. Let's just take a walk here for a while. Akong bahala kay Mommy," he said with sure look.

"Okay."

Kumuha siya ng litrato ng paligid habang ako ay luminga-linga na rin upang tignan ang kabuuan ng mismong tambayan.

The Gaisano City Center of Mandurriao(kung saan kami ngayon) has one-stop stores, clubs, fine dinings and also entertainment performances when night comes. Mas maraming tao rito dahil maganda ang tanawin. They keep taking selfie's in garden of LED flowers.

Kinuha ko rin ang cellphone ko para makapag-take rin ng pictures. Remembrance at ipapakita ko 'to kay Lola't Lolo. Dadalhin ko rin sila rito balang araw.

The sound of Dannsen's camera keeps on clicking. Tinutok ko sa kanya ang cellphone ko at kinunan siya ng stolen shots. Naabutan niya akong ganoon nang lumingon siya sa direksyon ko.

"Hey..." angal niya sabay hawi ng cellphone ko.

"Wait! Isa lang!"

"No."

I pouted.

"Isa lang, please!" nagpa-cute ako.

He hissed and let me take a picture. Kinunan ko siya ng ilang shot, puro walang kangiti-ngiti!

"Wacky naman!"

"What?"

"Uy, ha! No'ng photoshoot mo hindi ako umangal ha! Tapos ngayon-"

"Okay, take a picture of me," he said and acts cutely while he poses to 'heart finger pose'.

Natawa ako sa kanya.

"Iba naman!" sabi ko.

Nag-peace sign naman siya tsaka ngumiti na parang bata.

"Okay. Let's take a picture together," he suggested.

Kinuha niya ang cellphone ko sa akin at nagsimulang ianggulo 'yon. Dumikit ako para makita ako sa camera. He snaked his arms on my waist and pull me closer as we smile. Ilang shot ang kinuha niya.

"Smile!" he said at nang hindi pa ako nakakabawi ay hinalikan niya ako sa pisngi.

Tinignan naming dalawa ang pictures namin. Siya na rin ang nag-send ng mga pictures namin sa cellphone niya. Pagkatapos noon ay tinago niya ang cellphone ko kasama ng cellphone niya. Aangal sana ako kaso inakbayan na niya ako para maglakad.

"Nilalamig ka?" tanong niya.

"Hindi," sagot ko naman.

"Hmmm..."

Hinimas niya ang braso ko habang tanaw-tanaw namin ang kabuoang ganda ng gabi.

"Baby..." he whispered.

Malamig ang humahampas na hangin sa amin habang naglalakad doon. Hindi ko inalala kung may tumatawag sa cellphone ko o kay Dannsen. Wala rin naman siyang pakielam kaya hinayaan kong kaming dalawa nalang muna.