ηιяναηα || ʋӄօօӄ

ⓆⓊⒶⓇⒶⓃⓉⒺ ⒺⓉ ⓈⒺⓅⓉ

Blondyn siedział w pokoju, czytając jakąś nudną książkę. Czuł się dziwnie. Nie potrafił się na niczym skupić. W jego głowie był tylko Jeongguk i ich "poważna rozmowa". Bał się, bo nie wiedział o co może chodzić. Domyślał się, ale to była straszna wizja i nie chciał nawet o tym myśleć.

Kiedy usłyszał, że starszy wrócił do domu, lekko się spiął i przełknął zalegającą w gardle ślinę. Jego serce zaczęło bić szybciej, a ręce znowu drżały. To było okropne. Dlaczego tak bardzo się bał, skoro nawet nie wiedział czego?

Po chwili hebanowłosy zapukał do jego drzwi i wszedł, lekko się uśmiechając. Usiadł obok niego na łóżku, patrząc w sufit, wyglądając jakby myślał nad czym głębokim.

- Tae.. Jeśli jest coś o co chciałbyś zapytać, albo z czego chciałbyś się zwierzyć, to mów. - Zaczął spokojnie, odwracając wzrok w jego stronę. - Ja zacznę, bo dręczy mnie kilka rzeczy..

W jego głosie było coś.. Innego. Był bardzo spokojny, cichy, jakby nie należał w ogóle do Jeongguka. Ale był on miły i przyjemny, co od razu zauważył młodszy, lekko się uspokajając.

- Męczy mnie fakt, że się mnie boisz. Totalnie to rozumiem, ale nie chcę, byś musiał się bać i tutaj. Nie chcę, żebyś czuł się niekomfortowo przy mnie, bo strasznie mnie to boli. Nie wiem dlaczego, po prostu tak jest.. - Westchnął i zamknął jego dłonie w swoich.

Blondyn nie wiedział jak na to zareagować, więc po prostu kiwnął głową i uśmiechnął się.

- Hyung..? - Zaczął niepewnie. - Teraz ja mam pytanie.. - Spuścił wzrok na ich splecione dłonie i delikatnie podniósł się na duchu. - Dlaczego pozwoliłeś mi tu mieszkać, bez większego problemu? W końcu.. Wtedy się nade mną.. Znęcałeś i to wydało mi się cholernie dziwne.

- Może Ci się wydawać, że jestem fałszywym chujem, ale ja po prostu jestem człowiekiem. Wiem jak to jest stracić wszystko i po prostu chciałem Ci pomóc.. - Mówił, zataczjąc kciukiem kółeczka na jego dłoni. Tae nie wiedział, czy próbuje uspokoić go czy siebie.

- Mówiłeś, że to przez "obietnicę" i-

- Zapomnij o tym. To było głupie, nie powinienem Cię zmuszać do takich rzeczy. Przepraszam. - Przyznał, szczerze.

- I.. Co z nagraniem? - Zapytał, przygryzając wargę. Nie lubił o tym myśleć, a co dopiero rozmawiać..

- Tae..-

Wtedy zadzwonił telefon starszego. Spojrzał na ekran i przeprosił blondyna, po czym wyszedł. To musiało być coś ważnego, bo gdyby dzwonił Jimin, bądź Yoongi, to napisałby, że aktualnie nie może rozmawiać.

Tylko kto był dla niego tak cholernie ważny?

_____________
Wasze ulubione filmy? Seriale?

cieszycie się z maratonu?

Miłego dnia~ i do zobaczenia jutro w następnym 💜