❝I will Never Leave you Alone❞

5.3K 386 255
                                    

Işıklara ninni söyledim bu gün

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Işıklara ninni söyledim bu gün...

Ruhun bir ruha ihtiyacı vardı.

Hiçbir insan tek başına mutlu olmazdı. Aksini iddia edenler ise kendini kandırmaktan başka bir şey yapmazdı.

Konuşmadan zaman geçmezdi, konuşmadan ömür geçmezdi.

Kendimi güvende hissediyordum. Hiç olmadığım kadar çok.

Saçlarımın arasından nefesini çeken adam beni iyi hissettiriyordu. Bana gerçek Lisa gibi hissettiriyordu.

Herkesin yanında farklı bir Lalisa Manoban vardı. Annemin gözündeki Lalisa ile bu adamın gözündeki Lalisa birbirinden farklıydı. Peki gerçek Lalisa hangisiydi?

En çok onun yanında kendimi tanıyamıyordum fakat bir o kadar da kendimmiş gibi hissediyordum.

Saçlarımı okşamasıyla beraber aradığım huzura kavuşmuş daha sonra ise yavaştan bana doğru adımlayan uykuya kollarımı açmış ve bana ulaşmasını beklemiştim.

Kulağıma fısıldadığı kelimeleri düşündükçe yüzümde başka bir çiçek açıyordu.

"Daha kokuna doyamadım..." Dedikten sonra yanağıma kokulu bir öpücük bırakmış ve daha sonra gözlerimin içine bakıp "biraz daha benim olmaya ne dersin?" Deyip elimden tuttuğu gibi sabah uyandığımız odaya doğru adımlamayabaşlamıştık.

Her bir basamakta kalbim daha da hızlanmış yanaklarım yanmaya başlamıştı. Aklımdaki düşünceler ise... Böyle beni elimden tutup yatak odasına doğru götürürken hiç de sağlıklı şeyler düşünememiştim.

Şimdi ise kalbinin sesini dinlerken mayışmakla meşguldüm. Göğsüne çektiği bedenimi bir kolu ile kavramış diğeri ile de saçlarımı okşamaktaydı. Kalbi başta benim kalbim gibi düzensizdi. Daha sonra bir ritimi tutturmuş ve elimin altındaki yerinde yaramazlık yapmamaya başlamıştı.

Kalbini hissediyor olmak...

Özel hissettirmişti.

Arada kondurduğu küçük öpücükleri ile sevildiğimi düşünmüş, daha fazlasını düşünmemek için kendimi tembihlemiştim. En sağlıklısı buydu. Onunlayken düşünmemek.

Breath and Blood | lizkook¹Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin