Köşe başında sarhoş olmayı da seversin, anason kokulu dudaklarınla deli gibi sevişmeyi de...
Taze bir günah gibi, pişman et beni işlediğim anda. Kıvılcım ol, kanıma sıçra. ateş ol, damarlarımı yak. Yangın ol, akılımı başımdan al.
Bir sevda kılığına...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nefesin ve kanın, Bu gece her şeyini istiyorum kadın...
℘
(Dikkat! Bölüm içinde uygunsuz durum ve davranışlar bulunmaktadır.)
(Lisa'dan)
Kaç göz yaşı dökmüştüm bilmiyordum ama yine de dinmemişti kalbimin ağrısı.
Gidişi mi koymuştu yoksa geri döndüğünde onu bulamayacak olmak mı?
Bir adama bu kadar bağlanmak doğru muydu?
Ben bağlanmıştım.
Şimdi canım yanıyordu.
Gelip yaralarımı sarsın diye canım acıyordu.
Hala onun yastığına sarılıp ağlıyordum. Ne kadar büyük bir acizlikti yokluğuna sarılmak... Kokusuna boğulmak ama onsuzluğa alışmak...
Ne tepki vereceğimi bilmiyordum. Eğer Yoongi'yi öldürmüşse bizim için bazı şeylerin zamanı gelmiş demekti.
Ben gerçek Jungkook'u görmüştüm.
İçindeki iyiliğe dokunmuştum şimdi nasıl oluyordu da bana bu sözleri söyleyebiliyordu?
Her şeye rağmen yanımda olan adam şimdi neden ben istemediğim halde benim için bir cana kıyabiliyordu?
Göz kapaklarımın üzerinde tonlarca yük vardı. Kapatıp açarken zorlanıyordum. Kalbim her attığında damarlarımdan organlarıma giriş yapan kanın sıcaklığı şakaklarıma vuruyordu.
Yorulmuştum.
Ciddi anlamda yorulmuş ve artık bıkmıştım.
Kısık bir anahtar sesi duyduğumda saatin kaç olduğunu bilmiyordum ama onun benden gidişi bir ömür gibi gelmişti.
Merdivenden yorgun ayak sesleri gelirken yattığım yerden doğrulmuştum. Şimdi şaheseri ile yüzleşme zamanıydı. Belki bende kendi şaheserim ile yüzleşirdim.
Ağrıyan kalbim her bir adımında acısını unutmuş ve hızlanmaya başlamıştı.
Kapımın önüne geldiği zaman ise nefesimi tutmuştum. Durmuştu. Girmeyecek miydi?
