Köşe başında sarhoş olmayı da seversin, anason kokulu dudaklarınla deli gibi sevişmeyi de...
Taze bir günah gibi, pişman et beni işlediğim anda. Kıvılcım ol, kanıma sıçra. ateş ol, damarlarımı yak. Yangın ol, akılımı başımdan al.
Bir sevda kılığına...
Hayatımda her şeyin düzene gireceğine ve mutlu bir insan olarak öleceğime inanıyordum.
Buna o kadar çok inanıyordum ki her şeyin, herkesin "iyi" olduğunu zannediyordum.
Doğruydu da.
Herkesin içinde bir iyilik kırıntısı vardı. Önemli olan bunu çıkartacak insanlarla tanışmaktı.
Şimdi...
"Ah Lalisa beni dinle!"
Kafamı siyah sayfalardan kaldırmış ve beyaz kalemi üzerine bırakmıştım. Her zaman yanımda olan defteri artık çöpe atmış ve yerine bu siyah sayfalara sahip defteri almıştım.
"Yeniden resim çiziyor musun?"
Alice'in yanına gelmiştim. Evet bunu sürekli yapıyordum. Çünkü onunla artık doktor hasta ilişkisinden daha fazlasıydık.
Haplarımı her gün eksiksiz aldığım için ve Alice'in teorisine göre hayatımda Jungkook olduğu için daha çabuk iyileşiyordum.
Ona göre en etkili ilaç sevgiydi. Ve Jungkook bunu bana fazlaca gösterdiği için Alice'deteorsinidiretiyordu.
"Hayır. Artık daha çok yazıyorum."
Önceden sayfaları sarımtırak olan defterime canım ne isterse onu çiziyor ve yazıyordum. Şimdi ise o iç karartıcı resimleri çöpe atmış ve yerine şarkı sözleri yazmaya başlamıştım.
Bu konuda piyanomun da bana büyük faydası vardı.
"Eski resimlerini hatırlıyor musun?"
Daha çok karalamadan oluşan ve o anki duyguma göre şekillenen garip çizimlerim hep aklımın bir köşesindeydi.
"Evet. Unutulmayacak gibi değiller."
Hafifçe gülümseyen Alice'e eşlik etmiş ve defterimi çantama atmıştım.
"Bende hâlâ bir tanesi duruyor. Beraber bakalım mı?"
Alice'in ricasına kafamı olumlu bir şekilde sallamış ve kağıtların arasından bulana kadar beklemiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
