❝Schizophrenia❞

5.2K 394 290
                                    

Hiç bir ruh bu kadar karartamamıştı ruhumu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hiç bir ruh bu kadar karartamamıştı ruhumu. Hiçbir his bu kadar yakmamıştı canımı. Bu aşk; soğuk gecenin etrafında dönerken ölümle dansıma şahit olacak kadar vefasızdı.

Her an ölümle burun buruna gelebilirdik. Yaşam neydi ki bir ipin üzerinde yürümekten farksızdı.

Bir saniye sonramızı bilemezdik, bir saniye sonra pişman olacağımızdan emin olamazdık. Şu anımız için oturup ağlamalıydık.

Çünkü hiçbir sahip olduğumuz şey bizi bundan daha fazla yaralayamazdı.

Zaman bir ilaçsa fazlası intihar olmaz mıydı?

Ne zaman toprakla buluşacağını bilmeyen bedenim cehennem sıcağın daki bedenine sarılmıştı.

Çok düşünceliydi.

O hastanede beni nasıl bulmuştu hiçbir fikrim yoktu fakat giymem için kıyafet dahi getirmişti.

Yaptığı tek güzel hata kıyafet olarak bana kısa bir şort ve kendi tişörtünü getirmesiydi.

Onun yanında çok fazla rahatsız olduğum söylenemezdi fakat gözlerinin geçtiği her bir milimim yanarken çok da rahat olduğum söylenemezdi.

Kısa şort tişörtün içinde kalmış ve tamamen gizlenmişti. Dışarıdan bakan biri tişörtden başka bir şey giymediğimi düşünebilirdi. Ama... Onun izni olmadan dışarıdan birinin de bakacağını düşünmüyordum.

Alelacele eline ne geçtiyse aldığı belliydi. Yoksa içinde kaybolduğum tişörtü ve meydanda olan bacaklarımı gördüğü zaman gözleri büyümezdi gibi geliyordu. Yada yutkunmazdı. En azından "sana bunları mı getirmişim?" Diye sormazdı.

Kendi evine birkaç kıyafetimi getirmem gerektiğini bir kez daha tekrarlamıştı.

İçimde pembe bir utanç vardı. "saranghe" aklımdan silinecek gibi değildi. Tam gözlerime bakmıştı. Ve ben ilk defa o kara gözlerde farklı bir ateş görmüştüm. Saf sevginin ateşi...

Ona sarılarak uyumak çok kolaydı. Bana geleceğini söyleyip alt kata gitmiş ve daha sonra onu yatağında beklemeye başlamıştım. Bu biraz heyecan vericiydi. Nefeslerim fazlası ile sıklaşmıştı. İlk defa ona karşı olan arzumu bu kadar doruklarda hissetmiştim. Ona dokunmak bir ihtiyacım haline gelmişti. Altına girdiğim yorganın altında hiçbir yerim gözükmeyeceği için rahattım. Ah kimi kandırıyordum. O gece içimden 79 kadar saymış ve rahatlamaya çalışmıştım. Daha sonra ise o gelmişti.

Breath and Blood | lizkook¹Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin