Living with the Gangster

Chapter 37

Jennie's POV.

Nilapag ko sa hapag kainan ang nilutong kong afritadang manok. Tinuruan kasi ako ni Manang noon kung papaano mag luto. Gabi na rin naman.

" Ahh, Jennie. Aalis na muna kami. Ihahatid lang namin si Haley".

" Ha? Bakit?" Tanong ko.

" Sorry, bes. Kailangan na kasi ako ni mama, nangako kasi ako sa kanya na sandali lang ang bakasyon". Napa tango naman ako.

" Sige, mag iingat ka... Ma-mi-miss kita".

" Ako rin".

" Hindi muna kayo kakain?" Tanong ko.

" Hindi na. Baka ma late pa kami".

Nang maka alis sila hinintay ko na lang si Third. Gusto kong mang hingi ng sorry sa kanya. Talagang pinag handaan ko ang gabing ito. Inayos ko talaga ang sarili ko ngayon. Sana tanggapin nya talaga. Kinakabahan ako. 

Tumingin ako sa phone ko at 7 pm na rin. Sakto naman na bigla bumukas ang pinto at nakita ko doon si Third. Tumayo naman ako at ngumiti.

" Hi".

" Hi. Anong meron?"

" Wala naman. G-gusto ko lang manghingi ng sorry..." Sabi ko sa kanya. " Sorry..." Naka yuko kong sabi.
Nagulat naman ako ng hapitan nya ako papunt sa kanya.

" Sorry rin..." Sabi nya. Ngumiti naman akonsa kanya. Tumingin ako sa kanya at pansin ko na naka tingin sya sa mga labi ko. Akamang hahalikan nyanna sana ako ng pinigilan ko sya.

" Tumigil ka. Hindi ibig sabihin na bati na tayo, pwede mo na akong halikan.. tara kain na tayo". Sabi ko kaya pareho kaming naupo.

" Nasan sila Kurt?" Tanong nya.

" Hinatid si Haley".

" Umuwi na agad sya?"

" Yeah... Kailangan nya pa kasing tulungan yung mama nya. Nangako kasi sya". Paliwanag ko. Tumango naman sya. Nag simula kaming kumain at kasabay nun ang kuwentuhan namin sa isa't-isa. 

" Uhmmm... May sasabihin sana ako". Napatingin ako kay Third. " Nagiging kumplekado na ang lahat, Jennie..."

Ilang sandaling katahimikan ang nabalot saming dalawa.

" I understand..." Sabi ko at ngumiti sa kanya. Agad syang tumayo at niyakap ako ng mahigpit.

" Walang pa ring iwanan okay?"

" Walang iwanan..." Sagot ko at ngumiti.

~~~

Pag gising ko agad akong naligo at bumaba para sa lubungin si Third. Nakita ko syang nag luluto at shirtless pa. Kahit kailan talaga.

Napangiti naman ako sa naisip kong ka pilyahan.

Dahan dahan akong lumapit sa kanya at ng maka lapit ako sa kanya ay hinalikan ko ang balikat nya.

" J-jennie..." Bulong nya.

" Hmmm?"

" Jennie, stop". Sabi nya at humarap sakin. Natawa naman ako kaya tinigil ko na rin. " You're making me hard". Pag amin nyankaya natawa ako.

" Really?"

" Yeah. So you better stop. Kung hindi maidadala kita sa kama... And your gonna moan so hard..." Sabi nya kaya nan laki ang mga mata ko.

" Third!"

" Just kidding..." Sabi nya at hinanda na ang kakainin namin. Naupo kami at nag start na rin kumain.

Someone's POV.

" Boss, okay na po".

Napangiti ako. This will be fun...

" O sige na. Umalis na kayo". Giit ng kasama ko

" Paano ba yan, insan. Mukang handa na tayo".

" Kaunting tiis na lang... Mapapatay rin natin sila..." Sabi ko sa kanya kaya natawa sya ng mahina.

" Hindi naman natin sya isasama hindi ba? Wala naman syang alam ehh". Sabi nya.

" Oo naman. Gagamitin lang natin sya sa paraan na hindi nya alam. Ang gag*ng yun lang naman ang kailangan natin at ang tatay-tatayan nya". Paliwanag ko. " Matapos nun. Okay na, pwede na natin syang patayin".

" Paano si Jennie? Oo nga't hindi natin sya idadamay pero baka malay mo. Alam nya na pala ang totoo". Sabi nya pa.

" Walang syang alam. At sigurado ako doon... Kilala ko si Third... Alam kong hindi nya ipapahamak ang babaeng mahal nya..." Paliwanag ko. " Sa ngayon... Mag pakasaya muna sila. Dail sa oras na tumungtong na ulit sila dito sa manila... Maniwala ka... Wala tayong ititira sa kanila..." Dagdag ko pa.

Third's POV.

Lumabas ako ng kuwarto kung saan na tutulog ngayon si Jennie. Na pagod siguro sa kakapanood ng movie kanina. Lumabas ako ng bahay at kinalikot ko ang phone ko.

" Third..." Napatingin ako sa nag salita at nanlaki ang mata ko.

" T-tito..."

" I told you na wag mo akong tawaging tito. Ako ang nag palaki sayo at---"

" Ilang beses ko rin ko po bang sasabihin sa inyo na ayoko. Lalo na po ngayon na kasintahan ko na ang anak nyo". Sabi ko kaya natawa kami pareho.

" Speaking of my daughter. Kamusta sya?"

" Natutulog po sya... Nasa taas po sya". Sagot ko. " Ano pong ginagawa nyo dito? Baka po magising si Jennie at makita kayo". Dag dag ko.

" I just wanna see her... Miss na miss ko na ang anak ko... Hindi ko na kaya. Gusto ko na syang makita".

" Alam nyo pong hindi magiging madali nyan". Sagot ko.

" I know, I know. Pero ang hirap lang. Lalo na ngayon na galit pa rin sya sakin..."

" Tito... Baka po magising sya at makita kayo---"

" Handa akong harapin ang galit nya, Third... Ama ako. Alam kong mahirap ang pinag daanan ng anak ko at ang hirap rin para sakin na hindi ko sya na tulungan na hindi nag tatago..."

" Mahal na mahal nyo po si Jennie no?"

" Oo naman. Sya na lang ang meron ako dito... Kaya ikaw. Alagaan mo ang anak ko! Kung hindi---" Agad akong naka tikim ng kurot kay tito.

" Opo! Tito! Aray!"

" O sige na. Aalis na ako. Tawagan mo lang ako kapag nag ka problema kayo. Tatawagin ko ang mga tauhan ko. Sige". Niyakap ko naman si tito bago sya umalis. Napangiti naman ako.

Kaya ang swerte ni Jennie sa tatay nya. Kahit galit na galit si Jennie sa tatay nya, gagawin pa rin ni tito ang lahat para lang ma protektahan ang anak nya. Nung nalaman kong may anak si tito noon, unang kita ko pa lang kay Jennie alam kong napa hanga nya na ako.