Way Back To You

Chapter XXXIX

Chapter XXXIX
Sacrifice

My hands are trembling and my eyes are for sure bloodshot right now from crying.

"...she's suffering from situational depression..."

Napapikit muli ako ng mariin. I've been lying in my bed for 2 hours now but I cannot sleep. Guilt and pain dominates my mind. Yes, guilt. I remembered how ate Nicole begged me to give Argo to her. Kung nalaman ko ba iyon ng mas maaga, kung sinabi niya ba iyon sa akin, magagawa ko bang ibigay si Argo sa kanya kahit sandali lang? But that would kill me inside, right? Papayag din kaya si Argo kung saka-sakali? Ugh!

I feel like I'm one of the reasons why she's sick. Kung ako bumalik, for sure hindi siya magkakaganito. Kung pinagbigyan ko siya sa gusto niya, baka okay lang siya ngayon. Kung sinabi ko kay Argo iyon, baka hindi nagkaganito. On the other hand, I feel very pained. Ano na ang mangyayari ngayon sa amin ni Argo? Lahat ng frustration at galit ko kanina dahil sa hindi niya pagsipot ay napalitan ng sakit. Someone needs him and I know he'll be with her.

Nagising ako dahil sa mararahang haplos sa aking pisngi.

Am I dreaming? Panaginip lang ba iyong lahat ng nangyari? Dahil nakikita ko ngayon si Argo sa aking harapan, kalmadong-kalmado.

Hinawakan ko ang kanyang kamay na humahaplos sa aking pisngi upang malaman kung totoo nga bang narito siya ngayon.

"Did I wake you up?"

It's true!

Dahan-dahan akong bumangon sa aking higaan.

He immediately wrapped his arms arond my waist. Ibinaon niya ang kanyang mukha sa aking balikat.

How I wish panaganip lang ang lahat!

"I'm sorry baby, may nangyari kasi kagabi." I can feel his sadness.

Bumagsak ang aking balikat. So totoo talaga iyon?

Akala ko'y mawawala na ang sakit kapag itinulog ko pero may part 2 pa pala ito ngayon mismo sa aking paggising.

Huminga ako ng malalim. "It's fine, Argo. I understand it." But it hurts me a lot.

"I'll make it up to you, I promise."

"Hindi na kailangan. I understand your situation, Argo."

Napakalas siya sa pagkakayakap.

His forehead creased. "W-what do you mean?"

Is he going to deny it?

Then I realized, hindi niya nga pala alam na alam ko ang nangyari.

"I know that ate Nicole's sick and you need to take care of her." Mataman kong sabi.

"How did you–"

"I was in the hospital last night, exactly when you are talking to the doctor."

Nanlaki ang mga mata niya. "Fuck! You didn't tell me!"

"It doesn't matter anymore, Argo." Mahinahon kong sabi.

He held my shoulders. "No, Via. Paano kung napahamak ka doon? Mag-isa mo? Gabing-gabi na noon ah!"

I cupped his face with my hands. "Calm down. I'm fine okay? Now, what's your plan?" Hindi ko maitago ang pait sa aking boses.

Whatever his plan will be, I'm going to support him. Even if I get hurt.

Tinitigan niya muna ako, tinatantya ang reaksyon ko. "I don't have plans." Malamig niyang sabi.

"What?"