Way Back To You

Chapter XLI

Pasintabi po sa mga inosente ang utak hihi.
-----------------------------------------------------------

Chapter XLI
SETTLE

"What are you doing here?" The rage in his voice is very obvious.

His stares were dark, brows were crinkled, and jaw tightly clenching.
His overall facial expression almost took my spirit away from me not until I realized na ako dapat ang galit sa kanya.

I sneered. "I should be the one asking you that. What. Are. You. Doing. Here?" I imitated his tone.

Parang lahat ng dugo sa aking katawan ay umakyat sa aking ulo dahil sa galit. Anong karapatan niyang kaladkarin ako sa gitna ng pagsasaya ko gayong may atraso siya sa akin?

He clenched his jaw.

Huh, don't you dare look at me like that, man. Ikaw ang may mali rito.

"Via, bakit ka ba lumabas– oh,  nandito ka na pala, Argo." Si Elliz.

With my forehead creasing, I faced her. She immediately avoided my eyes.

"Elliz, anong ibig sabihin nito?"

"Uhm..."

"Elliz!"

"Ano kase, Via...sinabi ko sa kanya na naglalasing ka rito sa bar."

Nagtagis ang bagang ko.

"Hindi mo pa kanina nasasabi sa akin kanina na siya yung problema mo kaya iyon!" Natataranta niyang sabi.

Napapikit na lang ako ng mariin. Ilang beses ba niya ako dapat ilalaglag sa raw na 'to? Damn it!

Tiningnan ko siya ng masama kaya napayuko siya. Oh gosh, Elliz!

"Elliz, thank you for telling me. Kaya mo pa bang mag-drive?" Si Argo sa isang malamig na boses.

"Uh," She frightenedly looked at me. "Y-yes of course."

"Good. Ikaw nalang ang mag-drive sa kotse ni Via. Ako na ang bahala sa kanya."

Napakurap-kurap ako. "Anong karapatan mong pangunahan ako sa gagawin ko? No way! Magkasama kaming pumunta rito kaya sabay rin kaming uuwi!"

"Sige na, Elliz." Si Argo, hindi man lang pinansin ang sinabi ko.

"Uh...o sige. Via..." Nag-peace sign siya sa akin at kumaripas ng takbo.

Nalaglag ang aking panga. Wala na bang imamalas pa ang araw na 'to?

Inis akong bumaling kay Argo na ngayon ay madilim pa rin ang titig sa akin. Mas lalo pang yumabong ang galit ko sa kanya na ang kalasingan ko kanina ay wala na. "Ano bang problema mo, Argo? Hindi ba dapat ay na kay ate Nicole ka ngayon, huh?" I tried to make my voice impassive but it just didn't work. I sounded so frustrated, so jealous, so mad.

Nag-igting ang kanyang panga at unti-unti siyang lumapit sa akin. Napaatras ako hanggang sa napasandal nalang ako sa pintuan ng kanyang sasakyan. Ipinatong niya ang kanyang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko, ikinikulong ako sa kanyang mga bisig.
"What are you talking about?" Malamig niyang tanong.

"Huh, don't fool me! Siguro sa kanila ka na natutulog ng gabi, ano?" I raised my brow.

"Fuck!" Hinampas niya ang pintuan.

Natahimik ako.

His piercing eyes bore into mine. I looked away. Hindi ko kayang sumabay sa titig niya.

"Iyan ba ang tingin mo sa ginagawa ko, Via? I'm with Nicole to help her! Umuuwi ako kapag gabi, inaasikaso yung mga concerns ng kompanya! Hell I will never sleep with her or anyone else unless it's you!"