Madelaine Blackpearl (Tamamlandı)

Büyücüler Okulu

Nihayet o hafta sonu da geçmişti işte. Büyücülerin arasına gidiyordum. Bir cadı olarak. Doğanın kesinlikle yasakladığı şeylerden biri.

Annemin yardımıyla bavulumu hazırlıyorum. Hafta sonu büyü yaparken asayı kullanmayı unutmamak için alıştırma yapmaya çalıştım. Ama her seferinde asamı doğrultmayı unutuyordum. Onun dışında iki okulun çok da farklı derslerinin olmadığını öğrendim.

Hemen hemene aynı derslermiş. Sadece biz de ek ders olarak şeytan, ruh çağırma ve bir kaç ayin dersi var. Onlardaysa şifa dersi.

Bavulumun hazırlanması bittiğinde asamı masamın üzerinden aldım. Asamı kullanmayı unutmayarak bavula ufak bir küçültme büyüsü yaptım. Küçülen bavulumu yanımdaki küçük çantaya koydum ve elimde asayla aşağı indim.

Annem ve babam kapının önünde yan yana beni bekliyorlardı. Merdivenlerden inerkenki hızımı arttırıp ikisininde aynı anda boynuna atladım. Kollarını belime doladılar.

Onlardan ayrılıp sadece babama sarıldım. Sonra da anneme sımsıkı sarıldım.

-Sadece beş gün Madelaine. İstersen hafta sonları gelebilirsin biliyorsun değil mi?

Kafamı salladım. Tabi bu duygusal ana bir kaç gözyaşı lazımdı. Ama eğer Blackpearl ailesinin bireyiyseniz ağlamazdınız. Ağlamak zayıflıktır. Blackpearl'e yakışmayacak bir zayıflık.

Kapıdan çıktığım gibi kendimi büyücüler okulunun tam bahçe kapısının önünde bulmuştum. İçeri yavaş adımlarla ilerledim. Alışılmışın dışında düzenli bir sırayla bekliyorlardı. Cidden mi diye içimden geçiremeden duramadım. Sırf doğanın sevdikleri oldukları için, onun gözüne daha da girmek, onu memnun etmek için miydi tüm bu düzen.

Okul oldukça büyüktü. Dört katlı çoğu yerinde sarmaşıklar olan bir okul. Bahçesinin her yerinde türlü türlü ağaçlar vardı. Buna meyve ağaçları da dahil.

Yavaşça bu sene gelenlerin olduğu _zaten bahçede bir tek onlar vardı_ sıraya girdim.

Müdür okulun kapısının önünde belirdiğinde herkeste bir sessizlik oluştu. Uzun boylu hafif yaşını almış bir müdürdü. Uzun aynı dünyalılar gibi saçma bir müdür konuşması yaptı.

-Bunca sözüme eklemek istediğim bir şey daha var. Oğlum da bu sene sizle bu okula başlıyor. Nicholas Leatherwood. Kendisi A sınıfında. Artık sınıflar açıklanabilir.

Etrafıma baktığımda herkesin Nicholas'la aynı sınıfta olmak istediğini farkettim. Kesinlikle böyle bir şeyi istemiyordum. Müdürün oğluyla aynı sınıfta olmak berbat olmalıydı. Tam bir büyücü vakası. Ama eğer bana verilen görevi eksiksiz bir biçimde yapmak istiyorsam onla yakın olmalıydım. Hatta sevgili bile olabilirdik.

Sevgili olma meselesi zor olmazdı. Güzel bir kızdım. Dikkat çekici bir güzelliğim vardı. Bana bir kere baksa etkileneceğinden emindim.

Bu arada mavi saçlarım bu ortamda çokda dikkat çekmiyordu. Bir sürü saçını renkli _genellikle yeşil boyatan_ kız hatta bazı erkekler bile vardı.

-Sınıfları okumaya başlıyorum. İsmi okunanlar oğlumun arkasına geçsin.
A sınıfı
Nicholas Leatherwood aynı zamanda sınıfın temsilcisi ve başkanı.
...
...
...
Tam o sırada göz göze geldik. İsimler okunurken. Utanmış gibi yapıp gözlerimi kaçırdım. İsimler hala okunmaya devam ediyordu.

-A sınıfı bu kadar. On kişi. Sıra B sınıfında. Nicholas'la aynı sınıfta değildik. Tekrar ona baktım. O da bana bakıyordu.

B sınıfı
Madelaine Blackpearl aynı zamanda sınıfının başkanı ve temsilcisi.