Madelaine Blackpearl (Tamamlandı)

Telekinezi

Gözlerinden gözlerimi hiç ayırmadan kendimi geriye doğru bıraktım. Daha ayaklarım yerden kesilmeden yatay bir pozisyonda dururken gözlerimi kocaman açıp düzeldim.

Etrafıma baktım.

—Nicholas nerdesin?

Ağaçların arasından asasıyla çıkarken gülümsedim.

Koşarak bana geldi. Kollarını anında bana dolarken sımsıkı sarıldı.

—Yaşıyorsun. Ama kalbin atmıyor. Taşlaşmış. Güçlerini de kullanamıyorsun. Lanetlenmişsin.

—Evet oldu bir şeyler.

—Asan ben de. Eğer hala latince sözcüklerini hatırlıyorsan sana ufak bir kıyak geçebilirim. Ama eskisi gibi güçlü olamazsın.

—Ufak bir şeyler yapabilsem bile yeter. Ama şimdi arkamda ki şok olmuş kişiyi ikna etmem gerekiyor.

Kafasını salladı.

Ondan ayrılıp Vincent'a doğru yürüdüm.

—Vincent anlıyor musun benim dünyam bu. Büyüler ve sihirler var. Şimdi şunu bil ki sen bir ucube değilsin. Gücünü rahatlıkla kullanmalısın. Hatta özellikle kullanıp onları korkutmalısın. Bir daha sana ucube demeye bile cesaret edemezler.

—Madelaine ben yapamam.

—Ben her zaman yanında olurum. Eğer ortada bir güç varsa onu en iyi düzeyde kullanabilmelisin.

—Hiç geliştirmedim. Çok fazla baş ağrısı yapıyor.

—Bundan sonra yanında olucam. Şimdi ufak bir ritüel yapıcaz. Bize katılmak ister misin? Ya da seni arabana götürebilirim.

—İzlemek istiyorum. Merak ediyorum.

Kafamı salladım.

—Nicholas başlayabiliriz.

—Vaftiz hayvanın olursa daha iyi olur.

—Asam sende mi?

Kafasını salladı. Asamı asla bırakmamıştı.

Asamı elinden aldım. Yere oturup toprağa sapladım.

—Gücün gerekiyor.

Kafasını sallayarak asamdan tuttu.

—Madelaine büyü yapmak yasak.

—Ne?

—Sen lanetlendikten sonra o adam kendini tanrı ilan etti. Büyü yapmak yasak. Enerjiyi hisseder. Sanırım bu ritüeli gerçekleştiremeyiz.

Kendi asasıyla büyü mırıldanıp gitti.

Kendi asamla öylece kalırken kendimi yere bıraktım. Toprağa saplanmış asamı çıkarıp gözümün önüne getirdim.

Enerjisini hissedebiliyordum. Ama o Enerjiyi kullanabilecek bir güç ben de yoktu.

Ayağa kalktım.

—Gidelim ve seni çalıştıralım. Sanırım ben bir süre daha güçsüz idare edebilirim.

—İdare edemezsin. Fiziken de hiç gelişmemişsin. Gerçekten bir kıza dahi karşı koyman o kadar zor ki.

—Sorun yok belki güçlerim geri gelir.

—Gelmiyceğini biliyorsun değil mi?

Kafamı onaylar şekilde salladım.

—Gidelim. Yapıcak bir şey yok.

—Seni korurum. Yanımdan ayrılma. Beni reddetme seni koruyabilirim.