RED

CHAPTER X

Hindi ….

 

Hindi totoo yang narinig ko,,  wa-wala na-nang tumatawag sakin ng pangalang yan… naguguluhan ang isip na kausap ni Frea sa sarili nya,,tulala lang sya ng ilang Segundo. makikita ang galit sa kanyang mga mata,, galit, pagkalito at pangamba na hindi maitatago na bumabalot sa kanya ngayun..

Wala sa sariling tumalikod na si Frea at nag mamadaling tumakbo,sa diresyong din  nya alam at walang  kasiguraduhan,, patuloy parin ang pagtawag sa kanya ng pangalan iyon..

Patuloy itong naririnig,, at paulit-ulit na nanggugulo sa isipan ng dalaga..

 Ba-bakit ?   Wa-wala na dapat nakakaalam at tumatawag sa pangalan nya’ng yun,, nilimot na nya nasiya ang taong yun,, nilimot na nya ang mga taong nakakakilala sa pangalang yon,, at nilimot narin sya ng mga kasama nya na itinuring nyang mga kaibigan..ipinagtanggol at handang mamatay sa pinanghahawakang pagkakaibigan nila,, na handa silang lahat para sa kapakanan ng bawat isa,, pero bakit kung kelan handa na nyang gawin ang lahat para sa mga ito,, saka sya iiwan sa ere ng nag-iisa,,isinakripisyo sya ng mga kasama nya.. matatanggap naman nya yun, na kailang nilang magsakripisyo para sa kaligtasan ng lahat,, pero ang hindi nya matanggap ang malamang sa una palang alam na nila.. at pinakisamahan lang sya ng mga iyon dahil sa may kakayahan sya. Kakayahan bilang mamuno sa kanila… ang kaalamang pakana nila ang lahat para sa ikatataas pa nila..

 

Pe-pero ba-bakit ngaun na tanggap ko na ang lahat saka nyo ipapaalala malungkot na bulong ng dalaga na hindi maitatago ang paglandas ng mga luha sa kanyang mga mata,, tanggap ko naman na ang mga itinuring kong kaibigan,, ay hindi pala kaibigan ang turing sakin…..

 

 

a-ayoko na,,, hindi na maibabalik ang lahat….

 

 

Matagal nang wala si A na tinutukoy nila…

 

 

Wa-wala nang babalik at babalikan…

 

 

Matagal nang wala…..

 

Ilang saglit pa nang kumalma na sya,, saka nya napagpasyahang umuwi na,, madilim na sa paligid, na maririnig ang ingay parin ng mga sasakyan na nag-uunahan na makarating sa kanilang destinasyon,, upang makapagpahinga narin sa maghapong pakikibaka sa magulong  lungsod..

 

TROY POV

 

 

Tahimik na ang bahay kanina pa naka alis sila Blue,, at gabi narin pero bakit diko ata napapansin yung babaeng yun…..  bulong ng isip ko habang pababa ng hagdan ,,, kanina pa ako na uuhaw,, nakakahiya naming utusan pa sila manang baka nagpapahinga narin ang mga yun…