I'm a Mother (BOOK 2)

Special Chapter 2

Bryle's POV:

I wasn't expecting that I fall for her hard, that she will be my life, my everything, my weakness and my strength. She was nothing compared to Lian, my ex-girlfriend.

When I first saw her, I was stunned by her beauty. I kept denying to myself that I was just drunk that fucking night. But the truth is, since that night came, my heart beats fast. Corny to hear but that was I felt that time. Her face keep on replaying on my mind.

Love at first sight?

One month ago, she came to my office. I was totally shocked. I couldn't explain my feelings. And I realize, I already have feelings for her. Denying is my only escape.

I always telling myself, mawawala rin but it doesn't. Little by little, I learn to accpet about it. Until Lian came back to my life again. I was confused.

May kanunting nararamdaman pa ako kay Lian pero nagkamali ako. Hindi pala iyon pagmamahal kundi pinipilit ko lang ang sarili kong mahalin siya. Nagkamali ako ng desisyon.

The night before na nawala si Mia, I reaceived a box from an anonymous sender. Nang buksan ko, pictures ni Mia ang tumambad sa akin. Iba-ibang mga lalake ang kasama.

I was furious and couldn't control myself for hurting her. They didn't know, I'm hurting too! Buti na lang, Melon, Manang and the other maid took Mia away from me. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag hindi lang sampal ang inabot sa akin ni Mia.

6 years akong nagsisi sa nagawa ko. Everynight, I felt alone inside my room. I became more cold with other people including my family. Pinahanap ko siya at hindi ako tumigil.

And I found her! I was there! I was happy to the point na umiyak pa ako! Nakita ko ang mag-iina ko! Pinagmumura ko muna ang sarili ko at iniuntog-untog ang sariling ulo sa manibela.

Nang mapatingin ulit ako sa direksyon nila, tanging ang mga anak ko na lang ang natira. Nawala si Mia. At first, nagalit ako dahil bakit niya iiwan ang mga anak namin sa gitna ng daan?

Agad-agad akong lumapit sa mga bata at umiiyak sila. I had a chance to stare at them na ganoon kalapit. Hindi ko nakayanan ang emosyon ko kaya umiyak ako sa harap nila. Napatigil sila sa pag-iyak then asks me many questions.

"Who are you?" Tanong ng anak kong lalake.

"Are you kidnapping us also like Mommy?" Tanong ng batang babae.

They look like me. My mini version kumbaga. Kuhang-kuha. Walang labis, walang kulang. Hindi ko namalayan na napatulala na pala ako.

"Answer my question old man!" Sigaw ng lalakeng bata. "Stay away from him Sia!" Doon ko napag-alaman na Sia ang pangalan ng batang babae.

"But he doesn't look like a kidnapper. Kamukha natin siya." Nagkatingin ang mga bata sa isa't isa bago tumingin sa akin. Medyo nagulat pa ako nang malaman na nagtatagalog pala sila.

Magaling magpalaki si Misis.

Napatanong ako sa sarili ko. Ito na ba ang chance? Ito na ba yung pagkakataon na magpakilala ako sa kanila bilang isang Ama?

"Listen carefully Kids, I am Bryle Zake Aberla, your father."

Wala akong natanggap na sigaw mula sa kanila katulad ng pinapanood ko sa TV. Tahimik lang silang nakatingin sa akin.

"I'm not a kid you old man!" Ang anak kong lalake ang unang nagsalita.

"Why didn't you showed up before?" Si Sia.

"I... I was busy."

"It's okay... Daddy." Gulat akong napatingin kay Sia. Muli akong napaiyak. Napayakap ako sa kaniya ng mahigpit pero bumitaw rin. Nagpakilala sila ng maayos sa akin. Smart kids huh?