ဆိုိုင္ေလးကအသစ္မို႕လို႕ပဲလားမသိ။ အျပင္မွာ သစ္လြင္ေနသလို အတြင္းမွာလည္း သူ႕ပစၥည္းနဲ႕သူစနစ္တက် သပ္သပ္ရပ္ရပ္။ ဝင္ဝင္သြားခ်င္း ညာဘက္ေထာင့္ကေန ဘယ္ဘက္ေထာင့္အထိ recycleပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ႔ လက္ကိုင္အိတ္ေတြ၊ ေကာ္ဖီအိတ္ခြံနဲ႕လုပ္ထားတဲ႕ဆြဲျခင္းေတြ၊ ထီးစေတြနဲ႕ခ်ဳပ္ထားတဲ႕ ဦးထုပ္ေတြ၊ အသံုးျပဳ ျပီးသား ေရသန္႕ဘူးခြံေတြနဲ႕လုပ္ထားတဲ႔ ကေလးကစားစရာအရုပ္ေတြ . . စသည့္ recycleပစၥည္းအစားစားကိုေတြ႕ရသည္။
ပစၥည္းတင္သည့္ စင္ေတြနဲ႕လမ္းလယ္ေခါင္မွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႕အိတ္ေတြကိုျဖတ္ျပီး ေကာင္တာဆီ တည့္တည့္မတ္မတ္ေလွ်ာက္သြားလိုက္၏။ ေကာင္တာမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာေတြ႕ရျပီး သူ႕ေဘးမွာ အကူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရပ္ကာ ေစ်းဝယ္သူေတြကို ေငြရွင္းေပးေနတာ ေတြ႕ရသည္။
ေတြ႕ရာအိတ္တစ္ခုကိုေကာက္ဆြဲျပီး ေရာင္လႊာပါ ေရာေယာင္ တန္းစီလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာေျပာရမည့္စကားေတြကို ၾကိဳစီစဥ္ေနေပမယ့္ ဘာကမွေခါင္းထဲက စနစ္တက်ထြက္မလာ. .
"မဂၤလာပါ"
ေရာင္လႊာ့အလွည့္ေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ေကာင္တာက အစ္မက ထံုးစံအတိုင္းႏႈတ္ဆက္သည္။ ျပန္ေတာ့ႏႈတ္မဆက္မိပါ။ ဂ်ပန္လိုဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာျဖစ္ျဖစ္ ႏႈတ္ဆက္စကားထြက္လာတတ္ေပမယ့္ မရင္းႏွီးေသးတဲ႕ ျမန္မာေတြရဲ႕အေႏြးဓာတ္က ေရာင္လႊာ့ဆီဝင္ေရာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားဆဲ. . .
"အဲ"
ေရာင္လႊာေကာင္တာေပၚတင္ေပးလိုက္တဲ႔အိတ္ကိုၾကည့္ျပီး ထြက္က်လာသည့္ အာေမဋိတ္သံျဖစ္သည္။ ေရာင္လႊာကျဖင့္ ဘာအိတ္ဆြဲလို႕ဆြဲမိမွန္းေတာင္မသိ။ တကယ္တမ္းၾကည့္မိမွ အဘြားၾကီးေတြကိုင္သည့္ 19ရာစုက ပံုတုံးၾကျဖစ္ေနေလသည္။
"ဒီအိတ္ကိုေကာင္မေလးကိုေပးမယ္လို႔ေတာ့မေျပာနဲ႕ေနာ္"
ေဖာ္ေရြပံုရသည့္ေကာင္တာက အစ္မကအရႊန္းေဖာက္သည္။
"မ. .မဟုတ္ပါဘူး. . .အဘြားတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူ႕ကိုေပးမလို႕"
"ေၾသာ္"
YOU ARE READING
တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+Unicode
Romanceအတိတ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပစ္စုန်ပ္ပန်ပဲဖြစ်ဖြစ် အနာဂတ်ပဲဖြစ်ဖြစ်အရာအားလုံးထက် သူ့ကိုကျွန်တော်မြတ်နိုးနေတာကပဲ ကျွန်တော် အသက်ရှင်ရာ ကမ္ဘာပါ အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပစၥဳန္ပၸန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္အရာအားလံုးထက္ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးေနတာကပဲ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရွင္ရာ က...
