တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+Unicode

Chapter - 26

ဆိုင္ကယ္ကိုစက္ရွိန္သတ္ကာရပ္လိုက္သည္။ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္ကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ေတာ့ ဆံသားႏုႏုတို႕က ေလထဲမွာခဏတာ ဝဲပ်ံသြားျပီး ေခါင္းေပၚပြေယာင္းေယာင္းျပန္က်လာသည္။ မ်က္လံုးႏႈိက္သည္အထိ နဖူးေပၚအုပ္က်ေနသည့္ ဆံပင္တို႕ကို ျမင္ကြင္းရွင္းရုံ သပ္တင္လိုက္၏။ နဂိုေနရာကိုပဲျပန္က်လာတဲ႔ ဆံပင္တို႕ကိုေတာ့ ရွင္းမေနေတာ့ဘဲ လႊတ္ထားေပးကာ ျငိမ္သက္ေနသည့္ သူ႕အိမ္ကို မိနစ္အနည္းငယ္ မလႈပ္မယွက္ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။ လႈပ္ခတ္ေနျခင္းဆိုလို႕ ထိုခဏမွာ ႏွလံုးခုန္သံခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႕ စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးေတြကလြဲရင္ ဘာမွမရွိ။

စကားတစ္ခြန္းမွမဆို . . သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ေတာင္မရႈိက္ဘဲ ဆိုင္ကယ္ဦးထုပ္က္ုိ ျပန္ေဆာင္းကာ မ်က္ႏွာလံုေအာင္အုပ္လိုက္သည္။ တတ္ႏိုင္ရင္ အလကားေန တစ္ရႊီရႊီမႈတ္ႏိုင္လြန္းတဲ႔ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြ ေဒါသထြက္ေအာင္ ဆုိင္ကယ္ဦးထုပ္မေဆာင္းဘဲ ရဲစခန္းေရွ႕ပတ္ေမာင္းျပခ်င္ေသးတာ။

သို႕ေသာ္. . .မ်က္ႏွာကိုေလျဖတ္တိုက္သည့္ ခံစားခ်က္. . . အက်ၤ ီစကိုျဖတ္ကာ အေရျပားေတြအထိ အၾကမ္းအရမ္းတိုးဝင္တဲ႔ေလေတြကိုသေဘာက်ေပမယ့္ ဆံပင္ေတြ ပြရႈပ္တဲ႔အထိ ေခါင္းကိုျဖတ္တိုက္သည့္ေလေတြကိုေတာ့ သေဘာမက်ပါ။

လက္ေခ်ာင္းေႏြးေႏြးတစ္ခ်ဳိ႕ကလြဲ. . . ေလဟူသည့္ သဘာဝတရားကိုေတာင္မွ ဆံပင္သားတို႕ၾကားထဲ ျဖတ္သန္းသြားလာခြင့္ မရွိေစရဆိုသည္မွာ . . ေရာင္လႊာ့မသိစိတ္ထဲက မင္နီတားထားသည့္ ကေလးဆန္လြန္းေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္ျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္. . .ထိုကဲ႔သို႕ အလားသဏာၭန္ဆင္စြာေသာ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ဳိးေတြနဲ႕လည္း ေနသားတက်ျဖစ္ေနခဲ႔ျပီးသားမလား. .။

အိမ္ကကားကို သာေကတမေရာက္ခင္ေနရာမွာ ေစာင့္ေနဖို႕မွာထားရသည္။ ထိုေနရာေတြဟာ ဆုိင္ကယ္စီးခြင့္မရွိသည့္ေနရာေတြ။ ရဲစခန္းထဲဝင္ရတာအဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္ ရထားသည့္သတင္းအရ ေရာင္လႊာသြားစရာေနရာရွိေနသည္မဟုတ္ပါလား။

ဆိုင္ကယ္ကိုစက္ျပန္ႏႈိးကာ ေမာင္းထြက္လာခဲ႔တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ လမ္းမေပၚမွာလူတို႕စတင္သက္္ဝင္ႏိုးၾကားေနခဲ႔ျပီ။ တစ္လမ္းသြားကားလမ္းသာျဖစ္သည့္ သန္လ်င္တံတားေပၚ. . . အရင္က ဆိုင္ကယ္ေပးမျဖတ္ေပမယ့္ မည္သည့္ေနရာတြင္ဆို တားျမစ္ျခင္း၏ေနာက္ကြယ္မွာ ခိုးလုပ္ျခင္းဆိုတာ ရွိတတ္သည္ပဲေလ။ စည္းကမ္းေဖာက္ရသည္ဆိုတာ တစ္ခါတစ္ေလ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ အလြန္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္။