Chapter - 31 (warning 18+)

6.5K 368 35
                                    

ပ်ံသန္းေနျခင္းလည္းမဟုတ္ေပမယ့္ အေတာင္ပံလွလွတို႕ကို သိမ္းယူျခင္းမရွိတဲ႔ ဇင္ေယာ္ငွက္ႏွစ္လႊာ. . .ရွည္လ်ားတဲ႔ မ်က္ေတာင္တို႕နဲ႕ေဘာင္အနားသတ္သြားတဲ႔ ဒီကမ္းစပ္ေလးထက္ အစကနဦး အနမ္းတို႕ ခိုနားလိုက္ကတည္းက သူလဲျပိဳက်ေနခဲ႔ျပီ။

ေန႕လည္ကေျပာလာတဲ႕ "ခင္ဗ်ားနစ္နာစရာဘာရွိလို႕လဲ တစ္ခုုခုျဖစ္ရင္ေရာ ခင္ဗ်ားက. . ."ဆိုတဲ႔စကား. . . မထိတထိ အာရုံထဲေျပးဝင္လာေတာ့ ေစညႊန္အူယားလြန္းရသည္။ ေျပာရင္ေတာ့ျဖင့္ ေလၾကီးမိုးၾကီး. . .ဒီအေျခအေနနဲ႕သိပ္မလိုက္ဖက္စြာ ရမၼက္မပါတဲ႔ ဒီအထိအေတြ႕ေလးက္ိုေတာင္မွ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႕ လြယ္လြန္းသူကတဲ႔လား. .

"ကို္ယ္ဘာမွမလုပ္ရေသး. . ."

"စကားမ်ားလိုက္တာ"

မလိုမက်ျခင္းမဟုတ္ပါ. . .ရင္းႏွီးေနက် သူ႔အ္ိပ္ရာထက္ အသာလွဲခ်ျပီး မ်က္ႏွာတစ္ဝိုက္ ေနရာဆန္းဆန္းေလးေတြကို ဖိကပ္နမ္းရႈိက္ေနရုံနဲ႕တင္ ေရာင္လႊာရဲရဲေတာက္ေသြးေရာင္ျပေနမိတာေလ. . .

"အခုအခ်ိန္မွာမွ. . .အ့. .ဘာလို႔. .စကားေတြ. . .မ်ား"

လည္ပင္းသားတို႕ဆီ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ခပ္ျမန္ျမန္ေျပးဆင္းသြားသူေၾကာင့္ စြပ္စြဲေနသူကိုယ္တိုင္လည္း စကားမ်ားမေနႏိုင္ေတာ့. . .အင့္ခနဲရႈိက္သံတစ္ခ်က္ . . . အရင္တစ္ခါ ဒီေနရာကို ထိေတြ႕တုန္းကလိုပဲ . .မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြာ လြတ္က်သည္။

ပံုမွန္လူေတြ အသက္ရွဴ သံျပင္းျပင္းသာထြက္လာေလာက္တဲ႕ေနရာေတာင္ ဒီေလာက္ထိဆို. . .သူတျခားေနရာေတြကို နယ္ေျမတက္သိမ္းသည့္အခါ ေရာင္လႊာထိန္းထားႏိုင္ပါ့မလား. . .

"ကြ်န္. .ကြ်န္ေတာ္ အေပၚမွာေနမယ္"

သူ႕လက္ထဲမွာ ခံစားလြယ္ေနမိတဲ႔ ကို္ယ့္ကိုယ္ကိုယ္ရွက္သည္. . .ျပီးေတာ့ ခံစားခ်က္ေနာက္သာ ခပ္လြယ္လြယ္လိုက္မိတာဆိုေပမယ့္ ဘာမွျပင္ဆင္ထားျခငိးမရွိတဲ႕ ခႏၶာကို္ယ္အေနအထားကို ဆရာဝန္ပီပီ အသန္႕ၾကိဳက္လြန္းတဲ႔ သူ ရြံသြားမွာလည္းစုိးရိမ္ေနသည္။

ဒါေၾကာင့္ပဲ ေၾကာက္လန္႔တၾကားအေမာတေကာေျပာမိသည္။ ေရာင္လႊာကေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပေပမယ့္. . .သူ႕ဘက္ကေနဆို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လို ဘယ္အခ်ိန္မဆို အသင့္မျဖစ္ႏိုင္တဲ႕ ေရာင္လႊာ့ကုိ သူစိတ္ပ်က္သြားမွာလည္း ေၾကာက္သည္။

တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+UnicodeWhere stories live. Discover now