#တစ္ႏွစ္ၾကာျပီးေနာက္#
ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းလိုက္တာနဲ႕ တိုးေဝွ႕လာတဲ့ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ သူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ရက္သား. . .။
"ေအးလား"
ေမးလာတာက သူအရင္။
"ဒီမွာၾကီးလာတာပါေနာ္"
ေရာင္လႊာျပံဳးစစေလးျပန္ေျပာေတာ့ သူက ေရာင္လႊာ့ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ေပး၏။ အေအးဒဏ္ကိုၾကံ႕ၾကံ႕ခံထားႏိုင္တဲ႕သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ေရာင္လႊာ့လက္နဲ႕ယွက္သြယ္ျပီး သူ႕အေပၚကုတ္အက်ၤ ီအိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ကာဂိုရွီးမားေလဆိပ္ထဲမွာ ဥဒဟိုသြားလာေနၾကတဲ႕လူေတြ ဟိုဟိုဒီဒီရွိေနသည္။ ေလဆိပ္ထဲမွာမို႕လို႔ပဲလားမသိ။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕သိပ္ကြာျခားတဲ႔အခ်က္ရယ္လို႕ သတိမထားမိေသးပါ။
"ေမတို႕ကဘာလို႕မလာေသးတာလဲ ေျပာေတာ့သမက္ေခ်ာေလးကိုေတြ႕ခ်င္လွပါခ်ည္ရဲ႕ဆိုျပီးေတာ့"
"ေနာက္က်ေနတာေနမွာပါ"
"ကိုကို"
ေလဆိပ္ထဲကေလွ်ာက္ထြက္လာရင္း ေမာ့ေခၚေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမ်က္လံုးကစားေနတဲ႕သူက ငံု႕ၾကည့္လာသည္။ ေရာင္လႊာ့လစာထဲကရတဲ႔ေငြနဲ႕ "ဝယ္ေပးခ်င္လို႕ပါ"ဆိုျပီး မနည္းေတာင္းပန္ဝယ္ေပးလိုက္ရတဲ႔ ေဆာင္းရာသီဝတ္ long coatက သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔။ ပိုက္ဆံကိုေရာင္လႊာက အလကားမသံုးပါဘူးဆို သူမွမယံုဘဲ။ အခုေတာ့ မ်က္စိအစာေကြ်းေနရတာကတင္ တန္ေနျပီ။
"ဟင္"
"မေၾကာက္ဘူးလား"
"ဘာကိုလဲ"
"ေဖနဲေမ့ကို. . .သူတို႕ကမွကြ်န္ေတာ့္မိဘအစစ္ေတြေနာ္"
ူသူက ခပ္တိုးတိုးရယ္ပါ၏။ သူ႕ရယ္သံက ဟိုဘက္နားကလူၾကီးတစ္ေယာက္စကားေျပာသံနဲ႕ေရာကာ ပိုတိုးသြားသည္။ ေရာင္လႊာ့သူ႕ရင္ခြင္ထဲဝင္ေတာ့မတတ္ သူ႕နားတိုးရပ္မိ၏။
သူ႕ကိုယ္ေငြ႕ရလို႕လားမသိ. . .ေရာင္လႊာနည္းနည္းပိုေႏြးသြားသည္။ ရုတ္တရတ္ေျပာင္းသြားတဲ႔ရာသီဥတုထဲ ေရာင္လႊာအေအးမိမွာစိုးရိမ္ေနတဲ႕သူက အေႏြးဓာတ္ရေအာင္ ေနပူထဲလည္းထြက္ရပ္ေစခ်င္ပံုမရ။ ေရာင္လႊာ့လက္ကိုသာ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။
CITEȘTI
တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+Unicode
Dragosteအတိတ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပစ္စုန်ပ္ပန်ပဲဖြစ်ဖြစ် အနာဂတ်ပဲဖြစ်ဖြစ်အရာအားလုံးထက် သူ့ကိုကျွန်တော်မြတ်နိုးနေတာကပဲ ကျွန်တော် အသက်ရှင်ရာ ကမ္ဘာပါ အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပစၥဳန္ပၸန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္အရာအားလံုးထက္ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးေနတာကပဲ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရွင္ရာ က...
