" ဦးသက်ဝေကဘာပြောလဲ"
ရောင်လွှာက အခုထိအဖေလို့မခေါ်နိုင်သေး။ တွေ့လိုက်တိုင်းလည်း စိတ်ကောက်မပြေသေးတဲ့ ကလေးလို ရန်ထောင်နေတုန်း။
" ယုန်လေးကိုယ့်ကိုအရမ်းချစ်တဲ့အကြောင်း"
Cola ပုလင်းကိုတစ်ပြွတ်ပြတ်စုပ်နေရာက Gasအရည်တွေ လည်ချောင်းထဲ ကန့်လန့်ဆင်းသွားသည်ထင်သည်။ တစ်ဟွတ်ဟွတ်ချောင်းထဆိုးရင်း စေညွှန့်လက်မောင်းကို လက်သီးနဲ့သုံးလေးချက်ထိုး၏။
" တကယ်ပြောတာ မယုံဘူးလား"
" ယုန်လိုက်မယ် တောထဲမှာ ဟွတ် ဟွတ်"
ထော်လော်ကန့်လန့်ရန်တွေ့ရင်း ချောင်းကလည်းဆိုးရသေးတာ။
" ဒီမှာရှိနေတာကို ဘာလို့တောထဲသွားစရာလိုလဲ"
" တော်တော့ အဟွတ် မပြောနဲ့တော့"
ချောင်းဆိုးနေတာမရပ်တော့မှာစိုး၍ ရယ်သံသဲ့သဲ့နဲ့ ကျောပြင်ကိုသပ်ချပေးဖြစ်သည်။ သွေးရောင်လွှမ်းလာတဲ့မျက်နှာနုနုက ချောင်းဆိုးရတာကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်သလို တခြားအကြောင်းကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်၏။
" လူကိုရင်ခုန်ပြီးသေအောင်လုပ်ဖို့ပဲတတ်တယ်"
ကြည့်. . .ဝန်ခံနေတုန်းမှာတောင် ရန်ထောင်နေတယ်။
" ရရဲ့လား"
လက်ကျန်ချောင်းလေးကိုဆိုးထုတ်ပြီး မျက်စောင်းနက်နက်တစ်ခုကရောက်လာ၏။ ကျောကိုသပ်ပေးနေတဲ့ စေညွှန့်လက်ကို ဖယ်ခိုင်းရမည့်အစား ပခုံးပေါ်ခေါင်းအသာတင်လာသည်။ အခုနောက်ပိုင်း ရောင်လွှာပိုချွဲလာသလိုပဲ။
" လက်ဆောင်ရှိတယ်"
" ပြပါဦး"
ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ပုံဆွဲစာအုပ်ကို ထိုးပေးလာသည်။ လေနုအေးလေးဖြတ်အတိုးမှာ ပခုံးပေါ်မှီတင်ထားတဲ့ခေါင်းလေးကပြန်မတ်သွားပြီး ဝင်လုဆဲဆဲနေရောင်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည်။
စက်ကန်ဘောင်ပေါ်မှာနှစ်ယောက်အတူတူရှိနေတဲ့ ဒီတစ်ချိန်ကတော့ နေဝင်ချိန်ဖြစ်ပါသည်။
" ကျေးဇူးပဲ"
" ကျေးဇူးတင်ရင် အာဘွားပေး"
YOU ARE READING
တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+Unicode
Romanceအတိတ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပစ္စုန်ပ္ပန်ပဲဖြစ်ဖြစ် အနာဂတ်ပဲဖြစ်ဖြစ်အရာအားလုံးထက် သူ့ကိုကျွန်တော်မြတ်နိုးနေတာကပဲ ကျွန်တော် အသက်ရှင်ရာ ကမ္ဘာပါ အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပစၥဳန္ပၸန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္အရာအားလံုးထက္ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးေနတာကပဲ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရွင္ရာ က...
