"မေန႕က ဆရာနဲ႕သြားျပတယ္မလား အေျခအေနဘယ္လိုလဲ ေျမးငယ္"ဟူေသာ ညက ဘြား၏ စူးစမ္းမႈကို တံုဏွိဘာေဝ တံု႕ျပန္ျပီးေနာက္ ေနာက္တစ္ေန႕ညေနမွာ ကိုယ့္သေဘာကိုယ္ေဆာင္ကာ အိမ္ကဒရိုင္ဘာကို မ,ထုတ္လာခဲ႔သည္။ ရန္ႏိုင္တို႕ကိုအိမ္အထိလာပို႕ေပးမယ္ေျပာတာနဲ႔တင္ ေရာင္လႊာက မသြားရေတာ့ဘူးလား. . .အျပင္မထြက္ရေတာ့ဘူးလား. . .
"မသြားရေတာ့ဘူး"ဟူသည့္ မေန႕ကစကားသည္ မေန႕ကအတြက္ပဲအသံုးဝင္သည္။
"သူေဌးေလးေတာင္ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့မယ္ေနာ္ ဘယ္လိုလဲ စိတ္မလႈပ္ရွားဘူးလား"
"က်တာကပိုေကာင္းတယ္ ေနာက္တစ္ႏွစ္စာျပန္သင္ရမယ္"
"ေနာက္တစ္ႏွစ္ျပန္သင္ခ်င္တယ္ ဟုတ္လား"
"အင္း ဆရာနဲ႕မခြဲခ်င္ေသးလို႕"
"ဆရာနဲ႕မခြဲခ်င္တာနဲ႕တင္ စာေမးပြဲက်ခ်င္ရတယ္လို႔လား ဆန္းပါ့"
ေရာင္လႊာဟက္ခနဲရယ္ျပီး ကားမွန္ဘက္ကို ေခါင္းလွည့္လိုက္သည္။ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ၾကိဳက္တာထက္ပဲ ပိုဆန္းဦးမလား. . .ညီအစ္ကိုပါဆိုတာေတာင္ မခြဲႏိုင္တာထက္ပဲ ပိုဆန္းဦးမလား. . .
ေျမနီကုန္းတံတားေပၚကအဆင္း ျပည္သူ႕ရင္ျပင္ေရွ႕က ကားျဖတ္ေတာ့ ေနေရာင္ေအာက္ အိဆင္းေနတဲ႔ ေရႊေရာင္ေစတီကိုဘြားခနဲျမင္လိုက္ရသည္။ အစိမ္းေရာင္သစ္ပင္ေတြကို ေက်ာ္လြန္ကာ ေကာင္းကင္ျပာထဲ မားမားမတ္မတ္ရပ္ေနပံုကို သေဘာက်မိ၏။
"အဲတာဘာလဲ"
"အယ္. .ဘယ့္ႏွယ္ သူေဌးေလး အဲတာ ေရြတိဂံုဘုရားေလ"
"ေရႊတ္ိဂံု?"
နာမည္ၾကားမွ သက္မွဴ းထက္ ပန္းခ်ီျပခန္းဆီမွာ ျမင္ဖူးခဲ႔တဲ႕ ေစတီမွန္းအမွတ္ရေတာ့သည္။
"တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူးလား အန္တီေျပာတာေတာ့ သူေဌးေလးက ေလွ်ာက္သြားေနတာဆို"
"အရင္ကပါ ဒီဘက္ကိုမေရာက္ျဖစ္လို႕ ဒါနဲ႕ ေဝဇယႏၲာလမ္းဘက္ကဘာလို႕မသြားတာလဲ အဲဒီကပိုနီးတယ္မဟုတ္ဘူးလား"
ကားေမာင္းသူက ေရာင္လႊာ့ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ မီးဝါမွာတင္ ကားကို အရွိန္ေလွ်ာ့ရပ္၏။
YOU ARE READING
တမ်းချင်း( Wind to the past ) (Completed) Zawgyi+Unicode
Romanceအတိတ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ပစ္စုန်ပ္ပန်ပဲဖြစ်ဖြစ် အနာဂတ်ပဲဖြစ်ဖြစ်အရာအားလုံးထက် သူ့ကိုကျွန်တော်မြတ်နိုးနေတာကပဲ ကျွန်တော် အသက်ရှင်ရာ ကမ္ဘာပါ အတိတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပစၥဳန္ပၸန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္အရာအားလံုးထက္ သူ႕ကိုကြ်န္ေတာ္ျမတ္ႏိုးေနတာကပဲ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ရွင္ရာ က...
