APOLLO~
"Hoy!" Sigaw ko."
"Ha? Oh? Bakit?" Sabi ni Estelle.
"Bakit parang umalis sa katawan mo ang kaluluwa mo? Kanina pa kita kinakausap pero tulala ka." Tanong ko.
"Nabigla lang ako," bigla akong binatukan, "paano kasi. Crush mo ang kapitbahay namin!" Sigaw nya.
"Eh ano naman ngayon?" Tanong ko. Parang ewan naman to sya eh.
"Ang awkward kaya! Baka ano pa sabihin ni Tita Edna, close pa naman sila ni mama!" Sigaw nya nanaman.
"Hindi naman alam ng mommy nya." Inis kong sagot, "tsaka wag ka ngang exaggarated dyan! Ikaw pa lang ang may alam neto."
"Talaga? Liligawan mo ba?" Bigla nyang tanong.
"Not now Stel, not now. Sa tamang oras. And you have to help me!" Sabi ko.
"Ako? Woah there Mr. Lover boy! You got the charisma naman diba? Kaya mo na yan!" Sabi nya sabay tayo sa sofa.
"You're not going anywhere!" Sabi ko at hinila sya.
Pagkahila ko sa kanya ay nahulog kami sa sofa at nakapatong ako sa kanya. Oh great. This is awkward. I looked at her, ang ganda nya pala kapag tinititigan mo ng matagal. Her eyes is like singing a song that makes a person's heart melt. Yung nunal nya sa right side sa gilid ng lips nya, her whole face, I'm stunned. I looked at her straight in the eyes and my heart goes dudug dudug dudug times two times two.
"Ang ganda mo," bigla kong sabi.
"Ha? Okay ka lang Polski? HAHAHAHAHAHAHAHA." Sabi nya sabay tulak sa akin at tumayo, "alam kong maganda ako ano!" Tawa nyang sabi, "ang sama mo naman, ngayon mo lang naappreciate kagandahan ko."
Apollo, speak up! Pero parang walang lumalabas sa bibig ko, I can't speak. I don't know why. And the weirdest part is, I only smiled at her.
"Hoy! Parang ewan ang itsura mo ngayon alam mo ba? Sige, uuwi na ako. Salamat sa meryenda bestfriend ha!" At unti-unti na nyang iniligpit ang kanyang bag, "by the way, inumin mo na gamot mo, baka kaya ka nagkakaganyan. Bye! Love you lots! Mwa!" Sabi nya sabay flying kiss.
"I love you too," mahina kong sagot.
Wait what? Ano yun? So gay Apollo, so gay. I'm sure pinagtatawanan na ako nun. Aissssssh! Umakyat na ako sa room ko. Itutulog ko nalang to, baka antok lang. Ang weird talaga. I lay in my bed, closed my eyes. Pero hindi talaga ako makatulog, ano ba naman to!
Ang dami kong naiisip. Bakit kailangang mawala ni mommy, bakit palaging busy si daddy sa laundry shop at sa pagiging blogger. Grabe, umaga sa business, hobby sa gabi. Kami na nga lang dalawa, palagi pa syang walang time sa akin. Wala din akong kapatid, hay saklap. Sana dumating ang panahon na makikilala ko na ang the one sa buhay ko.
But I admit, I have a very beautiful bestfriend.
BINABASA MO ANG
The One For Me (For EDITING)
RandomLove sometimes comes with signposts letting us know which is the path to happiness and which is the path to heartbreaks. But all along the way, no matter how much thinking and reasoning we bring to have our choices, we always end up with regrets th...