Yirmi bir yaşındaki Rosé başına gelen trajediler yüzünden içinde bulunmak zorunda kaldığı hayatı reddedince ilk bulduğu uçak biletiyle Amerika'ya gider ve sonu olmayan, varış noktasını kendisinin bile bilmediği bir otobüs yolculuğuna çıkar.
Çıktığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
➰
Kuzey Carolina'dan Idoha'ya doğru olan rahatsız otobüs yolculuğum hız kesmeden devam ederken dinlediğim şarkı biter bitmez yenisi aramak için Spotify listelerimde turlamaya başlamıştım ki yanımda hissettiğim gölge ile bakışlarımı telefondan kaldırmak zorunda kaldım.
Yeni tanıştığım çocuk olan Jungkook'u ve elindeki defteri gördüğümde istemedende olsa kaşlarımın çatılmasına engel olamadım.
Nasıl benden izinsiz bir şekilde yanıma oturabilirdi? Bu nasıl bir küstahlıktı?!
"Sanada merhaba Rosie." Diye mırıldanıp önüne döndüğünde ve elindeki deftere bir şeyler karalamaya başladığında kulaklıklarımı çıkarıp tamamen ona doğru döndüm.
"Sana yanıma oturman için izin verdiğimi hatırlamıyorum Jungkook. Rica etsem kalkar mısın lütfen?"
Söylediklerim üzerine bakışları bir an olsun karaladığı şeyin üzerinden ayrılmamasına rağmen dudaklarına alaycıl bir gülüş yerleştirmişti.
"İzin istemediğim için olabilir mi acaba Rose?" Diye yanıt verdiğinde tam cevap verecektim ki yine o kendine has ukala tavrını takınıp resmen laflarımı ağzıma tıkamıştı.
"Ne o, yoksa yolculuğa başlarken iki koltuğu birden mi satın almıştın?"
Tanrım! Kendini ne sanıyordu bu çocuk böyle? Neden sadece kendi yerine geçip, hiç tanımadığı bir yabancıdan uzak durmak yerine tam tersini yapıp bu lanet yolculuğu daha da zorlaştırıyordu ki?
Elindeki orta boy, siyah deriyle kaplı olan defteri birden bire bana doğru çevirip gözüme sokarcasına yüzümün önünde tuttuğunda kurşun kalem lekeleriyle kirlenmiş olan sayfada kendi yüzümü görmek beklediğim son şey bile değildi doğrusu.
Bakışlarım şaşkınlıkla aralanırken istemedende olsa ellerimi büyük bir merakla deftere doğru uzatırken bulmuştum.
Jungkook, memnuniyetle defterini avuçlarım arasına bıraktığında, "Resmedilmeye değecek birisi olduğunu düşündüm." Diye mırıldanmış ve bakışlarını bir an olsun üzerimden ayırmadan vereceğim tepkiyi beklemeye başlamıştı.
"Tanrım... Tanışalı daha bir gün bile olmadı, nasıl bu kadar ayrıntılı çizebilirsin ki?"
"Eh, görsel hafıza konusunda oldukça iyiyimdir ancak özellikle asla unutmak istemediğim yüzler olursa, onları en ince ayrıntısına kadar hatırlamayı tercih ederim."
Ben öylece suratına bakakaldığımda o ise sanki bu anı bekliyormuş gibi koltuğa daha fazla yayıldı ve elimdeki kulaklığın tekini alıp hiç iğrenmeden kendi kulağına geçirdi.
Tanrım... Kişisel eşyalarımı başkalarıyla paylaşmaktan nefret ederdim.
"Hadi aç bir şeyler. Ama mümkünse Justin Bieber veya etten elbise giyen o deli kadın olmasın." Diye mırıldandığında elimde olmadan gardımı almam gerektiğini hissetmiştim. Müzik zevkime karşı yapılan bu ima karşısında garip bir şekilde sinirlenmiştim.
"Öncelikle şunu söyleyeyim, ben Justin Bieber felan dinlemem. Ayrıca, Gaga o kadarda kötü değil. Bazı parçaları gayette dinlenebilir, bunu sende biliyorsun."
"Hadi ama Rose, o kadının müziği bok gibi ve asıl sen bunu biliyorsun." Diye söylendiğinde daha fazla onunla muhattap olmak istemediğim için bıkkınlıkla gözlerimi devirdim ve elimdeki defteri kucağına bırakıp Spotify listelerimde gezinmeye devam ettim.
Az sonra paylaştığımız kulaklıktan Country tarzında müziklerin olduğu listeden rastgele seçtiğim bir şarkının melodisi duyulurken kafamı koltuğun üst kısmına yasladım ve Jungkook'un varlığını umursamamaya çalışarak bakışlarımı dışarıya çevirdim.
Yol hız kesmeden akmaya devam ederken ve yanımda hiç tanımadığım, onunla kulaklığımı ve şarkılarımı paylaştığım bir yabancı otururken durum ne kadar garip olursa olsun yinede bulunduğum andan ve konumdan oldukça zevk alıyormuş gibi hissetmeye başlamıştım.
Burası, her zaman için olmak istediğim yerdi. Uçsuz bucaksız yollar ve en sevdiğim şarkılar eşliğinde akıp giden harika manzaralar.
Burası benim ait olduğum yerdi.
➰
Umarım beğendiğiniz bir bölüm olmuştur. Hikayemizin daha çok kişi tarafından keşfedilmesi için oy vermeyi ve satır aralarına bolca yorum yapmayı unutmayın lütfen. Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.
