Yirmi bir yaşındaki Rosé başına gelen trajediler yüzünden içinde bulunmak zorunda kaldığı hayatı reddedince ilk bulduğu uçak biletiyle Amerika'ya gider ve sonu olmayan, varış noktasını kendisinin bile bilmediği bir otobüs yolculuğuna çıkar.
Çıktığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
&
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eğer hala burada olanlar varsa herkese yeniden merhabalar.
Biliyorum, koyduğum sınırı geçmenizin üzerinden çok uzun bir zaman geçti ancak malesef kişisel sebepler ve vizelerimin başlamasından ötürü bir türlü bölüm yazacak vakti bulamadım.
Bu yüzden hepinizden çok özür diliyor ve bu bölümü normalden biraz daha uzun tutup bölüm sonu için uzun zamandır beklediğiniz bir sahneyi yazarak kendimi affettireceğimi düşünüyorum^^
Umarım beğeneceğiniz ve okuduğunuza değecek bir bölüm olmuştur, herkese keyifli okumalar.
➰
Uzun ve rahatlatıcı bir duşun ardından olabildiğince hızlı bir şekilde saçlarımı kuruttuktan sonra üzerimi değiştirdim ve odadaki küçük kahve makinasından kendime sert bir filtre kahve yapmak için işe koyuldum.
Yaklaşık on dakika içerisinde hazır olan kahvemi kupaya doldurduktan sonra odanın boydan boya cam olan ve akşam güneşinin bulutların üzerinde bıraktığı sıcak renklerin manzarasıyla bezenmiş olan kısmındaki tekli koltuğa oturup ayaklarımı kendime doğru çektim.
Ellerimi kupanın sıcak yüzeyinde gezdirirken bu kahvenin beni biraz olsun ayıltmasını ve kendime getirmesini bekliyordum.
Zihnim o kadar karmaşık ve o kadar yoğundu ki hayatım boyunca ilk defa durgun bir zihne sahip olabilmeyi bu kadar fazla istiyordum.
Aklımı bulandıran bu dağınıklıktan kurtulmayı ve ruhumda süzülüp duran, hala üzerimdeki etkisini kaybetmemiş olan umutları taşıyıp durmayı bırakmak istiyordum artık.
Çok yorulmuştum. Göz altlarım kızarmıştı ve acıyorlardı. Dün geceden beri düşünüp durduğum ve bir kere olsun gözümü kırpmadığım için halsizdim.
Bedenimin ve ruhumun uykuya, biraz olsun hiçbir şey düşünmeden dinlenmeye ihtiyacı vardı.
Ama sorun şuydu ki ben uyuyamıyordum. Dün geceden beri hiçbir şekilde uyuyamamıştım.
